Οι πιο πολλοί έχουν συνδυάσει τον Κώστα Μπίγαλη σχεδόν αποκλειστικά με τις ποπ επιτυχίες που κατέγραψε κυρίως την δεκαετία του ’90, ερμηνεύοντας με το δικό του ξεχωριστό στυλ νεανικά τραγούδια στα οποία συνήθως υπέγραφε τόσο τους στίχους όσο και την μουσική.
Ωστόσο αυτός ο ιδιαίτερος καλλιτέχνης έχει πολύ πιο ευρύ και πλούσιο βιογραφικό για το οποίο άλλος στην θέση του δεν θα σταματούσε να μιλάει όπου σταθεί κι όπου βρεθεί. Και καθόλου άδικα εδώ που τα λέμε καθώς δεν μπορούν πολλοί Έλληνες να υπερηφανευτούν ότι έχουν κάνει hit με αγγλικό στίχο στο εξωτερικό (και μάλιστα σε 18 χώρες) ή ότι έχουν βρεθεί στο ίδιο πλατό με έναν τιτάνα και μύθο της υποκριτικής, όπως ο αξεπέραστος Άντονι Χόπκινς!
Για εμάς τους… Μπιγαλόπληκτους κομμάτια όπως τα «Ρίνα-Κατερίνα», «Του Αιγαίου τα blues» και «Μικρή μου μέλισσα» θα είναι πάντα οι ύμνοι της νιότης μας, που θα μας φέρνουν σε επαφή με εκείνη την εποχή της αθωότητάς μας. Άλλωστε χάρη σε αυτά ο Κώστας Μπίγαλης δημιούργησε μια βάση θαυμαστών που παραμένει πιστή σε αυτόν αλλά ταυτόχρονα επεκτείνεται και στις νέες γενιές οι οποίες τον ανακαλύπτουν μέσα από το revival του ενδιαφέροντος για την μουσική της δεκαετίας του ’80 και του ’90. Και αδιάψευστος μάρτυρας για αυτό είναι οι άκρως επιτυχημένες live συναυλίες που κατά καιρούς πραγματοποιεί με άλλους καλλιτέχνες εκείνης της περιόδου, δημιουργώντας ουσιαστικά ένα «σχήμα» μαζί με την Μαντώ και την Πωλίνα.
Πέρα από αυτό, όμως, η απόλυτη επιτυχία του ήταν το θρυλικό «I miss you», το οποίο κυκλοφόρησε το 1984 ως «Big Alice», μετά από μια ιδέα του Νίκου Μαστοράκη ο οποίος σκέφτηκε αυτό το λογοπαίγνιο με το όνομα του.
Αυτή η επιτυχία ήταν και μια προσωπική δικαίωση για τον τραγουδιστή που το 1979 βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης ως συνθέτης και στιχουργός με το κομμάτι «Με μια κιθάρα», με ερμηνευτή τον Γιάννη Δημητρά. Την ίδια χρονιά ο Κώστας Μπίγαλης παρακολουθούσε μαθήματα στη Δραματική Σχολή Αθηνών, με δάσκαλο το Γιώργο Θεοδοσιάδη και πρωταγωνίστησε στην ροκ όπερα «Jesus Christ Superstar» στο ρόλο του αρχιερέα Άννα, σε μουσική διδασκαλία του Μίμη Πλέσσα και σκηνοθεσία του Δημήτρη Μαλαβέτα, ενώ το το 1978 συμμετείχε στη σύγχρονη όπερα «Ουτοπία» των Μίμη Πλέσσα και Κώστα Βίρβου.
Αυτή δεν ήταν η μόνη ενασχόλησή του με την υποκριτική αφού το μεγαλύτερο παράσημο για εκείνον ήρθε όταν κλήθηκε να παίξει –έστω για λίγα δευτερόλεπτα- όπως παραδέχεται και ο ίδιος με σεμνότητα, στο πλευρό του Άντονι Χόπκινς.
Μιλώντας πρόσφατα στην εφημερίδα «Espresso», αποκάλυψε χαρακτηριστικά τις άγνωστες λεπτομέρειες. «Ήμουν μαθητής στη δραματική σχολή και ήρθε εκεί το ελληνικό γραφείο παραγωγής, καθώς, σύμφωνα με τον κανονισμό, έπρεπε να συμμετέχουν σε αυτή και Έλληνες, μια και το μεγαλύτερο μέρος της γυρίστηκε στη χώρα μας. Ήταν μια μίνι σειρά τεσσάρων επεισοδίων, με πρωταγωνιστή στον ρόλο του Απόστολου Παύλου τον Άντονι Χόπκινς, ο οποίος ήταν ήδη μεγάλος ηθοποιός, αλλά δεν είχε «ανακαλυφθεί» ακόμη από το Χόλυγουντ. Εμένα με επέλεξαν από οντισιόν και έτυχε να παίζω για μερικά δευτερόλεπτα στη σκηνή του λιθοβολισμού του Αγίου Στεφάνου, στην οποία ήταν και ο Χόπκινς»!
Λίγο πριν κλείσει τα 70 χρόνια του, ο γεννημένος στην Αθήνα στις 15 Μαρτίου 1953, είναι έτοιμος για ακόμη μία υπέρβαση. Όπως αποκάλυψε, είναι πολύ πιθανό να αναγεννηθεί ο «Big Alice» που όλοι λατρέψαμε! «Συζητάμε τώρα με τη Μαριάννα Ευστρατίου το ενδεχόμενο να κάνουμε comeback ως Big Alice» είπε ο αειθαλής καλλιτέχνης που μεγάλωσε γενιές και γενιές και ετοιμάζεται να κάνει το ίδιο και με τις επόμενες!