Αν έγραφε αυτός τούτο το κείμενο, πιθανότατα να έβαζε τον ίδιο τίτλο. Ίσως να είχε κανονίσει να πέσει και κανένα χειροκρότημα-κονσέρβα. Το λέω αυτό διότι η παράσταση που ανέβαζε στο Eliart για όλες τις Τετάρτες του Μαρτίου και θα ανεβάσει για τις δύο πρώτες του Απριλίου (4, 11/4), τιτλοφορείται Παλικάρι. Ο ίδιος λέει ότι είναι σαρκαστικός. Με την έννοια που έχει η λέξη μπορεί. Με την έννοια που έχει προσδώσει ο Διονύσης Ατζαράκης στην έννοια, τότε μάλλον του ταιριάζει. Μιλάω με γρίφους όμως και αυτό δεν γίνεται να συνεχιστεί. Μόνο η παράσταση «ποτ πουρί κωμωδίας» που κάνει ο Ατζαράκης στο Eliart θα συνεχιστεί.
Τους τελευταίους μήνες είναι ένας τύπος που τρέχει από γύρισμα σε γύρισμα. Από τη μία το υλικό που ανεβάζει στα social media του. Από την άλλη τα brands που θέλουν εκείνος να βρει τον καλύτερο τρόπο για να τα προωθήσει. Παγωτά, noodles, παπούτσια, δημητριακά. Τι κοινό μπορεί να έχουν αυτά; Ότι για εκείνον διαθέτουν ποιότητα κωμωδίας. Κάθε τι είναι δυνητικά αντικείμενο προς σαρκασμό και χιούμορ. Κι αυτή είναι μια σκέψη που βοηθάει πάντοτε έναν κωμικό να βρίσκει έμπνευση.
Και ο Διονύσης Ατζαράκης έχει μπόλικη, αν κρίνουμε από την αποτελεσματικότητα όσων παράγει σε σχέση με όσα καλείται να παράξει.
Ως εδώ με την λογοδιάρροια μου. Από δω και πέρα τα λέει αυτός απαντώντας.
– Κάνεις παραστάσεις. Είσαι ο πιο περιζήτητος για να διαφημίσεις ένα προϊόν με τον δικό σου τρόπο. Συχνά πυκνά ανεβάζεις και βίντεο με νέο υλικό στο Youtube. Έχεις και τα κόμικ που φτιάχνεις. Πού την βρίσκεις τόση έμπνευση;
Κι εσύ μια χαρά διαφημίζεις απ’ ό,τι φαίνεται. Σ’ ευχαριστώ! Θα έλεγα πως είναι λιγότερο θέμα έμπνευσης και περισσότερο θέμα δουλειάς και σχετικής αφοσίωσης στο εκάστοτε πρότζεκτ. Ακόμα κι αν νιώθεις πως έχεις κολλήσει σε κάτι και δεν υπάρχει αυτό που λέμε έμπνευση, αν τελικά αφιερώσεις τις εργατοώρες που πρέπει, κάπως τη βρίσκεις την άκρη και το προχωράς.
Αλλά καλό είναι να είσαι ανοιχτός γενικά σε εξωτερικά ερεθίσματα, ώστε να μπορείς ανά πάσα στιγμή να διοχετεύσεις κάτι απ’ αυτά στο υλικό σου. Γιατί πρακτικά, μπορείς να παράξεις κωμωδία από το οτιδήποτε.
– Σκέφτεσαι ποτέ ότι μπορεί να έρθει στιγμή που το μυαλό θα στερέψει ή θα κουραστεί από αυτή την υπερπαραγωγή;
Σχεδόν κάθε φορά που επιχειρώ να γράψω οτιδήποτε καινούριο. Λέω πάει, αυτό ήταν, το χάσαμε. Τελικά όμως, με επιμονή, δουλειά και έλλειψη κοινωνικής ζωής, όλα γίνονται.
– Πιστεύεις στο timing; Πώς φαντάζεσαι δηλαδή ότι θα ήταν η πορεία σου αν είχες γεννηθεί 20 χρόνια νωρίτερα ή 20 χρόνια αργότερα;
Πιστεύω στο timing και στις συγκυρίες γενικότερα. Παίζουν αναπόφευκτα σημαντικό ρόλο στην πορεία ενός ανθρώπου. Αλλά πιστεύω επίσης στη δουλειά και στην επιμονή. Ακούγομαι λίγο σαν Steve Jobs των φτωχών τώρα, το ξέρω, όμως αν όντως είσαι αφοσιωμένος σε κάτι και δουλεύεις συστηματικά πάνω σ’ αυτό, κατά πάσα πιθανότητα, αργά ή γρήγορα κάπως θα τα καταφέρεις, ακόμα και αν δε σε ευνοεί τόσο το timing. Οπότε με τον ένα ή τον άλλον τρόπο, δεν θα υπήρχαν νομίζω μεγάλες αποκλίσεις στην πορεία μου, αν είχα γεννηθεί 20 χρόνια πριν ή μετά. Δεδομένου ότι δεν θα έπεφτα πάνω σε παγκοσμίους πολέμους ή Μεσαίωνα ξέρω ‘γω. Οπότε όλα καλά.
– Είναι ο youtuber ο ροκστάρ της εποχής μας;
Όχι. Ο ροκστάρ είναι ο ροκστάρ της εποχής μας.
Ποιοι λόγοι μπορούν να οδηγήσουν έναν επιτυχημένο κωμικό σαν και σένα στην τηλεόραση; Τι παραπάνω μπορεί να του προσφέρει ένα μέσο που φθίνει κάθε μέρα όλο και περισσότερο;
Λίγα πράγματα. Κυρίως το μπάτζετ. Που ακόμα στο χώρο της τηλεόρασης είναι κάπως πιο γενναίο και μπορεί θεωρητικά να στηρίξει πιο ακριβά πρότζεκτ. Αλλά σταδιακά, και αυτό το κενό θα καλυφθεί από το ίντερνετ. Στην Ελλάδα δηλαδή, γιατί στο εξωτερικό αυτό συμβαίνει ήδη.
– Έχεις από τα πιο δημοφιλή social media και υποθέτω πως δέχεσαι καθημερινά σχόλια και μηνύματα παντός είδους. Πώς βλέπεις αυτή τη μορφή επικοινωνίας που για εσάς τους κωμικούς έχει πάρει και μια εκδοχή αναγκαστική, αφού πρέπει να είστε πάντοτε εκεί και να απαντάτε στο κοινό σας, ακόμα κι αν η διάθεση σας απέχει πολύ απ΄αυτό;
M’ αρέσει αυτή η επικοινωνία με το κοινό, δεν το βλέπω σαν κάτι καταναγκαστικό. Το κάνω όντως με χαρά και εννοείται πως αν η διάθεσή μου απέχει πολύ από το να απαντήσω σε κάποιο μήνυμα, δεν θα απαντήσω απλά και μόνο επειδή νιώθω ότι πρέπει. Ούτως ή άλλως, δεν είναι εφικτό να απαντάς συνεχώς σε Ο,ΤΙ λαμβάνεις. Δε βγαίνουν τα νούμερα. Τα μηνύματα είναι πολλά, και το προσδόκιμο ζωής μόνο στα 80. Αλλά αυτός ο ανοιχτός διάλογος με το κοινό, είναι κάτι που απολαμβάνω στα social media και συχνά το επιδιώκω.
Για παράδειγμα, η ενημέρωση για την παράστασή μου στο θέατρο, γίνεται αποκλειστικά μέσω social. Δεν έβαλα αφίσες, δεν έστειλα δελτία τύπου, απλά το ανακοίνωσα σε facebook και instagram. Ήθελα να δω αν ένα τέτοιο μοντέλο θα μπορούσε να λειτουργήσει. Και τελικά λειτούργησε απροσδόκητα καλά. Συνεπώς, από αρχές Δεκέμβρη που ξεκινήσαμε, μέχρι και τώρα, όλες οι ανακοινώσεις για διαθεσιμότητα θέσεων, έξτρα παραστάσεις κλπ γίνονται αποκλειστικά μέσω social.
– Έχει καθόλου «σκοτεινές» στιγμές ο Διονύσης Ατζαράκης; (Δεν εννοώ αν τα βράδια ντύνεσαι Μάμρα ή Darth Vader)
Κάνα βράδυ ίσως αν έχει διακοπή ρεύματος.
– Αν ήμουν στη θέση σου και γέμιζα τα θέατρα, είχα τέτοια απήχηση στα social media και με ζητούσαν όλοι για να τους διαφημίσω το προϊόν, θα την είχα ψωνίσει για τα καλά. Το βιώνεις καθόλου αυτό; Δηλαδή να πας μπροστά στον καθρέφτη σου και να πεις «Διονύση είσαι γαμάτος, είσαι ωραίος, είσαι ο καλύτερος».
Κοίτα, αφού διάβασα αυτή σου την ερώτηση, μπορεί και να το βιώσω λίγο. Σ΄ευχαριστώ, είναι λες και την έχει γράψει η μητέρα μου. Αλλά η αλήθεια είναι πως δεν το πολυβλέπω έτσι. Για κάποιο λόγο πάντα εστίαζα περισσότερο σ’ αυτά που πρέπει να κάνω από δω και μπρος, παρά σ’ αυτά που έχω κάνει ήδη. Το οποίο αντιλαμβάνομαι ότι δεν είναι και ο καλύτερος τρόπος να ζει κανείς τη ζωή του.
Ίσως περάσω καμιά βόλτα απ’ τον καθρέφτη. Μέχρι τότε, θα θυμίζω στον εαυτό μου πως ενώ είμαι ιδιαίτερα τυχερός που εργάζομαι πάνω σε κάτι που μου αρέσει πραγματικά, απ’ την άλλη υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που το βιογραφικό τους μετρά επιτεύγματα αρκετά σημαντικότερα από την «απήχηση στα social media».
– Τι θα δουν από σένα όσοι έρθουν στο Eliart τις επόμενες δύο Τετάρτες;
Θα δουν την παράσταση «Παλικάρι» (είναι ειρωνικός ο τίτλος, μην ψαρώνετε) που αποτελεί πρακτικά ένα stand-up μονόλογο από το μέχρι τώρα υλικό μου. Όλα εκείνα τα μπιτ που έλεγα στη σκηνή τα τελευταία χρόνια, μαζεμένα και νοικοκυρεμένα, για δύο τελευταίες, αποχαιρετιστήριες παραστάσεις (4/4 και 11/4) λίγο πριν τα αποσύρω για πάντα. Το κάνω να ακούγεται λίγο δραματικό. Είναι τακτική marketing.
* Η παράσταση Το Παλικάρι στο Eliart είναι sold out για αύριο 4/4, αλλά μπορείς κάλλιστα να τρέξεις να κλείσεις εισιτήρια για την παράσταση της 11ης Απριλίου. Ή και να μην τρέξεις. Αρκετά με τους μαραθωνίους και τους ημιμαραθωνίους σε αυτή τη χώρα. Μπορείς να το κάνεις και τηλεφωνικά στο 2103477677 μετά τις 5.
** Κάθε Τρίτη μπορείς να βρίσκεις στο Socomic.gr τα περίφημα COMedICS που «συλλαμβάνει» ο Διονύσης Ατζαράκης και κάνει εικόνα ο Νικόλας Στεφαδούρος. Σε λίγες μέρες μάλιστα η Jemma Press θα κυκλοφορήσει το 3ο άλμπουμ COMedICS.
*** Το καλύτερο το αφήσαμε για το τέλος. Στις 22 Απριλίου ο Διονύσης Ατζαράκης θα ανεβάσει καινούργιο επεισόδιο Cinéλθετε στο κανάλι του στο Youtube.