Η τραγική, από πάσης απόψεως, υπόθεση των τριών κοριτσιών στην Πάτρα με την Ρούλα Πισπιρίγκου σταθερά στο επίκεντρο. Τα θέματα των προφυλακισμένων Λιγνάδη και Φιλιππίδη, οι δίκες των οποίων μόλις ξεκίνησαν. Το αδιανόητο κύμα ακρίβειας σε βασικά προϊόντα και η εκτός πάσης λογικής εκτόξευση των τιμών του ρεύματος. Ο πανταχού «παρών» κορωνοϊός, ο οποίος αρνείται πεισματικά ν’ αφήσει σε ησυχία την ανθρωπότητα.
Μα, δυστυχώς, πάνω απ’ όλα ο απεχθής πόλεμος στην Ουκρανία, ο οποίος πλέον έχει ξεπεράσει τους δύο μήνες ανεπιθύμητης «ζωής», αφαιρώντας στο ερεβώδες πέρασμά του τις ζωές αθώου κόσμου.
Τα σενάρια για την εξέλιξη και την κατάληξη του πολέμου πληθαίνουν μέρα με τη μέρα, ιδίως από την στιγμή που δεν υπάρχει κάποια συνταρακτικών διαστάσεων αλλαγή στους συσχετισμούς. Παράλληλα, όσο η ένταση κορυφώνεται και οι (υποτιθέμενες…) διαπραγματεύσεις για ειρηνική λύση πέφτουν θορυβωδώς στο κενό, η πιθανότητα για χρήση πυρηνικών αυξάνεται και ο όλεθρος κρέμεται σαν ανεπιθύμητη Δαμόκλειος Σπάθη πάνω από το κεφάλι σύσσωμης της ανθρωπότητας.
Το πιο πρόσφατο- και αρκετά πειστικό και αληθοφανές- εξ αυτών είναι η έρευνα του προγράμματος «Σχέμι» του Radio Svoboda, η οποία αναφέρει πως πρόθεση του Βλαντίμιρ Πούτιν είναι η δημιουργία ενός ψευδοκράτους στα μέρη που κατέκτησε, φέρνοντας αρκετά στο νου (σε γενικό, πάντα, πλαίσιο) τα κατεχόμενα της Κύπρου.
Πιο συγκεκριμένα, οι δημοσιογράφοι που έκαναν την ενδελεχή έρευνα επικαλούνται πηγές του κόμματος «Ενιαία Ρωσία» (του κόμματος του Πούτιν, δηλαδή) και τα σχέδια περί δημιουργίας ενός νέου κράτους στο νότιο και ανατολικό κομμάτι της τωρινής Ουκρανίας παρουσιάζονται στο «Μανιφέστο της Νοτιορωσικής Λαϊκής Συνέλευσης».
Αναφέρεται χαρακτηριστικά στο συγκεκριμένο κείμενο πως «Σε απάντηση στον τρόμο και την ολοκληρωτική επιβολή της ιδεολογίας του Ναζισμού και της Μπαντέρα από το πρώην Κράτος της Ουκρανίας, εμείς, στο πρόσωπο του Λαϊκού Συμβουλίου της Νότιας Ρωσίας, παίρνουμε την εξουσία στα χέρια μας και ιδρύουμε ένα νέο κράτος της Νότιας Ρωσίας». Το έγγραφο αναφέρει περαιτέρω ότι η λεγόμενη «Νότια Ρωσία» είναι ο «διάδοχος» του Κιέβου Νόβγκοροντ, του Ζαπορόζιαν Σιχ, της λεγόμενης «Νέας Ρωσίας της Μεγάλης Αικατερίνης» και της ΕΣΣΔ. «Χτίζουμε το κράτος μας στη βάση της κατανόησης της ιστορικής και γενετικής συγγένειας και ενότητας του τριαδικού ρωσικού λαού, Ουκρανών, Λευκορώσων και Ρώσων, της αδελφικής φιλίας και της αμοιβαίας βοήθειας».
Σαφής στόχος της εν λόγω κίνησης είναι η πλήρης εξάλειψη του ναζισμού και του Μπαντέρα, ενώ θεμέλιος λίθος του όλου εγχειρήματος είναι η ορθοδοξία. Παράλληλα, η ουκρανική γλώσσα θα θεωρείται «διάλεκτος» και μαζί με την κυρίαρχη ρωσική (που θα είναι η γλώσσα της διεθνούς επικοινωνίας) θα «οδηγήσουν» στην ισότητα όλων των γλωσσών και εθνικοτήτων.
Μάλιστα, προαναγγέλεται και δημοψήφισμα, ούτως ώστε να υπάρχει και η λαϊκή ετυμηγορία, με την απόφαση του κόσμου να είναι αυτή που θα παίξει τον πιο σημαντικό ρόλο.
«Αναγνωρίζουμε την ελευθερία και το δικαίωμα έκφρασης της βούλησης του λαού της Κριμαίας, αναγνωρίζουμε την επιλογή του Ντονμπάς. Το κράτος της Νότιας Ρωσίας θα υπάρχει επίσης και θα ενεργεί μετά τη μεταβατική περίοδο στη βάση του καθολικού, ανοιχτού σε παρατηρητές όλων χωρών, η βούληση των λαών μέσω δημοψηφίσματος», αναφέρουν χαρακτηριστικά οι εμπνευστές του σχεδίου, που, ωστόσο, δεν αναφέρουν με σαφήνεια ποια είναι εκείνα τα εδάφη της Ουκρανίας που θα σχηματίσουν το ψευδοκράτος.
Το 2014 μετά την προσάρτηση της Κριμαίας και την έναρξη του πολέμου στο Ντονμπάς, στην Ρωσία άρχισαν να συζητούνται σχέδια της λεγόμενης «Νοβορώσια» (Νέας Ρωσίας) σε εδάφη που θα αποσπώντο από νότιες και ανατολικές περιοχές της Ουκρανίας.
Είναι σχεδόν σαφές, ωστόσο, πως το όριο για τον (επιθυμητό στην Ρωσία) διαχωρισμό σε Δυτική και Ανατολική Ουκρανία θα είναι ο Δνείπερος, με το Κρεμλίνο να θέλει να πάρει όσες περισσότερες περιοχές μπορεί στα… δεξιά του ποταμού και ν’ αποκλείσει όσο το δυνατόν περισσότερο από την Μαύρη Θάλασσα την χώρα του προέδρου Ζελένσκι.
Υπάρχουν ενστάσεις για το αν και κατά πόσον θα το καταφέρει αυτό (ιδίως από την στιγμή που οι Ουκρανοί αρχίζουν να λαμβάνουν σημαντική βοήθεια πια από τη Δύση…), όμως το πλάνο της «Γιούζναγια Ρους» κάθε άλλο παρά παλαβό μοιάζει.
Το άκρως αντίθετο: μοιάζει πολύ-πολύ ρεαλιστικό…