Στέκεται εδώ και κάτι παραπάνω από 35 χρόνια στον ίδιο χώρο και έχει… μεγαλώσει γενιές και γενιές Γλυφαδιωτών και όχι μόνο, προσφέροντας στους κατοίκους των νοτίων προαστίων μια γεύση από σουβλάκι Λειβαδιάς, χωρίς να χρειάζεται να μεταβούν στην πρωτεύουσα της Βοιωτίας!
Και για να παραμένει εκεί στην Ανδρέα Παπανδρέου 126 στην Άνω Γλυφάδα και μάλιστα ακριβώς στο ίδιο σημείο στο οποίο άνοιξε τις πόρτες του το μακρινό 1988, δεν μπορεί, κάτι θα κάνει καλά!
Ο λόγος για το σουβλατζίδικο «Η Λειβαδιά» που εδώ και αρκετές δεκαετίες πια σερβίρει στους πελάτες του προϊόντα τόσο γευστικά που πολλές φορές θα περάσεις και θα δεις ουρές δεκάδων ατόμων να περιμένουν (ακόμη και με βροχή) για να πάρουν την… δόση τους από αυθεντικό σουβλάκι.
Βέβαια στην «Λειβαδιά», ακόμη κι έτσι, δεν θα χρειαστεί να περιμένεις πολύ, αφού η οικογένεια Τσακωνίτη, με την δεύτερη γενιά να έχει αναλάβει τα ηνία από τον κύριο Δημήτρη που άνοιξε το μαγαζί, έχει προβεί στις απαραίτητες προσθήκες στο ρόστερ, ώστε γρήγορα ο κάθε… πιστός να μπορέσει να βάλει στο στόμα του το ζουμερό προϊόν.
Όπως συμβαίνει σε αρκετές παρόμοιες περιπτώσεις, δεν χρειάζεται να ψάξεις πολύ για να ανακαλύψεις το μυστικό. Άλλωστε όλοι συνηγορούν πάντα σε μία κοινή συνισταμένη. Στο σουβλάκι όλα τα… λεφτά βρίσκονται στο κρέας και τα υπόλοιπα υλικά. Είναι καλής ποιότητας; Είναι φρέσκα; Είναι χειροποίητα; Εάν η απάντηση σε αυτά τα τρία ερωτήματα είναι «ναι», τότε ο γρίφος της νοστιμιάς λύθηκε. Και στην «Λειβαδιά» αυτό συνέβη από την πρώτη μέρα.
Πίσω στο 1988 δεν υπήρχε και πολύ μεγάλος ανταγωνισμός από ανάλογα σουβλατζίδικα στην περιοχή, αλλά αυτό δεν έγινε αντικείμενο εκμετάλλευσης από τον κύριο Δημήτρη Τσακωνίτη που αποφάσισε να μην κάνει ποιοτικές εκπτώσεις στο μαγαζί του το οποίο μάλιστα «βάφτισε» έτσι για να τιμήσει την καταγωγή της συζύγου του, που εντελώς συμπτωματικά φημίζεται για το σουβλάκι της.
Με μεράκι και προσήλωση επέλεγε πάντα ποιοτικό κρέας και στη συνέχεια ακολουθούσε την ιεροτελεστία του χειροποίητου που σταδιακά χάνεται και αντικαθίσταται από προκάτ γεύσεις. Όχι στην «Λειβαδιά». Πλέον η επόμενη γενιά περπατά στο ίδιο μονοπάτι. Από νωρίς το πρωί ξεκινά να δουλεύει… χέρι, τόσο στα καλαμάκια χοιρινού ή κοτόπουλου, όσο και στα μπιφτέκια ή τον γύρο. Ελέγχονται σχολαστικά ένα-ένα, πριν ανάψει το πράσινο φως για να μπουν στην ψησταριά και από εκεί να καταλήξουν στον ουρανίσκο των πελατών.
Ο κόσμος καταλαβαίνει τι τρώει, ξεχωρίζει τη νοστιμιά και γι’ αυτό προτιμά αυτόν τον χώρο. Προφανώς και είναι… ντροπή να είσαι Γλυφαδιώτης και να μην έχεις δοκιμάσει το σουβλάκι στη «Λειβαδιά», ενώ πλέον όλα τα νότια προάστια περνούν για να… προσκυνήσουν. Άλλωστε, δεν λείπουν και οι περιπτώσεις ανθρώπων που καταφθάνουν ακόμη και από πιο μακρινές περιοχές προκειμένου να τιμήσουν τα χειροποίητα –κυριολεκτικά old school σουβλάκια.
Εφόσον αποφασίσετε και εσείς να πάρετε μια… γεύση για να σχηματίσετε προσωπική άποψη ή αν ο δρόμος σας βγάλει προς τα εκεί, να θυμάστε: Η «Λειβαδιά» ανοίγει αυστηρά το απόγευμα από τις 18:00 και κλείνει τις πόρτες της τα μεσάνυχτα, έχοντας συνήθως ξεπουλήσει νωρίτερα. Τις Κυριακές το κατάστημα μένει κλειστό για την ξεκούραση των… πολεμιστών που από Δευτέρα μέχρι το Σάββατο δίνει και κερδίζει με άνεση την μάχη της γεύσης από το 1988 έως και σήμερα!
*Φωτογραφίες από souvlakialeivadia.gr