Το 2021 ήταν μια πολύ καλή χρονιά για τις κωμικές σειρές. Reservation Dogs, Only Murders In The Building, The Chair και The Hacks είναι τέσσερα τρανά παραδείγματα. Το τελευταίο είναι επίσημα το πιο τρανό.
Στις Χρυσές Σφαίρες πήρε το βραβείο της Καλύτερης Κωμικής Σειράς. Η πρωταγωνίστρια Jean Smart πήρε το ‘Α Γυναικείο για Κωμική Σειρά. Είχε ήδη φροντίσει να πάρει ένα βραβείο Emmy τον Σεπτέμβριο και τώρα ολοκλήρωσε την παρέλαση της.
Το Hacks είναι κωμωδία ατόφια και εξ ορισμού, μιας και η ιστορία μιλάει για μια διάσημη stand up κωμικό στο Λας Βέγκας που είναι για αρκετές δεκαετίες αστέρι, έχει βγάλει τρελά λεφτά, αλλά αυτό συμβαίνει γιατί οι παραστάσεις της είναι στο Λας Βέγκας.
Η επαφή της με τη νέα γενιά έχει χαθεί και σιγά σιγά το κοινό της θα την βλέπει από τη μετά θάνατον ζωή. Γι΄αυτό ο επί χρόνια συνεργάτης της και ιδιοκτήτης του venue που τη φιλοξενεί, της λέει πως δε θα κάνει πια κάθε μέρα παραστάσεις, αλλά θα αρκεστεί στις καθημερινές και τα Παρασκευοσάββατα θα τα δώσει στους Pentatonix.
Η Deborah Vance αναγκάζεται να συνεργαστεί με μια άλλη κειμενογράφο που είναι πιο κοντά στον παλμό της νεολαίας και στα δεδομένα της νέας εποχής. Για τη Vance δεν υπάρχει όριο στο χιούμορ. Υπάρχει μόνο καλό και κακό χιούμορ.
Το Hacks έχει την αποδόμηση του χιούμορ κι όχι το χιούμορ για το χιούμορ
Όμως πλέον υπάρχει το politically correct και δεν είναι πια αστεία όσα ήταν κάποτε αστεία. Γι΄αυτό πρέπει η ντίβα να συνεργαστεί με την ξεπεσμένη κειμενογράφο, η οποία είδε την καριέρα της να παίρνει την κάτω βόλτα επειδή έγραψε ένα tweet που θεωρήθηκε προσβλητικό και δέχτηκε την ακύρωση της από το cancel culture.
Ξεκινάνε από τα δύο άκρα και θα πρέπει να συναντηθούν κάπου στη μέση, ανακαλύπτοντας και οι δύο στην πορεία τη μαγεία της κωμωδίας και του να ψυχαγωγείς με έναν άλλο τρόπο το κοινό, χωρίς να καταφεύγεις σε προσβολές και χωρίς να κινδυνεύεις να βρεθούν έξω από το σπίτι σου οργανώσεις για να σε ξεφτιλίσουν εν ριπή οφθαλμού.
Το Hacks δεν επιχειρεί να πάρει τον εαυτό του στα σοβαρά, είναι μια κοινωνική κριτική με εύσχημο τρόπο και η Jean Smart το οδηγεί σιγά σιγά σε μια κατεύθυνση που γίνεται pure joke και αφήνει στην άκρη τον σχολιασμό της υπερβολής του social justice. Σε αυτή τη σειρά κομματιάζεται η διαδικασία ενός κωμικού προς το κείμενο που θα γίνει η παράσταση του.
Υπάρχει η αποδόμηση του χιούμορ για το χιούμορ και το κωμικό αποκτά μια άλλη ανάγκη και σημασία, όχι αυτή του παθητικού γέλιου, της comfort σειράς, όπως είναι τα Φιλαράκαι. Είναι μια άλλη κατάσταση το Hacks.
Στο τέλος η ντίβα γίνεται πιο down to earth και ξαναβρίσκει αυτό που είχε χάσει μετά το ξεκίνημα της καριέρας της: η κωμωδία δεν είναι αυτοαναφορική και δεν γίνεται για να ικανοποιεί το κοινό και να μεγεθύνει τον κωμικό. Γίνεται για να μεγεθύνει το κοινό και να ικανοποιεί τον κωμικό.
Το Hacks έχει 10 επεισόδια της μισής ώρας στην πρώτη σεζόν και σε συνδυασμό με το 100% στο Rotten Tomatoes θα σε αποζημιώσει άμεσα για τον χρόνο που θα διαθέσεις να το δεις.