Το εκπληκτικό σόλο-γκολ κόντρα στην Νταντί συζητιέται ακόμα, το υπερτεμάχιο με την Σέλτικ όταν συνέκλινε από αριστερά και έστειλε την μπάλα στην απέναντι γωνία, η αδιανόητη… χορογραφία στο παγωμένο τερέν κόντρα στην Ρέιντζερς όταν οι «κοινοί θνητοί» δεν μπορούσαν καν να σταθούν όρθιοι. Όλ’ αυτά βρίσκονται εδώ και δεκαετίες στα βιβλία του σκωτσέζικου ποδοσφαίρου.
Οταν ο Τζορτζ Μπεστ έπαιζε στην Χιμπέρνιαν, ήταν ένας από τους πιο ακριβοπληρωμένους σε όλη την Βρετανία έχοντας εβδομαδιαίες απολαβές 2.000 λιρών. Μάλιστα, οι φήμες έλεγαν ότι ο πρόεδρος, Τομ Χαρτ, θα πλήρωνε από την τσέπη του τον μισθό του επιθετικού που το 1968 σκόραρε για την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών και κατέκτησε τον τίτλο.
Το αν άξιζε τον κόπο, από οικονομικής άποψης τουλάχιστον, το απάντησε μόνο του το γεγονός ότι η προσέλευση των θεατών στο γήπεδο ανέβηκε στις 20.000 σε κάθε εντός έδρας ματς. Ένας αριθμός που ήταν ικανός να καλύψει και με το παραπάνω τον μισθό του Μπεστ. Στις 325 μέρες του στην Χιμπέρνιαν, την έκανε να τρεντάρει στην Βρετανία, έπαιξε σε 22 ματς, πέτυχε 3 γκολ και χάρισε μια σπάνια ιστορία…
Παρά τον ενθουσιασμό που είχε κυριεύσει τον πρόεδρο, ο προπονητής Εντι Τέρνμπουλ κάθε άλλο παρά χαρούμενος ήταν. Αντίθετα, αντί για ένα ευοίωνο μέλλον είχε δει μπελάδες. «Σαν να βλέπεις ένα δυστύχημα σε αργή κίνηση, ήταν θέμα χρόνου να συμβεί…».
Το 1979, στα 34 του πλέον, ο Τζόρτζι πλησίαζε μια δεκαετία μακριά από το peak της καριέρας του. Είχε χάσει τα χαρακτηριστικά που τον έκαναν τον κορυφαίο της εποχής, όμως είχε κρατήσει εκείνα που ανά πάσα στιγμή μπορούσαν να διαλύσουν τα αποδυτήρια κάθε ομάδας. Και μπορεί στην Σκωτία και την Χιμπέρνιαν να υπήρχε το hype για την άφιξη ενός τέτοιου ονόματος, όμως ο προπονητής δεν θα αργούσε να δικαιωθεί.
Τον Φεβρουάριο του 1980 εξαφανίστηκε. Ήταν αδικαιολογήτως απών για σειρά ημερών, δεν πατούσε στις προπονήσεις και κανένας δεν γνώριζε πού βρισκόταν. Όπως συνηθίζεται στην Βρετανία, τη λύση έδωσαν τα tabloids: το δως της δημοσιότητας είδαν φωτογραφίες του Μπεστ με ένα τσούρμο γυναίκες σε club του Λονδίνου. Όχι ότι προκάλεσε σοκ σε κάποιον, όμως ήταν αυτό που εξακολουθούσε να πουλά σαν τρελό.
Αν και ήθελε να «βάλει τέλος σε αυτό το τσίρκο», καθώς η ματσάρα με την Ayr United για το Κύπελλο πλησίαζε, ο manager αποφάσισε να παίξει το χαρτί του. Έδωσε στον Μπεστ μια τελευταία ευκαιρία, όμως θα ήταν με τους δικούς του όρους. Ποιοι ήταν αυτοί; Να περάσει ο Μπεστ την παραμονή του αγώνα στο δωμάτιό του στο North British Hotel του Εδιμβούργου.
Και είχε καλή πρόθεση. Ήταν σε καλό mood και είχε σκοπό να κάτσει ήσυχος, τηρώντας αυτή τη φορά τους κανονισμούς. Όμως ένα καπρίτσιο της μοίρας έδωσε στον προγραμματισμό του ένα ισχυρό χτύπημα.
Στο ίδιο ξενοδοχείο βρισκόταν η Εθνική ομάδα Rugby της Γαλλίας, που μία μέρα πριν είχε χάσει από την Σκωτία. Όταν βρέθηκε στο bar του lobby, ο Μπεστ έπεσε πάνω στον Jean-Pierre Rives, διάσημο τότε Γάλλο παίκτη του Rugby, ο οποίος είχε τη φήμη ότι μπορεί να κοντράρει τον Βορειοϊρλανδό παικταρά.
Προφανώς, στο ποτό…
Ο Τζόρτζι συμφώνησε να μείνει μαζί του για ένα μισάωρο και μετά να αποσυρθεί για να περάσει ήρεμα το βράδυ. Σκοπός του ήταν «ένα χαλαρό ποτάκι», όπως θα λέγαμε σήμερα, όμως κάτι τέτοιο δεν έμελλε να γίνει. «Ήταν ένας διαγωνισμός αλκοόλ στον οποίο ο Τζορτζ δεν έπρεπε να πάρει μέρος, όμως ήταν ο τελευταίος που παρέμεινε όρθιος τις πρώτες πρωινές ώρες».
Αντίθετα με την επιστροφή στο δωμάτιο, αυτό που συνέβη ήταν να καθίσει μαζί τους στο bar η Debbie Harry, η απόλυτη pop-star και frontwoman των Blondie, μια κοπέλα-φαντασίωση για όλους τους νέους της εποχής. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, ο παίκτης έχασε κάθε επαφή με την πραγματικότητα, δεν θυμόταν απολύτως τίποτα. Μέχρι τις 10 το πρωί, όταν ο προπονητής πήγε στο δωμάτιο να τον ξυπνήσει για τον αγώνα. Αυτό που αντίκρισε ήταν ο Μπεστ σε κωματώδη κατάσταση δίπλα στην Debbie, ανήμπορος να πει οτιδήποτε άλλο πέρα από «είμαι πολύ χάλια».
Αφού έριξαν στον οργανισμό του «όλο τον καφέ του ξενοδοχείου» και μετά από πολλά χαστούκια, άνοιξε τα μάτια του και τα έστρεψε στην ξανθιά κοριτσάρα. «Εσύ αν ήσουν στη θέση μου, τι θα έκανες; Θα περνούσες το απόγευμα μαζί της ή θα πήγαινες να παίξεις κόντρα στην Ayr United;».
Ρητορική ήταν η ερώτηση, δεν πήγε ποτέ στον αγώνα…
Άμεσα τέθηκε εκτός ομάδας, όμως γνωρίζοντας την εμπορική του αξία, ο Χαρτ έριξε την ποινή σε τιμωρία μίας εβδομάδας. Ο Μπεστ επέστρεψε, έπαιξε στα τελευταία 8 ματς πρωταθλήματος, όμως δεν μπόρεσε να βοηθήσει την ομάδα να αποφύγει τον υποβιβασμό.
Αγωνίστηκε επίσης σε 6 ματς νωρίς στην επόμενη σεζόν, όντας αρχηγός στο τελευταίο του με τη φανέλα της Χιμπέρνιαν, ένα 2-0 κόντρα στην Φόλκερκ.
«Νηφάλιος, ο Τζορτζ ήταν ωραίος τύπος. Μιλούσε όμορφα, ήταν ντροπαλός. Ίσως χρειαζόταν το αλκοόλ για να ξεπεράσει τις αναστολές του…».