Είναι άγνωστο το αν οι δημιουργοί είχαν από την αρχή την σκέψη να ολοκληρώσουν την σειρά σε έναν κύκλο ή όχι. Όπως και να έχει, αυτή υπήρξε η διάρκεια ζωής του σίριαλ «Τα χαϊδεμένα παιδιά», που ξεκίνησε με φιλοδοξία αλλά η διαδρομή του στις τηλεοπτικές οθόνες ήταν πολύ σύντομη.
Την σκηνοθεσία την υπογράφει ο γνωστός σε όλους μας Γιάννης Σμαραγδής. Πριν γίνουμε όλοι κοινωνοί των κινηματογραφικών έργων του, όπως τα «Ελ Γκρέκο», «Ο θεός αγαπάει το χαβιάρι», «Καβάφης», «Καζαντζάκης» και άλλα, είχε σημαντικές επιτυχίες και στην μικρή οθόνη. Αναμφίβολα οι πιο παλιοί θα θυμούνται σίριαλ όπως τα «Χαίρε Τάσο Καρατάσο», «Σιγά η πατρίδα κοιμάται» και «Χατζηεμαννουήλ» από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 και μετά, στην ΕΡΤ.
Αρχές του 2001 ο Σμαραγδής επιστρέφει στην κρατική τηλεόραση (μετά από μια περίοδο προβολών ντοκιμαντέρ), ξανά για μια τηλεοπτική σειρά. Και η αλήθεια είναι ότι με τους υπόλοιπους συνεργάτες του συγκεντρώνουν κάτι σαν… dream team για τις ανάγκες του σίριαλ «Τα χαϊδεμένα παιδιά».
Το cast περιέχει ονόματα όπως Γιάννης Μπέζος, Σωτήρης Μουστάκας, Ντίνα Κώνστα, Κώστας Τσάκωνας, Δημήτρης Πουλικάκος, Τόνυ Άντονι, Σταμάτης Τζελέπης, Τάσος Παλαντζίδης Σάκης Μπουλάς, Γιάννης Ζουγανέλης, Κοσμάς Ζαχάρωφ και πολλοί άλλοι, που εμφανίστηκαν σε διάφορα επεισόδια. Με τους περισσότερους εξ αυτών ο Γιάννης Σμαραγδής είχε συνεργαστεί και στο παρελθόν, γεγονός που έφερε μεγαλύτερη αισιοδοξία για το τελικό αποτέλεσμα.
Το σενάριο είναι του Παναγιώτη Πασχίδη, το μοντάζ του Δημοσθένη Ράπτη, ενώ η μουσική των τίτλων αποτελεί δημιουργία του Διονύση Σαββόπουλου! «Κόσμος δίχως ύλη, δίχως φυλακή. Μόνο το “ποντίκι” και το φως που διεκδικεί» είναι τα πρώτα λόγια με τα οποία ξεκινάει η σειρά η οποία είναι κωμική, έχοντας πολύ έντονο το στοιχείο της κοινωνικής σάτιρας.
Ο φακός ακολουθεί τις περιπέτειες μιας ξεχωριστής παρέας την οποία αποτελούν τέσσερις άνδρες και μία γυναίκα. Αυτό που τους ενώνει είναι μια κοινή εμπειρία που τους ένωσε ήδη από την εποχή που ήταν παιδιά. Τότε στην μάντρα της πολυκατοικίας τους τα πέντε πιτσιρίκια μπλέκουν εξαιτίας μιας αθώας ανοησίας και καταλήγουν να συλληφθούν!
Ουσιαστικά αυτό είναι το σημείο αφετηρίας της εξιστόρησης που φτάνει στο να συνθέσουν οι ίδιοι άνθρωποι, αλλά πλέον ως μεγάλοι και κανονικοί πολίτες, το ΕΣΠΑ. Μην πάει το μυαλό σας στα γνωστά ευρωπαϊκά προγράμματα που πρακτικά σημαίνουν… χρήμα. Το δικό τους ΕΣΠΑ προέρχεται από την φράση «Ειδικό Σώμα Πάταξης Αθλιότητας» και είναι ακριβώς αυτό που περιγράφει.
Με την βοήθεια του πραγματικού κρυφού άσου της όλης υπόθεσης που δεν είναι άλλος από τον γερο – χάκερ Νικηφόρος Α‘, διορθώνουν τα κακώς κείμενα. Ο… παππούς (δηλαδή ο Σωτήρης Μουστάκας) παρακολουθεί, μένοντας στο παρασκήνιο, αλλά συχνά καθοδηγεί τους ήρωές μας, στέλνοντάς τους ουσιαστικά να παρέμβουν εκεί που κυριαρχεί το άδικο, η υποκρισία και η… τρέλα μιας κοινωνίας.
Κι όταν λέμε ήρωες, προφανώς δεν εννοούμε τύπους με στολές και… μπέρτες! Το δικό μας team αποτελείται από «κανονικούς» και «φυσιολογικούς» ανθρώπους, διαφόρων τάξεων και επαγγελματικών ομάδων. Είναι ο νομικός σύμβουλος μιας μεγάλης πολυεθνικής επιχείρησης, Κίμων Λαζαρίδης, ο σοβαρά καταπιεσμένος και «πακετωμένος» τραπεζικός υπάλληλος, Τάσος Ζαρκάδας, ο Μένιος Βλασσόπουλος που είναι ένας… τύπος που απλά «παραγοντίζει» και ο μεγαλοεισοδηματίας, Άγγελος Κουμουνδούρος.
Όπως είπαμε την παρέα των τεσσάρων ανδρών την ολοκληρώνει μία γυναίκα. Είναι η Ζίνα, δηλαδή η πρόεδρος του Συλλόγου για τη Μεσογειακή Κουζίνα και παράλληλα και ξενοδόχος, την οποία υποδύεται η μοναδική Ντίνα Κώνστα.
Στη συνέντευξη Τύπου για την παρουσίαση του σίριαλ, ο σκηνοθέτης Γιάννης Σμαραγδής είχε τονίσει την προσωπική συνεισφορά των ηθοποιών στη διαμόρφωση του σεναρίου, αλλά και την γενικότερη προσπάθεια. Ωστόσο από την αρχή οι οιωνοί δεν ήταν πολύ καλοί καθώς οι πρώτες μουρμούρες άρχισαν πριν καν την προβολή της.
Υπήρξαν αρκετές συζητήσεις για την ημέρα και την ώρα που θα προβάλλονταν τα επεισόδια και οι φήμες ήθελαν την ΕΤ1 να την «θάβει» ουσιαστικά στο πρόγραμμα. Τελικά μετά από αρκετή κουβέντα, έγινε η πρεμιέρα την Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2001 και αυτή ήταν η ημέρα που οι θεατές είδαν τα 18 επεισόδια διάρκειας 45 λεπτών το καθένα. Παρά, όμως, τα πολλά «δυνατά χαρτιά», η τηλεθέαση μάλλον δεν δικαίωσε τις προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί.