Απάντηση στο αιώνιο debate για το πώς λέγεται το πιτόγυρο ή σουβλάκι ή σάντουιτς ή όπως αλλιώς το λέει ο καθένας σε κάθε περιοχή της Ελλάδας, δεν πρόκειται ποτέ να δοθεί. Άλλωστε η (βασική) κόντρα ανάμεσα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη περί της ονομασίας του δεν θα λήξει ποτέ και –μεταξύ μας- δεν έχει και την παραμικρή σημασία.
Έτσι κι αλλιώς, όπως είχε πει κάποτε και ο Γιώργος Κωνσταντίνου στην θρυλική σκηνή του παλιού ελληνικού κινηματογράφου για το… προφιτερόλ, όταν ο συμπαθής σερβιτόρος παλαιάς κοπής επιχείρησε να του μάθει πώς προφέρεται σωστά: «Δεν θέλω να το μάθω, θέλω να το φάω»!
Αλλά ας αφήσουμε το γλυκό για αργότερα, όπως συμβαίνει σε κάθε σωστό γεύμα και ας περάσουμε στο… κυρίως πιάτο. Το (ας συμφωνήσουμε για την ώρα να το λέμε έτσι) περίφημο πιτόγυρο. Το απόλυτο ελληνικό street food που από μόνο του αποτελεί λόγο να σε κάνει να θέλεις να επισκεφτείς την Ελλάδα.
Αν με ρωτάς, θα σου πω (οκ κι ας μην με ρωτήσεις, εγώ θα σου πω) ότι καλές οι διαφημιστικές εκστρατείες του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού που προωθούν τα κάλλη της πατρίδας μας με αφίσες και βίντεο με παραλίες, αρχαία, night life, famous greek hospitality και τέτοια, αλλά σε σχέση με το να ήταν η καμπάνια γεμάτη με ζουμερά πιτόγυρα, σουβλάκια καλοψημένα και λαδωμένη πιτούλα και να σου τρέχουν τα σάλια, μιλάμε για πεταμένα λεφτά. Βρε ας με κάνανε εμένα μία μέρα υπουργό και θα σου ΄λεγα εγώ…
Τέλος πάντων, για την ώρα προσπερνώ για το μέλλον τις πολιτικές μου φιλοδοξίες και περνάω στο… μενού μας.
Ο γνωστός tik-toker thegreekmasterchef αποφάσισε να πάρει την κατάσταση στα χέρια του και ως ειδικός επί του… ντερλικώματος προσκάλεσε έναν συνάδελφό του από την Θεσσαλονίκη, τον Θωμά Δεληγιάννη για να ξεκαθαρίσουν την κατάσταση. Και σε αντίθεση με γνωστή διαφήμιση γνωστού απορρυπαντικού πλυντηρίου που κάνει λόγο για 29 κατασκευαστές-ειδικούς, εδώ αυτοί οι δύο είναι υπεραρκετοί!
Οι δύο λατρεμένοι επιστήμονες βρέθηκαν μπροστά στην κάμερα κουβαλώντας ο καθένας από ένα τυλιχτό (ή σάντουιτς) με μπιφτέκι, ένα με καλαμάκι (ή σουβλάκι) και ένα με γύρο χοιρινό. Η μια σακούλα γεμάτη καλούδια από κατάστημα της Αθήνας και η άλλη από μαγαζί της Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια έπεσαν με τα μούτρα στη δουλειά.
Οι άνθρωποι ξεκίνησαν βγάζοντας μια ζυγαριά ακριβείας, παίρνοντας (όπως θα έπρεπε) πολύ σοβαρά το έργο τους και ξεκίνησαν τις επιστημονικές μετρήσεις. Το πρώτο συμπέρασμα πάντως είχε να κάνει με την τιμή. Σχεδόν διπλάσιο το κόστος για τα σαλονικιώτικα πιτόγυρα που έκαναν 15,5 ευρώ έναντι μόλις 8,5 που έκαναν τα τρία τυλιχτά της πρωτεύουσας, από την άλλη όμως το συνολικό βάρος της συμπρωτεύουσας ήταν μεγαλύτερο.
Η τριπλέτα της Θεσσαλονίκης ζυγίστηκε στα 1,4 κιλά κι εκείνη της Αθήνας στα 1,23, διαφορά που για να είμαστε ειλικρινείς δεν ανταποκρίνεται και στην αντίστοιχη στην τιμή και τα πράγματα έγιναν κάπως χειρότερα για την βόρεια Ελλάδα όταν οι δύο… σατανάδες της γαστρονομίας πήραν την γενναία απόφαση να αφαιρέσουν την πατάτα και να ζυγίσουν ξανά. Εκεί συνέβη η απόλυτη ανατροπή καθώς άνευ… γεώμηλων, τα αθηναϊκά τυλιχτά ήταν πιο βαριά από τον ανταγωνισμό.
@thegreekmasterchef Σουβλάκια vs πιτόγυρο. Ποιο είναι πιο μεγαλύτερο ? Θα το ανακαλύψουμε μαζί με τον @Thomas Deligiannis Official #souvlaki #vs
Εκεί που κάπως έκλεισε η ψαλίδα ήταν στο πραγματικό πιτόγυρο, δηλαδή το τυλιχτό με χοιρινά κοψίδια που ήταν κατά 100 γραμμάρια βαρύτερο το εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενο έδεσμα, που με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε να πει κανείς ότι πέτυχε το… γκολ της τιμής!
Επειδή όμως πέρα από τιμές, βάρος και άλλα τέτοια μετρήσιμα μεγέθη, το σουβλάκι βασικά και πέρα από όλα τα άλλα είναι θέμα γεύσης και απόλαυσης, καρντάσια μην μασάτε τίποτα (εκτός από τα υπέροχα σάντουιτς σας). Μπορεί να χάνετε, τουλάχιστον με βάση το παραπάνω βίντεο στα επιμέρους, αλλά ο γραφων υπογράφει και με τα δύο χέρια ότι σαν το σαλονικιώτικο σουβλάκι δεν έχει!