Το Βραχάσι είναι ένα χωριό είναι ορεινό παραδοσιακό χωριό του δήμου Αγίου Νικολάου στην Περιφερειακή Ενότητα Λασιθίου της Κρήτης. Λέγεται ότι πήρε το όνομά του από την λέξη βράχος, που μαρτυρά τη σύνθεση του εδάφους της περιοχής, γεγονός που μας κάνει να αντιληφθούμε τις δυσκολίες που χρειάστηκε να ξεπεραστούν για την κατασκευή της ομώνυμης σήραγγας.
Ιδιαίτερα εάν αναλογιστούμε το ότι πέρα από βραχώδης, η περιοχή βρίσκεται στην πλαγιά του βουνού Αναύλοχος, σε υψόμετρο 360 μέτρων, πράγμα που την κάνει ακόμη πιο δύσβατη. Όταν, λοιπόν, άρχισαν να φτιάχνονται δρόμοι που θα ένωναν τα χωριά της Κρήτης, εκεί προέκυψαν αρκετές κατασκευαστικές προκλήσεις που ήταν δύσκολο να αντιμετωπιστούν με τα μέσα της εποχής.
Χρονικά βρισκόμαστε στις αρχές της δεκαετίας του 1970 και μετά από τις σχετικές μελέτες γίνεται αντιληπτό ότι απαιτείται η κατασκευή μιας σήραγγας. Όπως σημειώνεται μάλιστα –και για να καταλάβουμε ακόμη καλύτερα τις δυσκολίες- όταν τελικά παραδόθηκε στην κυκλοφορία το 1973 ήταν η πρώτη σήραγγα εθνικής οδοποιίας, που κατασκευάστηκε στην Ελλάδα! Η σχετικά αναφορά βρίσκεται στην ΕΥΔΕ-ΒΟΑΚ, η Ειδική Υπηρεσία Δημοσίων Έργων του Βόρειου Οδικού Άξονα Κρήτης, στο Ημερολόγιο του 2009, που ήταν ειδικά αφιερωμένο στις Σήραγγες της Κρήτης.
Το μήκος της φτάνει τα 285 μέτρα και αποτελεί ένα σπουδαίο έργο το οποίο σχεδιάστηκε από τον αγρονόμο- τοπογράφο μηχανικό Δημοσθένη Ραυτόπουλο. Μάλιστα σε δημοσίευσή του που έγινε στο περιοδικό ΤΑΥ του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ανατολικής Κρήτης, γίνεται εκτενέστατη αναφορά στις μελέτες που προηγήθηκαν αλλά και τα προβλήματα που προέκυψαν στην πορεία. Ο εμπνευστής της, χρησιμοποιώντας τα περιορισμένα μέσα και τις φτωχές σε σχέση με σήμερα γνώσεις της εποχής, επιχείρησε να προβλέψει τι θα μπορούσε να πάει στραβά κι ετοίμασε διάφορα εναλλακτικά σενάρια.
Πάντως η μεγαλύτερη από τις δυσχέρειες προέκυψε όταν είχε προχωρήσει μόλις το ¼ της κατασκευής της. Περίπου στα 70 μέτρα της διάνοιξης σημειώθηκε μια σφοδρή κατολίσθηση του θόλου της, με συνέπεια να καταρρεύσει όλο το υπερκείμενο έδαφος και αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος ήταν να ανοίξει μια τεράστια τρύπα, η διάμετρος της οποίας άγγιζε τα 35 μέτρα.
Τελικά, χάρη στην ευρηματικότητα και την εργατικότητα των υπευθύνων, το πρόβλημα αντιμετωπίστηκε ικανοποιητικά, τα έργα συνεχίστηκαν και η σήραγγα Βραχασίου παραδόθηκε στο κοινό το 1973 και έκτοτε συνεχίζει να εξυπηρετεί τους πολίτες αυτής της δύσβατης περιοχής της ορεινής Κρήτης.