Αυτό που έκανε ο Τσίπρας ήταν γενναίο…

Λέμε τα στραβά, να πούμε και κάνα καλό λόγο όταν υπάρχει… λόγος

Να ‘ταν επειδή ένιωσε ευάλωτος μετά την κίνηση τακτικής που έκανε στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ εναντίον του Στέφανου Κασσελάκη και του γύρισε μπούμερανγκ φέρνοντάς τον σε μια κατάσταση που προσομοιάζει με τέλος εποχής; Να ήταν απλώς επειδή ήταν κάτι που κουβαλούσε καιρό και ήθελε να το βγάλει από μέσα του; Να ‘ταν ακόμα και κάτι που ηθελημένα έκανε για να φτιάξει τη δημόσια εικόνα του; Ό,τι και να είναι, ουσία είναι πως ο Αλέξης Τσίπρας προχώρησε σε ένα γενναίο mea culpa

Μιλώντας στο συνέδριο της Καθημερινής για τα 50 χρόνια της μεταπολίτευσης ο πρώην πρωθυπουργός παραδέχτηκε ανοιχτά και δημόσια πως έκανε λάθος χειρισμούς στα θέμα της Novartis και των τηλεοπτικών αδειών την περίοδο της διακυβέρνησής του.

Εν αρχή, δεν έχουμε συνηθίσει από πολιτικούς ηγέτες στη χώρα μας να παραδέχονται πως δεν έπραξαν σωστά σε τόσο κομβικά ζητήματα. Αντίθετα, έχουμε συνηθίσει να προσπαθούν να κάνουν το μαύρο άσπρο. Να επιμένουν πεισματικά και δογματικά και να αναλαμβάνουν την ευθύνη μόνο σε «εύκολα» θέματα, που δεν κοστίζουν, που δεν κάνουν «τζιζ».

Υπήρξαν πολλοί που του την «έπεσαν» και πάλι, μίλησαν για μισές αλήθειες, ζητώντας ακόμα περισσότερες «συγνώμες». Μη χάνουμε όμως το μέτρο. Οι αντίπαλοι, ανεξαρτήτως αποχρώσεων και ιδεολογίας, πάντα θα επιζητούν να «λυγίσει» ακόμα περισσότερο ο απέναντι, γεμάτοι χαιρεκακία. Αυτοί όμως, οι φανατικοί δηλαδή κάθε πλευράς, δεν πρέπει να μας ενδιαφέρουν.

Αυτό που έκανε εν προκειμένω ο Αλέξης Τσίπρας αποτελεί ένδειξη πολιτικού πολιτισμού. Δεν είναι σύνηθες για τη χώρα μας και πρέπει να τονιστεί. Ναι, τα γεγονότα έχουν σαφώς και ρητώς δείξει πόσο λάθος χειρίστηκε η διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ εκείνα τα δύο μεγάλης σημασίας και επιδραστικότητας θέματα. Αλλά άλλο να το σκέφτεσαι, άλλο να το λένε οι άλλοι και άλλο ο ίδιος ο Τσίπρας, ο πλέον αρμόδιος επί του θέματος.

Έχει να κάνει με το ότι μέσα του έχει αποφασίσει, κυρίως αναγκαστικά αλλά και σε μεγάλο βαθμό εκούσια, να κόψει οριστικά και αμετάκλητα τους δεσμούς με τον ΣΥΡΙΖΑ; Είναι πιθανό. Αρκετά πιθανό, μάλιστα.

Ήταν πολύ τοξικό τότε το κλίμα της κομματικής σύγκρουσης κάτι που εν πολλοίς δεν έχει αλλάξει. Όσο γενικόλογο κι αν είναι αυτό το mea culpa, είναι ένα mea culpa. Κι αυτό ούτε απλό ήταν ούτε δεδομένο.

Η ιστορία κρίνει τον πολιτικό, κάθε πολιτικό. Το σίγουρο είναι πως ο Αλέξης Τσίπρας βρίσκεται σε ένα πολύ κρίσιμο σταυροδρόμι όσον αφορά την επόμενη ημέρα του στην πολιτική σκηνή. Έγιναν πάρα πολλά όλα αυτά τα χρόνια, παραπάνω από όσα αναλογούσαν κάποτε στον μέσο πολιτικό ηγέτη στην Ελλάδα. Έκανε λάθη. Να παραδέχεται κάποια και το να αναγνωρίζει είναι σημαντικό.

Για να περάσει στο επόμενο βήμα, το όποιο επόμενο βήμα αποφασίσει, πρέπει να έχει προηγηθεί κάποιου είδους κάθαρση. Κάτι που πιθανολογούμε πως επιχειρεί με αυτό το «συγνώμη, λάθος» ο πρώην πρωθυπουργός.