Έκανε πρεμιέρα στις 6 Απριλίου 1959. Πριν από 66 ολόκληρα χρόνια… Και μεγάλωσε γενιές και γενιές θεατών που δεκαετίες αργότερα γελούν όταν βλέπουν την ταινία. Ο λόγος για τον «Ηλία του 16ου». Το φιλμ που όσα χρόνια κι αν περάσουν θα παραμένει ένα από τα αγαπημένα του κόσμου, χωρίς κανείς να ξέρει τι ανταπόκριση θα είχε από το κοινό εάν ο Φίνος δεν πέταγε στα «σκουπίδια» τα πρώτα πλάνα και δεν ζητούμε μια αλλαγή που ίσως ήταν αυτή που έκανε τη διαφορά!
Εκείνη τη σεζόν έκοψε 77.118 εισιτήρια και κατετάγη έτσι στην 4η θέση ανάμεσα στις 51 συνολικά κυκλοφορίες. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο (με τον σπουδαίο Θανάση Βέγγο δίπλα του) ο Κώστας Χατζηχρήστος. Συμπτωματικά ο αγαπημένος κωμικός εκείνη τη χρονιά είχε κάνει άλλη μία ταινία, το «Να ζήσουν τα φτωχόπαιδα», με τον Μίμη Φωτόπουλο, η οποία κόβοντας 77.598 εισιτήρια είχε πάρει την 3η θέση.
Όσο για τις πρώτες δύο… Εκεί ο Κώστας Χατζηχρήστος είδε την πλάτη της Αλίκης Βουγιουκλάκη. Στην 2η θέση των πιο εμπορικών φιλμ του 1959 ήταν το «Ο Μιμίκος και η Μαίρη» με 130.209 εισιτήρια και στην κορυφή η «Αστέρω», με σχεδόν 10.000 παραπάνω. Μάλιστα με αφορμή αυτή την ταινία η Ελένη Βλάχου έκανε για πρώτη φόρα λόγο για την «Εθνική μας σταρ, Α.Β»!
Πώς δημιουργήθηκε ο «Ηλίας»
Το έργο αρχική ήταν ένα θεατρικό των Αλέκου Σακελλάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου, το οποίο ο πρώτος μετέφερε στη μεγάλη οθόνη. Ως βασικός πρωταγωνιστής επιλέχτηκε ο Κώστας Χατζηχρήστος αντί του Βασίλη Λογοθετίδη ο οποίος ήταν στην παράσταση, ενώ τα γυρίσματα θα γινόταν για λογαριασμό της Φίνος Φιλμς.
Όταν ο Χατζηχρήστος πήρε το σενάριο στα χέρια του, ενθουσιάστηκε αμέσως! Μάλιστα, όπως αποκάλυψε αργότερα ο ίδιος, ξενύχτησε μέχρι το πρωί για να το διαβάσει όχι μία και δύο, αλλά τρεις φορές! Φυσικά απάντησε θετικά και μόλις μερικές ημέρες αργότερα άρχισαν να γυρίζονται οι πρώτες σκηνές!
Οπερατέρ ήταν ο καταξιωμένος Ντίνος Δημόπουλος, ο οποίος υπό τις οδηγίες του Σακελλάριου δημιούργησε τα πλάνα. Μετά από ένα σχετικά πρόχειρο μοντάζ και γυρίσμσα διάρκειας τριών ημερών, πήγαν το αποτέλεσμα στον ίδιο τον Φίνο για να πάρει μια γεύση από τη νέα παραγωγή.
Η ιδέα του Φίνου
Ο Φίνος όμως έδειξε προβληματισμένος από αυτά που είδε. Ή, πιο σωστά, από αυτά που άκουσε. Και την επόμενη ημέρα, μίλησε με τον Κώστα Χατζηχρήστο για να του εκφράσει τις ανησυχίες του. Ο δαιμόνιος παραγωγός προχώρησε σε μια απλή διαπίστωση. Ο ήρωας της ταινίας, ο «Ηλίας», θα έκανε καλύτερο γκελ στον κόσμο, αν ήταν… «βλαχάκι», όπως χαρακτηριστικά είπε.
Τόνισε ότι οι περισσότεροι αστυφύλακες εκείνη την εποχή στην Αθήνα προέρχονταν από την επαρχία. Κι επομένως ο κόσμος θα αντιδρούσε καλύτερα στην εικόνα ενός αστυνομικού με ξεχωριστή και αξέχαστη προφορά.
Βέβαια, από τη σειρά του ο Χατζηχρήστος τόνισε το μάλλον προφανές. Βάσει σεναρίου ο «Ηλίας» δεν ήταν κανονικός αστυνομικός, αλλά ένας φουκαράς που αναγκάστηκε να βάλει τη στολή προσπαθώντας να κάνει μια… κομπίνα.
«Μα δεν είμαι στ’ αλήθεια πολιτσμάνος. Εγώ λάθρα έχω φορέσει τη στολή» είπε ο ηθοποιός, για να λάβει την απάντηση του παραγωγού: «Καλά, ”’τσίμπα” τον λίγο εσύ και μη ρωτάς»… Όπως και έγινε.
Άλλωστε ανάλογους… βλαχοχαρακτήρες είχε ήδη ερμηνεύσει πολλές φορές στο θέατρο ο Χατζηχρήστος, οπότε για αυτόν το μόνο εύκολο ήταν να κοπιάρει μια γνωστή και οικεία σε εκείνον μανιέρα.
Όπως αποδείχτηκε εκ του αποτελέσματος, η ιδέα του Φίνου ήταν απολύτως σωστή. Και προφανώς αυτό ήταν ακόμη ένα στοιχείο (από τα πολλά) που έκαναν τον «Ηλία του 16ου» μια από τις πιο αγαπημένες ελληνικές ταινίες όλων των εποχών! Κι ας βρέθηκε «μόλις» στην 4η θέση από όσες γυρίστηκαν εκείνη τη σεζόν. Σίγουρα πάντως, αν μη τι άλλο, είναι αυτή για την οποία ο κόσμος συζητάει ακόμα μέχρι σήμερα!