Εδώ και περίπου 2,5 δεκαετίες τα εντός έδρας παιχνίδια του Παναθηναϊκού δεν είναι ο μοναδικός λόγος για τον οποίο θα δεις αυτοκίνητα διπλοπαρκαρισμένα στους δρόμους γύρω από την Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Ειδικά εκεί όπου διασταυρώνεται με την Πανόρμου, η αιτία του… κακού χαμού είναι άλλη: Το φημισμένο –πια- πεϊνιρλί Ιωνίας, το οποίο δεν χρειάζεται να φτάσετε μέχρι την Μικρά Ασία για να το απολαύσετε.
Η περίπτωση αυτού του παραδοσιακού ξυλόφουρνου είναι το τέλειο παράδειγμα του τι ακριβώς εννοούμε όταν λέμε «success story». Όταν αυτό το μαγαζί άνοιξε πίσω στο 2001 οι πιθανότητες δεν ήταν με το μέρος του. Χρήματα για διαφήμιση δεν υπήρχαν, ούτε καν για φυλλάδια, και ο μόνος τρόπος για να σταθεί στα πόδια του αυτός ο χώρος και να αντέξει στον ανταγωνισμό ήταν μέσω της ποιότητας και της γεύσης των προϊόντων του.
Αυτό ακριβώς συνέβη με τον Σπύρο Ανδριώτη, ο οποίος παρά το γεγονός ότι είχε σπουδάσει γραφιστική και ασχολιόταν ερασιτεχνικά με το θέατρο, αντιλήφθηκε ότι τα πεθερικά του είχαν στα χέρια τους κι ένα δεύτερο θησαυρό, πέρα φυσικά από την κόρη τους! Την συνταγή για το παραδοσιακό πεϊνιρλί της Μικράς Ασίας που είχαν φέρει μαζί τους οι δικοί τους πρόγονοι όταν πέρασαν το Αιγαίο μετά την καταστροφή του 1922.
Πριν έννοιες όπως «open kitchen» γίνουν trend και μόδα, οι άνθρωποι που πήραν το ρίσκο να ανοίξουν έναν φούρνο αφιερωμένο κατά 99% σε αυτό το προϊόν, άνοιξαν τις πύλες του μαγαζιού αποφασισμένοι να τα κάνουν όλα με τον δικό τους τρόπο. Και δικαιώθηκαν, όπως μαρτυρούν οι ατελείωτες ουρές που φτάνουν μέχρι τον δρόμο αλλά και τα αλάρμ από τα σταματημένα αυτοκίνητα πελατών που καρτερικά περιμένουν να πάρουν στα χέρια τους αυτή την… αμαρτία, στις διάφορες εκδοχές της.
Κυριαρχεί, φυσικά, το παραδοσιακό πεϊνιρλί, το οποίο εδώ δεν είναι το κλασικό με το αυγό, αλλά πρόκειται για αυτό που αποκαλείται «σπιτικό». Δηλαδή με μελιτζάνα, φέτα, ανθότυρο και άνηθο, ακριβώς όπως πήγαιναν τα συγκεκριμένα υλικά οι νοικοκυρές της Ιωνίας στους φούρνους της γειτονιάς τους, ζητώντας από τους επαγγελματίες του είδους να βάλουν μόνο το ψωμάκι και το ψήσιμο! Φυσικά εδώ θα βρεις πολλές διαφορετικές παραλλαγές, όλες μία και μία!
Φημισμένο είναι εκείνο με κιμά και γέμιση που λιώνει στο στόμα, το γεμουρταλί με αυγό και κασέρι, το πιο… απλό, με ζαμπόν και ή με κασέρι, ντομάτα και τυρί και για τους πιο μερακλήδες υπάρχει το πικάντικο με σουτζούκι και τυρί ή το παστουρμαλί. Είπαμε, όμως, το κατάστημα είναι μεν αφιερωμένο κατά κύριο λόγο στο πεϊνιρλί, αλλά εδώ θα βρείτε και άλλες νοστιμιές, λίγες αλλά διαλεχτές, όπως για παράδειγμα χωριάτικη τυρόπιτα Ιωνίας, η ξυλοπεταχτή με ελαιόλαδο και ρίγανη, πίτσα που θυμίζει πολύ την ναπολιτάνικη, λουκανικόπιτα και χορτόπιτα.
Πέρα από την συνταγή για το ψωμί και την μυσταγωγία της δημιουργίας του που ξεκινά από το αλεύρι και καταλήγει στον ξυλόφουρνο (με τους πελάτες να παρακολουθούν βήμα-βήμα κάθε στάδιο της διαδικασίας), το μυστικό κρύβεται –όπως πάντα- στην ποιότητα των υλικών, αλλά και στο γεγονός ότι τα πάντα εδώ είναι απολύτως φρέσκα. Γι’ αυτό άλλωστε τα πεϊνιρλί ζυμώνονται δυο και τρεις ή και παραπάνω φορές αν χρειαστεί και τίποτα δεν μένει για την επόμενη ημέρα.
Αυτός είναι και ο λόγος που όταν τα προϊόντα… ξεπουλιούνται, το κατάστημα κατεβάζει ρολά, ακόμη και νωρίς το μεσημέρι και φυσικά δικαιολογεί τον πανικό που δημιουργείται νωρίτερα για να προλάβει ο κόσμος να πάρει το… αντικείμενο του πόθου του! Εφόσον βρεθείτε εκεί, θυμηθείτε ότι εκτός από έτοιμα (απαραίτητα με την συνοδεία φρεσκολιωμένου βουτύρου με συνδυασμό αιγοπρόβειου με αγελαδινό γάλα), υπάρχει η δυνατότητα να πάρετε το ζυμάρι και με την… ησυχία σας να φτάσετε μέχρι το σπίτι σας και να προσθέσετε τα δικά σας υλικά, δημιουργώντας την τέλεια γεύση για τα γούστα σας!