Ο Γιάννης Μηλιώκας είναι ένας από τους πιο ξεχωριστούς και ταλαντούχους ανθρώπους της ελληνικής μουσικής, ένας πολυπράγμων καλλιτέχνης που έγραφε μουσική, στίχους αλλά ερμήνευε κιόλας τα τραγούδια του, γράφοντας συμβολικά και αλληγορικά σε αρκετές περιπτώσεις, με λαϊκή γλώσσα όμως και με εικόνες της καθημερινότητάς μας.
Στον τρίτο του δίσκο με τίτλο «Κι άλλα πολλά εμπριμέ», έγινε κάτι καταπληκτικό για τα δεδομένα του τραγουδιστή αφού ένα από τα τραγούδια του που έγινε μεγάλη επιτυχία είναι το αγαπημένο «Ροζ». Ένα ντουέτο που ερμήνευσε με την Αφροδίτη Μάνου, η οποία στην πραγματικότητα έπαιζε το έτερο ήμισυ του Γιάννη Μηλιώκα, σε ένα τραγούδι σε μορφή διαλόγου ανάμεσα στο ζευγάρι.
Τα προβλήματα της συμβίωσης ανάμεσα τους είναι το θέμα του τραγουδιού. Η καθημερινότητα μπαίνει στους στίχους του τραγουδιού και ο διάλογος εναλλάσσει τα παράπονα ανάμεσα στον άνδρα και τη γυναίκα του ζευγαριού.
Κάπου εκεί ο Γιάννης Μηλιώκας γράφει το ρεφρέν του τραγουδιού στο οποίο αναφέρονται οι στίχοι:
Πόσο άλλαξες πόσο άλλαξα
τα όνειρά μου κόκκινα
τα όνειρά μου άσπρα
ρούχα μαζί που πλύθηκαν
κι έχουνε γίνει ροζ
O τελευταίος στίχος, ο οποίος έδωσε και το όνομά του στο τραγούδι μπορεί να φαντάζει αλληγορικός καθώς η μίξη των κόκκινων ονείρων με τα λευκά δίνει το χρώμα ροζ, η αλήθεια όμως είναι ότι η έμπνευση του τραγουδιού ήρθε από κάτι πολύ πιο ρεαλιστικό, ένα ανθρώπινο λάθος.
Ο Γιάννης Μηλιώκας προσπάθησε να πλύνει τα ρούχα του και στο πλυντήριο βρέθηκαν, μάλλον κατά λάθος ή εν αγνοία του καλλιτέχνη, κάποια κόκκινα ρούχα και ένα λευκό. Μετά την πλύση προφανώς το λευκό ρούχο είχε γίνει ροζ. Το αποτέλεσμα έδωσε αμέσως έμπνευση στον στιχουργό, ο οποίος σε παλαιότερη συνέντευξή του είχε δηλώσει ότι από εκεί και κάτω το τραγούδι γράφτηκε μονοκοπανιά.
Η ανταπόκριση που είχε το τραγούδι ήταν μεγάλη και παραμένει διαχρονικό. Όπως διαχρονικά είναι τα προβλήματα στις σχέσεις και τις ισορροπίες ανάμεσα στα όνειρα και την πραγματικότητα στις ζωές των ζευγαριών. Διαχρονικά όμως είναι και τα λάθη, ειδικά αυτά που μπορεί να βγουν σε καλό, όπως συνέβη με το εμβληματικό «Ροζ» του Γιάννη Μηλιώκα.