Σιρόπι, όχι μέλι: Η συνταγή του 1912 που κάνει τον κόσμο να τρέχει στην Ομόνοια για τις πιο γλυκές «βόμβες» απόλαυσης

Ο παράδεισος της γεύσης

Λουκουμάδες κι ένα ποτήρι δροσερό νερό. Αν θελήσεις να παραγγείλεις οτιδήποτε άλλο δεν θα το βρεις στου Κτιστάκη. Τι θα βρεις όμως που αποκλείεται να συναντήσεις αλλού; Μα εκείνη την μαγική συνταγή του αυθεντικού λουκουμά που δεν αντιγράφεται κι έχει γλυκάνει τους ουρανίσκους των Αθηναίων και όχι μόνο εδώ και παραπάνω από έναν αιώνα.

Για την ακρίβεια από το 1912, όταν ο Θεόδωρος Κτιστάκης επέστρεψε στην γενέτειρά του, τα Χανιά, μετά από ένα πέρασμα από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το οποίο κράτησε για 4 χρόνια. Μαζί του ως βραβείο και έπαθλο είχε στις αποσκευές του και αυτό που άλλαξε την μοίρα της οικογένειας. Την συνταγή για τους λουκουμάδες του ξακουστού ζαχαροπλαστείου Τορναζάκη. Μαθήτευσε δίπλα στην επίσης χανιώτικη οικογένεια και χάρη στην εργατικότητά του και την ακεραιότητά του, οι άνθρωποι τον αντάμειψαν με το μυστικό τους!

Το 1912 άνοιξε λοιπόν το δικό του κατάστημα στα Χανιά και στη συνέχεια, μετά από παρότρυνση του ίδιου του Σοφοκλή Βενιζέλου και της Μαρίκας Κοτοπούλη μετακόμισε στην Αθήνα το 1950. Το πρώτο μαγαζί άνοιξε στην Ομόνοια, στην οδό Αγίου Κωνσταντίνου και λίγο καιρό αργότερα βρέθηκε στην οδό Σωκράτους, εκεί δηλαδή όπου παραμένει μέχρι τις μέρες μας.

Θοδωρής Κτιστάκης, όπως και ο παππούς από τον οποίον ξεκίνησαν όλα, συνεχίζει πλέον την ίδια παράδοση, χωρίς να προσθέτει το παραμικρό σε αυτά που και ο ίδιος έμαθε από μικρός εκεί μέσα. Όλα γίνονται ακόμα με το χέρι. Η ζύμη μετατρέπεται από έμπειρους τεχνίτες σε αυτό το μείγμα που όταν θα πέσει στην φριτέζα (που είναι και το μοναδικό μηχάνημα που επεμβαίνει σε αυτήν την… χεράτη διαδικασία) θα μετατραπεί σε αυτό που ζητάνε όλοι εδώ και έναν αιώνα. Στον μοναδικό λουκουμά Κτιστάκη!

Στο πέρασμα όλων αυτών των ετών, πέρασε από εδώ κάθε καρυδιάς καρύδι, όπως άλλωστε συνεπάγεται η ανθρωπογεωγραφία της συγκεκριμένης περιοχής στην καρδιά της Αθήνας. Πλούσιοι ή φτωχοί, ξενύχτηδες ή μεροκαματιάρηδες, αστοί ή λούμπεν, δεν έχει την παραμικρή σημασία. Όλοι βρέθηκαν εδώ για τους λουκουμάδες και μόνο. Άλλωστε το μαγαζί πέραν του κλασικού ποτηριού με δροσερό νεράκι, δεν σερβίρει κανένα άλλο ρόφημα.

Οι πελάτες του Κτιστάκη έρχονται αλλά σπανίως κάποιος από αυτούς δεν επιστρέφει εκεί. Όλοι καταλαβαίνουν από το πρώτα δάγκωμα την διαφορά με οτιδήποτε άλλο κυκλοφορεί, ενώ μεγάλη σημασία έχει και το γεγονός πως αυτοί οι συγκεκριμένοι λουκουμάδες είναι τόσο γευστικοί και ξεχωριστοί που τρώγονται ακόμη και παγωμένοι! Γι’ αυτό και δεν είναι λίγοι αυτοί που αγοράζουν τα αντικείμενα του… πόθου τους και στη συνέχεια στέλνουν το μαγικό κουτάκι ακόμη και σε συγγενείς στο εξωτερικό για να… μυρωθούν κι εκείνοι.

Είπαμε, την μυστική συνταγή δεν θα την μάθει κανένας εξ ημών ποτέ. Αυτό θα συμβεί όταν ο Θοδωρής Κτιστάκης ορίσει τον διάδοχό του. Αυτό, όμως, που όλοι ξέρουμε ότι κάνει μια βασική διαφορά βρίσκεται στο ότι στο τέλος δεν τους περιχύνουν με μέλι, ως συνήθως, αλλά με σιρόπι! Ο ίδιος μιλώντας στον «Γαστρονόμο», εξηγεί: «Ο λουκουμάς με μέλι είναι γλυκό της ώρας. Τον φτιάχνεις, τον περιχύνεις με μέλι και πρέπει να τον φας αμέσως, ζεστό. Ο δικός μας είναι όπως τα σιροπιαστά γλυκά, που τα απολαμβάνεις και ζεστά, αλλά και κρύα μετά από μερικές μέρες»!