Ακούστε: δεν είναι ότι δεν σκαμπάζει τελείως από σινεμά. Παρά τα νεύρα μας, ας είμαστε στοιχειωδώς αντικειμενικοί. Ο τύπος κάτι μπορεί να κάνει με μια κάμερα στο χέρι ή όταν βρίσκεται στο πλατό και καθοδηγεί τους ηθοποιούς του.
Επομένως, ας ξεκινήσουμε από μια μεγάλη παραδοχή για ν’ αποκλείσουμε εκ προοιμίου το να κατηγορηθούμε για άκρατη υποκειμενικότητα: ναι, ο άνθρωπος που γύρισε «Τα καλά παιδιά», τον «Ταξιτζή», τους «Κακόφημους δρόμους», το «Καζίνο», το «Οργισμένο Είδωλο», τον «Ιρλανδό» και μερικά ακόμη αριστουργήματα, δεν μπορεί να είναι τελείως… άμπαλος κινηματογραφικά.
Οκ Μάρτιν Σκορσέζε, το αναγνωρίζουμε αυτό. Αλλά…
Αλλά θα σε εκτιμούσαμε απείρως περισσότερο αν στον «Λύκο της Wall Street» δεν προσπαθούσες να στερήσεις το- υποκριτικό, πάντα: πάνω απ’ όλα μας νοιάζει η τέχνη- όνειρο εκατομμυρίων ανδρών, παλεύοντας να ντύσεις την Μάργκοτ Ρόμπι. Παρακινούμενοι από αμιγώς σινεφίλ κίνητρα, σου βγάζουμε ετεροχρονισμένη κόκκινη κάρτα και, μιας και μπλέξαμε με τα χρώματα, σε βάζουμε στην black list μας.
Εξηγούμαστε: στον (υπέροχα σπιντάτο) «Λύκο», ταινία μέσω της οποίας η πανέμορφη Αυστραλιανή απογείωσε την καριέρα της στο Χόλιγουντ, η Μάργκοτ έπρεπε να κάνει τον Ντι Κάπριο ν’ αλυχτά σα να επρόκειτο για πραγματικό κι όχι μεταφορικό λύκο.
Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας, λοιπόν, το σενάριο προέβλεπε πως η Ναόμι, όπως ήταν το όνομα του χαρακτήρα, θα χρησιμοποιούσε όλα τα «όπλα» με τα οποία την προίκισε η Μητέρα Φύση, ούτως ώστε να την δει- την Ναόμι, όχι την Μητέρα Φύση- ο Τζόρνταν και ν’ αναφωνήσει «Μανούυυυυλα».
Αυτός ο υπερτιμημένος, όπως αποδείξαμε εμπράκτως παραπάνω, κύριος Σκορσέζε, ωστόσο, θέλοντας να μειώσει την αμηχανία της ηθοποιού τι έκανε; Προσεφέρθη να την καλύψει με ένα μπουρνούζι, ούτως ώστε να μη φανούν «πολλά».
Ευτυχώς η κ. Ρόμπι- ακραιφνής θιασώτης της Τέχνης, όπως κι εμείς άλλωστε- αρνήθηκε σθεναρώς, μένοντας τσίτσιδη, σε μια εμφάνιση που θα έπρεπε ήδη να έχει τιμηθεί με Όσκαρ συνολικής προσφοράς στον κινηματογράφο.
«Νομίζω ότι το γυμνό, για χάρη του γυμνού είναι ντροπή. Αν το έχουν βάλει μόνο για να βγάλει ένα κορίτσι τα ρούχα του, τότε αυτό είναι αηδιαστικό. Αλλά πιστεύω επίσης ότι είναι αηδιαστικό, όταν κάποιος θα ήταν γυμνός στην πραγματική ζωή και στην ταινία δεν αφήνει άνετα το σουτιέν ή κρατάει ψηλά το σεντόνι. Το να βλέπω κάποιον να πρέπει να είναι γυμνός και να τον καλύπτουν, με εκνευρίζει εξίσου.
Το όλο νόημα της Ναόμι, ήταν ότι το σώμα της, ήταν η μόνη της μορφή σε αυτόν τον κόσμο. Όταν λοιπόν ο Μάρτιν Σκορτσέζε προσπάθησε να με βοηθήσει και να μου δώσει μία ρόμπα για να καλύψω το σώμα μου και να γυρίσω τη σκηνή, όπου σαγηνεύω τον Τζόρνταν (Λεονάρντο Ντι Κάπριο), είπα ότι δεν θέλω. Ήθελα να είναι γυμνή, να απλώσω όλα μου τα χαρτιά στο τραπέζι. Ήθελα πραγματικά να αφιερωθώ στη σκηνή», σχολίασε σχετικά η ηθοποιός, αποσπώντας το εγκάρδιο και ειλικρινές χειροκρότημα της ανδρικής πλάσης, που στήριξε με πρωτοφανή θέρμη αυτή της την επιλογή.
Δε νομίζετε λοιπόν, κ. Σκορσέζε, ότι με δεδομένο πως η Μάργκοτ είχε μπει στο πετσί του ρόλου, αποφασίζοντας να δείξει λίγο παραπάνω πετσί, η παρέμβασή σας ήταν πιο άστοχη κ από τον Νικ Καλάθη όταν σουτάρει για τρεις;
Κοίτα Μάρτι, δε μας αρέσει να είμαστε επικριτικοί και σεβόμαστε την στοιχειώδη καριέρα σου στην 7η τέχνη, εκεί που είσαι ο 8ος καλύτερος σκηνοθέτης όλων των εποχών.
Όμως όταν «πειράζεις» τα ιερά και τα όσια του σινεμά τότε λυπούμαστε, αλλά θα μας βρεις μπροστά σου:
Τα βλέπεις ^^; Μπροστά σου…