Είναι- και αυτό φαινόταν εξ αρχής- μια υπόθεση που όπου και να την αγγίξεις, σε πονάει. Ένα ειδεχθές έγκλημα (σύμφωνα και με τις ξεκάθαρες τελευταίες εξελίξεις) από εκείνα που ουδείς εχέφρων άνθρωπος μπορεί να πιστέψει πως είναι αλήθεια. Μια τραγική ιστορία που δίνει την αίσθηση πως «καμώθηκε» από τον πιο νοσηρό συγγραφικό νου, μόνο που εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με ταινία αλλά με την στείρα, ολόμαυρη πραγματικότητα. Υπόθεση της Πάτρας, λοιπόν. Η πιο στυγερή τριπλή δολοφονία- αν τεκμηριωθούν και αποδειχθούν στο δικαστήριο τα όσα διαφαίνονται ήδη…- στην ιστορία της Ελλάδας κατά πάσα πιθανότητα.
Διαβάστε επίσης: Λες και το αντέγραψε: Η σειρά που ο δολοφόνος χρησιμοποιούσε κεταμίνη όπως το άρρωστο μυαλό της Πάτρας
Πριν προχωρήσουμε παρακάτω, μία πολύ σύντομη παρουσίαση των ακροτελεύτιων γεγονότων (μια και άπαντες, πια, γνωρίζουν το γενικό πλαίσιο της υπόθεσης των τριών κοριτσιών στην Πάτρα): το απόγευμα της Τετάρτης (30/3) ασκήθηκε από την Εισαγγελία της Αθήνας στη μητέρα των κοριτσιών ποινική δίωξη για ανθρωποκτονία της 9χρονης Τζωρτζίνας Δασκαλάκη, με όλες τις επιβαρυντικές περιστάσεις, όπου διαβιβάστηκε η δικογραφία για τον θάνατο της άτυχης μικρής.
Το κομβικό στοιχείο στη σύλληψη της μητέρας (η αστυνομία, σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, αναζητά ακόμα δύο άτομα) ήταν οι καταθέσεις των ιατρών που αναφέρουν ότι ποτέ δεν έδωσαν κάποιο φάρμακο στη μικρή Τζωρτζίνα το οποίο να περιέχει τις ουσίες που βρέθηκαν στην τοξικολογική εξέταση που διενεργήθηκε μετά τον θάνατο του παιδιού. Αυτό «ξεκλείδωσε» τη υπόθεση και ακολούθησαν οι ραγδαίες εξελίξεις.
Η Τζωρτζίνα, λοιπόν, αποδείχτηκε το κλειδί της απάνθρωπης ιστορίας και αυτό γιατί πέραν του ότι ήταν και το τελευταίο χρονικά παιδάκι που «έφυγε», ήταν και εκείνο που τράβηξε τα πιο πολλά.
Και η Μαλένα και η Ίριδα- που, θυμίζουμε, πέθαναν και αυτές κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες και μένει να επισφραγιστεί πως επρόκειτο και εκεί για δολοφονίες- βίωσαν αμφότερες καταστάσεις που η, σε άλλες περιπτώσεις πλούσια, ελληνική γλώσσα αδυνατεί να περιγράψει, όμως το κοριτσάκι που έμεινε πίσω πέρασε μία (εγκληματικά) σύντομη ζωή που θύμιζε έντονα κολαστήριο.
Η Τζωρτζίνα ήταν το παιδάκι εκείνο που που είδε τις δύο άλλες αδερφές της να πεθαίνουν κι έπρεπε να ζει σ’ ένα σπίτι υπό το ερεβώδες πέπλο αυτής της διπλής απώλειας. Ήταν εκείνη που στο νοσοκομείο είχε ένα επεισόδιο που- κατόπιν καθυστερημένης ειδοποίησης των ιατρών, όπως αναφέρεται- την άφησε πραγματικά νεκρή για σχεδόν 45 λεπτά, πριν της κάνουν ανάνηψη και επανέλθει (κάτι που μαρτυρά πως δεν είχε κανένα πρόβλημα η καρδούλα της…). Το συγκεκριμένο περιστατικό, θυμίζουμε, ήταν εκείνο που την «κατέστησε» παραπληγική.
Ήταν, τέλος, το παιδί που χτυπήθηκε βάναυσα από την κεταμίνη που του χορήγησε ο δολοφόνος, η οποία ήταν στον οργανισμό της 6 φορές πάνω από το αποδεκτό ανά λίτρο. Η κεταμίνη προκαλεί σπασμούς, σύμπτωμα που είχε, ως γνωστόν, η Τζωρτζίνα- κάτι που είχε παραδεχτεί η ίδια της η μητέρα.
Το τραγικότερο όλων σε ό,τι έχει να κάνει με αυτό το τελευταίο; Τα 9 συνολικά επεισόδια της Τζωρτζίνας ενδεχομένως οφείλονται σε χορήγηση της ουσίας κεταμίνης, όπως είπαμε. Αρα δεν αποκλείεται να έγιναν 9 απόπειρες ανθρωποκτονίας εις βάρος της 9χρονης. Κι όμως…
Κι όμως, παρά τις άοκνες προσπάθειες να της κλείσουν το στόμα, η Τζωρτζίνα ήταν αυτή που εν τέλει «μίλησε», ρίχνοντας άπλετο φως στην σκοτεινή ιστορία.
Πρώτα-πρώτα με την ζωγραφιά της που ήρθε στο φως της δημοσιότητας:
Θα αντιγράψουμε τα όσα έγραψε στον προσωπικό της λογαριασμό στο facebook η παιδοψυχολόγος – λογοπαθολόγος Χριστίνα Μπογιατζή, προκειμένου να γίνουν ξεκάθαρα αντιληπτό το τι βλέπουμε:
- Θέση παιδιού στην κούνια χρώμα μπλε: νιώθω ανασφάλεια να μπω στο σχήμα της ζωγραφιάς, σας προσέχω και σας παρατηρώ από μακρυά.
2. Κάνω κούνια: παραμένω παιδί. Είμαι δυναμική, μου αρέσει η κίνηση.
3. Σχήμα δεντρου: κορμός σε σχήμα κρεμάλας. Πρέπει να βρω τις λέξεις για να μην κρεμαστώ. Κινδυνευω.
4. Κίτρινη κουνια: η θέση μου είναι αυτή της αντίληψης, η δυνατότητα μου να κινούμαι και να βλέπω από άλλη οπτική γωνία με βάζει σε ισχυρή θέση αντίληψης.
5. Ένωση δέντρου με καρδιά: συνδέομαι αλλά μένω μακρυά.
6. «ΓΙΑ ΕΣΑΣ»: Δωστε προσοχή στη ζωγραφιά του πλαισίου καρδιάς. Όποιος μπορεί να το καταλαβει; Για όλους εσάς! Κραυγή βοηθείας. Γραμμένο με κόκκινο χρώμα σημαίνει πως ζητάω βοήθεια απο εκείνους που αισθάνομαι ότι ανήκω μαζί τους, πχ. όποιον ενδιαφέρεται.
7. Φωτεινότητα στην καρδιά: Στο πλαίσιο της καρδιάς είναι ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ!
8.Σχημα αγγέλου/ πτηνού με μύτη που εξέχει: Η αδερφή μου έγινε αγγελος, πέθανε. Η μύτη της κάτι λέει για το θάνατό της, όμως έγινε ΚΑΙ πουλί/πτηνό πράγμα που με φοβίζει και εμένα και νιώθω ανασφάλεια.
9.Πράσινο πλαίσιο σε σχήμα καρδιάς: Βάζω αυτό που συμβαίνει στην αδερφή μου σε θέση ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗΣ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ για να μη μου συμβεί το ιδιο.
10. Κεντρική φιγούρα με μαυρισμένο πρόσωπο: το πρόσωπο δίπλα στην αδερφή μου είναι επιθετικό, μη προσβάσιμο, πολύ συγκεχυμένο, τερατώδες, με χέρια που παραβιάζουν τα όρια της αδερφής μου όμως εκείνη βγαίνει από το σχήμα σιγά σιγά και σώζεται από αυτό το πρόσωπο. Το πρόσωπο είναι ΑΠΕΙΛΗΤΙΚΟ, δεν είναι η αδερφή μου.
11. Πράσινος άγγελος: Η αδερφή μου ΦΕΥΓΕΙ απο το μαυρισμένο πρόσωπο με τα μακριά χέρια. Διαφοροποιείται.
12. Δεξιά θέση αγγέλου στη ζωγραφιά: Η αδερφή μου (ΙΡΙΔΑ) ειναι πλέον ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, γιατί μετά την παιδική ηλικία της κούνιας, ΓΙΝΕΣΑΙ ΑΓΓΕΛΟΣ στο μέλλον αν και εγώ απέχω απο αυτό γιατι βρίσκομαι αριστερά, μακρυά.
13. Πατέρας πουθενά. ΑΦΑΝΤΟΣ.
14. Μεικτά χρωματα πλαισίου καρδιάς: Το πράσινο είναι γιατί θελω να είμαι μακριά του, δεν θέλω να γίνω άγγελος, το κόκκινο είναι γιατί συμπεριλαμβάνομαι εφόσον το βλέπω από μακριά.
15. Μαυρο πρόσωπο: Αμφιθυμία συναισθημάτων, απροσδιόριστο ον που προκαλεί σκοτάδι, κυριαρχία, θάνατο.
Πέραν της ζωγραφιάς υπήρχε και το βλέμμα του παιδιού που μαρτυρούσε, έστω κι ετεροχρονισμένα, τον προσωπικό Γολγοθά που περνούσε, με τον θάνατό του ν’ αποδεικνύεται ή λύση του φρικαλέου μυστηρίου.
Η υπόθεση φαίνεται πως θα κλείσει, με την αστυνομία να διαρρέει πως πλέον είναι θέμα ωρών να έχουμε το οριστικό, απεχθές φινάλε.
Το στόμα της Τζωρτζίνας όσο κι αν το πάλεψαν κάποιοι, δεν έκλεισε. Το λόγο πια έχει η δικαιοσύνη- η «δίκαιη κατανομή μιας αδικίας».
Μόνο που η Μαλένα δεν είναι εδώ. Η Ίριδα δεν είναι εδώ. Η Τζωρτζίνα δεν είναι εδώ.
Έχει, αλήθεια, κάποια σημασία πλέον η «δικαιοσύνη»;