Όταν ακούμε τη λέξη «πυραμίδα», η πρώτη μας σκέψη είναι η Herbalife. Μετά, αφού ξεπεράσουμε τα… κοινωνικά κατάλοιπα σκεφτόμαστε προφανώς την Αίγυπτο και την αρχαιότητα.
Αν ψάξει κάποιος λίγα περισσότερα σχετικά με τις πυραμίδες, θα δει πως έχει εντελώς λάθος αντίληψη για το χρονικό σημείο που πρωτοεμφανίστηκαν. Κι εμείς σε αυτή την κατηγορία ανήκαμε μέχρι πριν λίγο καιρό, μη σας το παίζουμε έξυπνοι.
Επηρεασμένοι από τις ταινίες Η Μούμια κατά πάσα πιθανότητα, πιστεύαμε ότι οι πυραμίδες εμφανίστηκαν για πρώτη φορά ή έστω άρχισαν να χτίζονται, κάπου στα 4.000 π.Χ., όταν ήταν σε πρώτη φάση ακμής ο αιγυπτιακός πολιτισμός.
Η πρώτη πυραμίδα φαίνεται πως ξεκίνησε να χτίζεται στα μισά της 2ης χιλιετίας π.Χ. πάντως και από κει και μετά ξεκίνησε η πυραμιδογένεση στην Αίγυπτο.
Υπάρχει όμως μια πυραμίδα που για κάποιους μελετητές, μπορεί χρονικά να ξεπερνά την Πυραμίδα του Ζοζέρ, η οποία μάλιστα ήταν κλειστή για 14 χρόνια και άνοιξε ξανά μόλις το 2020.
Πρόκειται για ένα από τα πιο μεγάλα μυστήρια της Ελλάδας, της ελληνικής μυθολογίας, το οποίο παραμένει άλυτο ως σήμερα.
Η Πυραμίδα του Ελληνικού ή Πυραμίδα του Άργους, είναι ένας από τους πιο μεγάλους μύθους που διατηρήθηκαν από την αρχαία Ελλάδα μέχρι τα πρόσφατα και δημιούργησε πολλές αντικρουόμενες απόψεις στους μελετητές, οι οποίοι ανέλυσαν τα αρχαία κείμενα.
Ο Παυσανίας είναι ένας απ΄αυτούς που έχουν γράψει για την πυραμίδα και εξηγεί πως αποτέλεσε ταφικό μνημείο για τους νεκρούς στη μάχη του Προίτου και Ακρισίου, τους δύο απογόνους δηλαδή του Άβαντα, βασιλιά του Άργους, και της Αγλαΐας. Οι δυο τους, δίδυμα αδέλφια και δισέγγονα του Δαναού, πολέμησαν για την διαδοχή στη βασιλεία.
Ο Ακρίσιος πήρε τον θρόνο και έδιωξε τον Προίτο στη Μ. Ασία, για να επιστρέψει αυτός μετά από 10 χρόνια με δικό του στρατό. Η μάχη έγινε στο Άργος με τα δύο αδέλφια να τελειώνουν τον πόλεμο στη μέση του και να μοιράζουν τα εδάφη με δικαιοσύνη.
Ο Προίτος πήρε την Τίρυνθα, ο Ακρίσιος το Άργος. Στη συνέχεια, οι δυο τους κάλεσαν τους κύκλωπες να στήσουν τα τείχη με τους πελώριους βράχους που και σήμερα υπάρχουν εκεί και βασίλευαν καθένας στον τόπο του.
Της Τίρυνθας τα κυκλώπεια τείχη τα είδε και τα θαύμασε στην εποχή του (τον 2ο μ.Χ. αιώνα) και ο Παυσανίας, ο οποίος τα συνέκρινε με τα ως τότε μεγαλύτερα έργα της ανθρωπότητας. Σήμερα συγκαταλέγονται στους αρχαιολογικούς θησαυρούς της Αργολίδας.
Εκτός από τα τείχη, τα δύο αδέλφια φαίνεται πως ζήτησαν από τους Κύκλωπες να τους κατασκευάσουν ένα κοινό ταφικό μνημείο, διακοσμημένο με αργολικές ασπίδες, μιας και φαίνεται πως αυτή είναι η πρώτη μάχη στην Ιστορία όπου χρησιμοποιήθηκαν ασπίδες.
Κι εδώ έρχεται το μπέρδεμα. Οι ιστορικοί δεν έχουν καταλήξει αν ο Παυσανίας αναφέρεται σε αυτή την πυραμίδα ή σε αυτή του Λυγουρίου, που είναι κοντά στην Επίδαυρο. Η δεύτερη πάντως χτίστηκε τον 4ο αιώνα π.Χ. και αποτέλεσε φυλάκιο, ένα από τα πολλά που είχε το αργολικό δίκτυο.
Η πυραμίδα του Ελληνικού ίσως είχε κι αυτή αμυντική χρήση και δεν ήταν ταφικό μνημείο, μιας και η φρουρά εντός θα μπορούσε να ελέγξει σημαντικές διαβάσεις. Κάποιοι την αποκαλούν φρυκτωρία, δηλαδή μέρος όπου άναβε φωτιά στην κορυφή του για να στείλει μακρινό μήνυμα σε κάποια άλλη φρυκτωρία, όπως ακριβώς στο Lord of the Rings.
Το σημείο που βρίσκεται (σε απόσταση 9 χλμ περίπου νοτιοδυτικά της πόλης του Άργους, κοντά στις πηγές του Ερασίνου ποταμού και πάνω σε αρχαίους δρόμους που κάποτε έφερναν σε επαφή το Άργος με την Τεγέα ) είναι στρατηγικό.
Έρευνες έχουν αποδείξει ότι εκεί βρισκόταν ούριος οδικός άξονας της νοτιοδυτικής Αργολίδας, από το Άργος για την Τεγέα, διαμέσου Κεγχρεών και Υσίων. Αυτός ο άξονας διασπάται σε τρεις μικρότερους άξονες, αμαξήλατους, με τα σημάδια από τις αρματοτροχιές να το υποδηλώνουν.
Αυτή η αμφιταλάντευση ως προς τις περιγραφές του Παυσανία, είναι που μοιάζει να δημιουργεί και διχογνωμία στο χρονικό πλαίσιο. Γιατί αρκετοί υποστηρίζουν πως η πυραμίδα του Άργους είναι κατά χιλιετίες παλαιότερη, ίσως και προγενέστερη των αιγυπτιακών, άρα η «πυραμίδα μηδέν» (κατά το Ασθενής Μηδέν).
Πιο συγκεκριμένα, μετά από έρευνα του τμήματος Φυσικής του πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, μπορεί η Πυραμίδα του Ελληνικού να χτίστηκε το 2.720 π.Χ., άρα να είναι τουλάχιστον 100 χρόνια πριν από του Ζοζέρ και 170 χρόνια από αυτή του Χέοπα.
Το κτίσμα είναι κατασκευασμένο από τεράστιες πέτρες από ασβεστόλιθο, με τη στέρεη βάση να συνεχίζει σε 4 άνισες πλευρές. Η δυτική πλευρά της είναι 14,70 μέτρα, η βόρεια 12,58, η ανατολική 8,62 και η νότια 8,61.
Φυσικά, το συγκεκριμένο κτίσμα δεν έχει απόλυτα τα χαρακτηριστικά μιας πυραμίδας. Τα στοιχεία δείχνουν πως ίσως πρόκειται για έναν ορθογώνιο πύργο που στηριζόταν σε πυραμιδοειδή βάση.
Η πύλη του κτίσματος βρίσκεται στην ανατολική πλευρά, κοιτάζει προς τη θάλασσα και αποτελείται από δύο μεγάλες πέτρες που ενώνονται σε τοξοειδές σχήμα. Εκεί υπάρχουν ακόμα ένα ευδιάκριτο λουτρό, ένα πηγάδι και μια δεξαμένη. Μετά από εκεί ξεκινά ένας στενόμακρος διάδρομος που οδηγεί σε μία μικρότερη πύλη που είναι ανοιγμένη στο νότιο τοίχο του κεντρικού τετράγωνου δωματίου πλευράς 7μ. περίπου.
Αν αυτή η πυραμίδα είναι το πρώτο δείγμα ένωσης του αιγυπτιακού πολιτισμού με την αρχαία Ελλάδα και δη την αργείτικη γη και με ποια χρονολογική φορά, είναι κάτι που δεν έχει απαντηθεί απόλυτα, δεν έχει αποκλειστεί κανένας μύθος. Αν και το Υπουργείο Πολιτισμού (και αυτό είναι μάλλον το πιθανότερο σενάριο) θεωρεί πως η πυραμίδα χρονολογείται στα τέλη του 4ου π.Χ. αιώνα και όχι στην προϊστορική περίοδο
* Με στοιχεία από tolo.gr, anagnostis.org, historyreport.gr