Ήμασταν εδώ στην αρχή της τηλεοπτικής σεζόν, κάπου στα μέσα Σεπτεμβρίου, όταν καταγράφαμε τις πρώτες εντυπώσεις μας από τη σειρά Grand Hotel. Σε τούτο εδώ το κείμενο, λέγαμε πως πρόκειται για μια σπάνια συνθήκη που μια δραματική σειρά μας ικανοποιεί, θέταμε όμως ένα «αλλά».
Λέγαμε αυτό που πάντα λέμε, ότι δηλαδή δε νοείται να έχουμε σειρές που προβάλλονται 2-3-4 φορές την εβδομάδα, ειδικά αν είναι δραματικές, διότι νομοτελειακά, μέσα σε 2-3 μήνες, η πλοκή θα έχει αρχίσει να φθίνει και θα φαίνεται αυτή η φθορά και στους ηθοποιούς.
Κι αυτό το έχουμε δει να συμβαίνει πολλές φορές. Συνέβη φέτος στο Αρχελάου 5, που είναι κωμωδία βέβαια. Έχει συμβεί στον Άγιο Έρωτα. Υπάρχουν όμως και οι εξαιρέσεις.
Δεν ξέρουμε αν είναι κάποια συγκυρία ή κάτι που έγινε επί σκοπού, το Grand Hotel πάντως, κατάφερε να μας το τρίψει στα μούτρα αυτό που έχουμε φτάσει να το έχουμε κάνει παντιέρα για τις ημέρες προβολής.
Και το έκανε διπλά, αποδεικνύοντας και εκ του αντιθέτου. Τι εννοούμε; Ότι ενόσω αυτό έχει 4 ημέρες την εβδομάδα προβολές (γίνονται 3 όταν ο ΑΝΤ1 δείχνει ευρωπαϊκό παιχνίδι), ο ανταγωνισμός του έχει 2, με εξαίρεση τον Άγιο Έρωτα που έχει ένα διπλό την Τετάρτη και ένα επεισόδιο την Πέμπτη – μέχρι ένα σημείο έδειχνε και Παρασκευή, κάπου τώρα έχουμε χάσει τον προγραμματισμό των καναλιών που τα αλλάζουν διαρκώς όλα.
Θα πίστευε κανείς πως η πλοκή ρέει καλύτερα στον Τιμωρό, στη Μάγισσα (που είναι στο ίδιο κανάλι), στη Διάφανη Αγάπη, στον Γιατρό και πως αυτές οι σειρές τα πάνε καλύτερα στην τηλεθέαση.
Η λογική δεν ισχύει στο Grand Hotel που, προϊόντος του χρόνου, όχι μόνο δε φθείρεται, αλλά ανεβάζει και την τηλεθέασή του. Εδώ και δύο εβδομάδες, έχει φτάσει στο σημείο να πλησιάζει ή να πατάει το 20% στο γενικό σύνολο και να εδραιώνεται ως η Νο1 δραματική σειρά της τηλεόρασης, πάντα με βάση την τηλεθέαση, έχοντας ως ανταγωνισμό το Έχω Παιδιά.
Δεδομένου ότι μιλάμε για μια βαριά, δραματική σειρά, που μιλά για τη δολοφονία μιας κοπέλας, για μια σειρά που είναι ένας κρίκος στη μακριά αλυσίδα των δραματικών της τελευταίας 5ετίας, που έχουν ταράξει τον τηλεθεατή, το προβλεπόμενο θα ήταν το Grand Hotel να έχει καθοδική πορεία.
Έχει όμως καποια δυνατά στοιχεία που το κρατάνε στη φορτούνα. Οι 3 λόγοι που λέμε στον τίτλο, είναι ξεκάθαροι.
1. Έχει πάρα πολύ καλοδουλεμένο σενάριο. Για τα δεδομένα της σειράς, για τις ανάγκες 4 επεισοδίων την εβδομάδα, άρα 20-21 το μήνα, το σενάριο δεν μπάζει τόσο εύκολα όσο το είδαμε να συμβαίνει στον Σασμό ή στη Μάγισσα πέρσι.
2. Ένα καλό σενάριο, είναι ένα δυνατό έδαφος για να αποδώσουν καλά οι ηθοποιοί. Ηθοποιούς που όσες φορές τους έχουμε δει τηλεοπτικά, τους έχουμε θεωρήσει εκτεθειμένους, στο Grand Hotel τους βλέπουμε και λέμε «να το ρε παιδί μου, αυτό είχα δει στο θεάτρο και αναρωτιόμουν γιατί δεν το βλέπω τηλεοπτικά».
3. Το ταξίδι σε μια παλιά Αθήνα. Θα αναρωτηθεί κάποιος εδώ: είναι πιο γοητευτικό το ταξίδι στην Αθήνα του 1910 από τη Μάνη του 18ου αιώνα, όπως στη Φλεγόμενη Καρδιά; Μάλλον ναι. Ίσως δεν είναι τυχαίο που πέρσι, η Μάγισσα ήταν Νο1 σε τηλεθέαση και εξελισσόταν στις αρχές του 20ου αιώνα και φέτος, με καλύτερο σενάριο και λιγότερα σκηνοθετικά bloopers, κάνει μονοψήφια. Φαίνεται πως όσοι βλέπουν τηλεόραση, κάπως αποζητούν την Αθήνα του τότε. Και το Grand Hotel την προσφέρει πειστικά.
Είναι το Grand Hotel η τέλεια σειρά; Όχι δα. Έχει κάμποσες σκηνές που φαίνεται ότι δεν είχαν χρόνο να δουλευτούν. Αλλά στο τελικό ζύγι, στη μεγάλη εικόνα, τα δυνατά του στοιχεία κάνουν την αδυναμία ατού.
Μένει, βέβαια, να δούμε τώρα και πώς θα αλλάξει η δυναμική του, καθώς τις Τετάρτες προστέθηκε ένας Λάκης Λαζόπουλος που έριξε 5-6 μονάδες κάτω όλες τις σειρές.