Την προηγούμενη τηλεοπτική σεζόν ο ΑΝΤ1 κατάφερε να αναδειχθεί πέμπτο κανάλι σε τηλεθέαση, βλέποντας την πλάτη ακόμα και του Mega. Ο Γιάννης Λάτσιος που έστησε όλο το πρόγραμμα αποχώρησε, αντικαταστάθηκε από τον Τζώρτζη Ποφάντη και αποφάσισε να επενδύσει ξανά για άλλη μια χρονιά.
Επένδυσε σε μυθοπλασία, επένδυσε ακόμα περισσότερο στο Nomads. Ένα μήνα μετά την έναρξη της τηλεοπτικής σεζόν, οι μόνες εκπομπές που κάνουν καλά νούμερα είναι το Καλημέρα Ελλάδα και το Πρωινό. Εκπομπές δηλαδή με τουλάχιστον μια 6ετία στις πλάτες τους.
Το Nomads που στοιχίζει περίπου μισό εκατομμύριο την εβδομάδα (!) κινείται με δυσκολία στο 13% σε γενικό και δυναμικό, το Πέτα τη Φριτέζα απλά δεν βλέπεται, η Επιστροφή είναι ξαναζεσταμένο φαγητό και εύλογα κάνει από 13 ως 16% και το Κάνε Γονείς να Δεις Καλό είναι βυθισμένο στο 8-9%, παρά το ότι έχει δύο καλά ονόματα πρωταγωνιστών (Ελένη Καστάνη και Ιεροκλής Μιχαηλίδης).
Ας μην το επικεντρώσουμε μόνο στον ΑΝΤ1. Είναι σαφώς το πιο τρανό παράδειγμα, μιας και είχε τις λιγότερες σταθερές από την περασμένη σεζόν. Αλλά μήπως και οι νέες επιλογές του ΣΚΑΪ πάνε καλά; Τα νούμερα που παίρνει ο σταθμός όλη την ημέρα είναι πολύ καλά με εξαίρεση το Όσο Έχω Εσένα. Μια καθημερινή σειρά που κάνει περίπου 10% και φτάνει το 12% στο τσακίρ κέφι.
Ο ΣΚΑΪ βέβαια έχει το προνόμιο να έχει ένα στημένο πρόγραμμα κάθε μέρα από πέρσι. Οι Αταίριαστοι το πρωί σαρώνουν, το My Style Rocks ανέβηκε και κάνει 17%, η Τατιάνα έφερε ένα πολύ τίμιο 16% στη μεσημεριανή ζώνη, το κεντρικό δελτίο πάει καλά και το βράδυ έρχονται το Voice και το Ελλάδα Έχεις Ταλέντο.
Πάμε και στον Alpha. Εκεί έχουν την τύχη να πορεύονται με σειρές που έχουν κερδίσει το κοινό. Τατουάζ, Έλα Στη Θέση Μου και η Μουρμούρα κάνουν άνετα 25αρια. Πιο πριν όμως δεν έχει ιδιαίτερα πολλούς λόγους να χαίρεται. Το Star επίσης, αυτή τη στιγμή έχει μόνο το Shopping Star για να χαίρεται. Το Next Top Model δεν τραβάει και όλοι περιμένουν την επιστροφή του Master Chef για να νιώσουν πιο άνετα.
Όλα τα παραπάνω είναι μια πολύ γενική σύνοψη του τι συμβαίνει φέτος στην τηλεόραση. Και μένει ακόμα να δούμε και τι θα προσφέρει το Open που ξεκινάει την Πέμπτη. Από τα προγράμματα του δεν υπάρχει ούτε ένα που να σε ψήνει με το καλημέρα.
Και το ερώτημα είναι: γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί πλέον δεν υπάρχουν τόσα προγράμματα που να κάνουν 20άρια για πλάκα; Θυμάμαι μέχρι το 2010 αν έκανε εκπομπή 20% υπήρχε προβληματισμός. Τώρα ανοίγουν σαμπάνιες. Το μεγαλύτερο θέμα είναι στην μυθοπλασία. Με εξαίρεση τις τρεις σειρές του Alpha, δεν υπάρχει κάτι άλλο. Κι αυτές βέβαια δεν είναι ότι έχουν τρυπήσει το ταβάνι της ποιότητας. Στην καλύτερη μέτριες είναι.
Το Τατουάζ και το Έλα Στη Θέση Μου ειδικά έχουν – με ελάχιστες εξαιρέσεις – πολλούς αδιάφορους ως ατάλαντους ηθοποιούς και ηθοποιούς-βύσματα που αναρωτιόμαστε πώς καταφέρνουν και έχουν δουλειά στην τηλεόραση κάθε χρόνο.
Η προχειρότητα με την οποία στήνονται προγράμματα και δη σειρές στην τηλεόραση είναι απίστευτη. Κι ας καυχιούνται για τα 20άρια που κάνουν. Το ζήτημα δεν είναι στο ποσοστό, αλλά σε τι συνίσταται. Είναι ένα 20% με 1 εκατομμύριο τηλεθεατές; Έστω με 800.000 χιλιάδες; Όχι. Είναι με το ζόρι 500.000.
Αυτό δείχνει μια μεγάλη αποστροφή του κοινού προς την τηλεόραση. Κι αυτό δεν ξεκίνησε φέτος. Ξεκίνησε το 2014 να εντοπίζεται έντονα. Τι έκαναν τα κανάλια για να το αντιμετωπίσουν; Πόνταραν σε ακόμα μεγαλύτερη προχειρότητα σε σχέση με πριν.
Ας ξαναγυρίσουμε στον ΑΝΤ1. Βλέπουν οι ιθύνοντες του πέρσι με το πρώτο Nomads ότι το Survivor 1 στον ΣΚΑΪ ήταν μια φωτοβολίδα. Και τι κάνουν; Επιλέγουν να ξαναπλασάρουν στο κοινό το ίδιο. Ακούγεται κιόλας ότι από Ιανουάριο θα φέρουν το Big Brother. Κίνηση πανικού που δείχνει ότι οι επιλογές γίνονται με σκοπό να συντηρηθούν οι κλίκες που υπάρχουν και επιβάλλουν την μετριότητα γιατί δεν μπορούν να σταθούν σε άλλο επίπεδο.
Είπε σήμερα ο Φίλιππος Σοφιανός ότι οι ηθοποιοί στην ελληνική τηλεόραση καλούνται να αρθρώσουν παπαριές. Την ίδια στιγμή ο μέσος 40αρης και κάτω βλέπει ότι ακόμα και οι λιγότερο καλές σειρές που θα δει στο Netflix, το Amazon ή την Cosmote TV είναι κλάσεις ανώτερες. Όχι μόνο από χαζομάρες τύπου Τατουάζ. Ακόμα και από τις καλύτερες ελληνικές παραγωγές.
Πολλοί μπορεί να θιχτούν από αυτό. Είμαι όμως σίγουρος ότι αν ζητούσες από όλους τους ηθοποιούς να σου απαντήσουν ειλικρινά, θα σου έλεγαν ότι δέχονται προτάσεις από την τηλεόραση μόνο και μόνο για τα λεφτά, που παραδόξως παραμένουν ψηλά.
Τα περισσότερα κανάλια έχουν επενδύσει πολύ στο μάρκετινγκ και το πως πλασάρουν κάτι. Ξέχασαν όμως να ασχοληθούν με την ουσία του προϊόντος τους. Μπορούν εύκολα να κοροϊδεύουν τους διαφημιζόμενους μέσα από τις επαφές τους με τις μιζαδόρικες διαφημιστικές, αλλά κανείς δεν μπορεί να κοροϊδέψει πολλούς για πολύ.
Έχουν περάσει κοντά 6 χρόνια που το κοινό ξεκίνησε την αναζήτηση και στροφή του στις σειρές από το εξωτερικό και δεν βρέθηκε κανείς να πει «τέρμα οι σειρές με 35 και βάλε επεισόδια το χρόνο». Είναι χαζοί στο Netflix που δεν ξεπερνάνε τα 13 επεισόδια. Ακόμα και τα μη συνδρομητικά δίκτυα τύπο ABC, CBS, NBC, τα σκάνε χοντρά για να παίρνουν το χρόνο τους οι σεναριογράφοι. Έχουν τεράστιες ομάδες. Και φυσικά επιλέγουν συχνά άλλο σκηνοθέτη.
Δεν μπαίνω καν στη διαδικασία να αναλύσω πόσο συμβάλλει αυτό. Όχι μόνο στο τελικό αποτέλεσμα και τον θεατή. Αλλά και στους ίδιους τους ηθοποιούς. Βλέπεις ανθρώπους που σε κακές κινηματογραφικές παραγωγές τους είχες θεωρήσει αγγούρια και στη σειρά ερμηνεύουν αρκετά καλά για τα δεδομένα τους.
Αντιλαμβάνομαι ότι μιλάμε για άλλες αγορές, άλλα μεγέθη. Υπάρχει όμως κάτι που δεν έχει σχέση με αυτό. Είναι η προσέγγιση. Το μυαλό. Κι αυτά στα ελληνικά κανάλια είναι σε έλλειψη, ενώ όσα υπάρχουν φιμώνονται και υποτάσσονται σε αυτό τον φαύλο κύκλο του συμβιβασμού.