Πώς αλήθεια τελειώνει μια πανδημία; Οι επιστήμονες ανά τον κόσμο συμφωνούν ότι αυτό μπορεί να συμβεί με δυο τρόπος. Το ιατρικό τέλος γράφεται όταν ο ιός γίνει πλέον ενδημικός πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα αποτελεί απειλή για τους πολίτες. Το κοινωνικό τέλος συμβαίνει, όταν ο φόβος της λοίμωξης εξαφανίζεται μεταξύ των ανθρώπων. Η Ελλάδα 24 μήνες μετά την αρχή του εφιάλτη βρίσκεται πλέον μια ανάσα και απ’ το ιατρικό, αλλά και απ’ το κοινωνικό τέλος της πανδημίας. Συστάσεις πλέον ο καθηγητής Γουργουλιάνης δεν χρειάζεται.
Είναι ένα από τα πρόσωπα που γνωρίσαμε και εκτιμήσαμε μέσα απ’ τις παρεμβάσεις του κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Πάντα με ψύχραιμο και συγκρατημένο λόγο, έβαζε τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση, ενημερώνοντας τους πολίτες βάσει των πραγματικών δεδομένων της πανδημίας, κόντρα ακόμα και στους ψυχρούς αριθμούς των κρουσμάτων.
Σήμερα, ο καθηγητής δεν φαντάζεται το τέλος του κορωνοϊού. Το βλέπει, καθώς έχουμε πλέον μια ήπια νόσο που δεν έχει σχέση με το αρχικό στέλεχος, ούτε με την μετάλλαξη Δέλτα. Ο καθηγητής πιστεύει ότι ήρθε η ώρα για το επόμενο βήμα, για το φινάλε των περιορισμών για τους ανεμβολίαστους και για την επιστροφή στην πραγματική ζωή και την κανονικότητα. Αναλυτικά όσα είπε στο Ράδιο Ένα ο κ. Γουργουλιάνης:
«Το επόμενο βήμα πρέπει να είναι ελευθερία για τους εμβολιασμένους και προστασία για όσους είναι πάνω από 65 ετών με συνοσηρότητες και παραμένουν ανεμβολίαστοι. Μπορούμε να μπούμε στην πραγματική ζωή, έχουμε ήπια νόσο τώρα. Πανελλαδικά μειώνονται οι διασωληνωμένοι και οι εισαγωγές και θα αρχίσουν να μειώνονται και οι θάνατοι και πρέπει να μπούμε σιγά σιγά στην κανονικότητα».
«Η Όμικρον φαίνεται πως οδηγεί την πανδημία σε μια ενδημική νόσο επιτρέποντας την επιστροφή στην κανονικότητα. Αυτό το κύμα φαίνεται να εξαντλείται σχετικά γρήγορα, μέσα στον Φεβρουάριο ή στις αρχές Μαρτίου. Δεν θα πρέπει να ασχολούμαστε με τις μολύνσεις, καθώς αφορούν κυρίως σε παιδιά που περνούν τη νόσο ασυμπτωτικά και ήπια. Δεν πρέπει να συνδέουμε τα μέτρα με γιορτές, παρελάσεις αλλά με το επιδημιολογικό φορτίο και τον τρόπο που θα επιστρέψουν οι άνθρωποι, με δύο μεγάλες κατηγορίες τον ανοιχτό και τον κλειστό χώρο. Υπάρχει δυσαρμονία στα μέτρα όπως εφαρμόζονται και δεν μπορείς να πεις άλλα ισχύουν για το γήπεδο, που είναι και ανοιχτός χώρος, αλλά για ένα θέατρο. Πρέπει να πεις πώς θα είναι σε κλειστούς , πόσοι θα είναι σε πόσα τετραγωνικά και πως σε ανοιχτούς χώρους».
«Αναμενόμενη μία νέα μετάλλαξη, θα είναι όμως ήπια γιατί θα μας βρει εμβολιασμένους. Η μετάλλαξη μπορεί να γίνει σε περιοχές πυκνοκατοικημένες με ανεμβολίαστους ανθρώπους. Έτσι έγινε με την τελευταία στη Ν. Αφρική. Οι πανδημίες έχουν δύο κατευθύνσεις. Την καλή που είναι μεταδοτικές και δεν σκοτώνουν, αλλά εξαπλώνονται και πανδημίες που σκοτώνουν κόσμο και δεν μεταδίδονται, εξαντλούνται. Μας συμφέρει οι μεταλλάξεις να είναι μεταδοτικές και λιγότερο θανατηφόρες . Μια νέα μετάλλαξη θα βρει αυτή την πορεία και εάν βρει τον κόσμο εμβολιασμένο και ανοσοποιημένο αυτό έχει καλή έκβαση. Τέτοια μετάλλαξη μπορεί να συμβεί και είναι εντελώς αναμενόμενο. Θα τροφοδοτεί τα Νοσοκομεία με κάποιους ανεμβολίαστους και εμβολιασμένους που δεν ανοσοποιούνται».
