«Πού είσαι, πού είσαι, έφαγα τον κόσμο να σ’ αναζητώ» τραγουδάει ο Ευτύχης Μπλέτσας στο τραγούδι των τίτλων του Happy Traveller και αυτή τη φορά τον βρίσκουμε στις Σέρρες, δίχως να… τρώει τον κόσμο, αλλά κάτι εξόχως νόστιμο και διαφορετικό, κάτι 100% τοπικό.
Ακανές, λοιπόν. Εάν δεν ξέρεις, ένα μεγάλο νοερό ερωτηματικό σχηματίζεται πάνω από το κεφάλι σου. Τι είναι τούτο; Γλυκό, αλμυρό; Η απάντηση σου έρχεται, πρώτα, με το που το βλέπεις. Θυμίζει λουκούμι εμφανισιακά και όντως είναι γλύκισμα. Μόνο που μιλάμε για εντελώς άλλο πράγμα γευστικά…
Τα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι κατσικίσιο βούτυρο, λευκή ζάχαρη, άμυλο αραβοσίτου, νερό και ψημένα καβουρντισμένα αμύγδαλα. Μόνο που θέλει μαστοριά, θέλει χέρι, «επιστημονική» γνώση για τις δοσολογίες για να πετύχει. Είναι, επίσης, έντονο στους γευστικούς μας κάλυκες. Είναι δηλαδή για τους… μερακλήδες; Όχι. Είναι για όλους εκείνους που ξέρουν να εκτιμούν την αυθεντικότητα και την καλή πρώτη ύλη.
Ο Ευτύχης Μπλέτσας ανήκει σε αυτούς. Από την εποχή που παρουσίαζε την «Κουζίνα της Μαμάς» είχε μυηθεί σχετικώς, του είχε γεννήσει και έμπνευση μάλιστα για να σκαρώσει τον εξής χιουμοριστικό στίχο: «Ακούω φωνές, πότε θα είναι έτοιμος ο ακανές;».
Ξαναπηγαίνοντας τις Σέρρες, έτρεξε καρφί για το μαγαζί του Ρούμπου, όπου οι περισσότεροι συμφωνούν πως φτιάχνεται ο καλύτερος ακανές της μακεδονικής πόλης. Με σχεδόν 100 χρόνια παράδοση, με βραβεύσεις σε διεθνείς διαγωνισμούς.
Ο Μπλέτσας ήξερε ακριβώς τι να περιμένει, αλλά και πάλι, δεν μπόρεσε να κρύψει την ευχάριστη έκπληξη που ένιωσε δοκιμάζοντας αυτό το παραδοσιακό γλύκισμα-όνειρο. Το επιφώνημα «πωωωω» βγήκε αυθόρμητα από τα χείλη του, ενώ το καβουρδισμένο αμύγδαλο που περιέχεται εντός του ακανέ, ήταν το «κάτι παραπάνω» που τον κέρδισε για τα καλά, γευστικά.
Να πούμε πως συχνά δίπλα από τον ακανέ, βρίσκουμε τον προσδιορισμό «Λαϊλιά», που αναφέρεται στον παλαιό οικισμό του Λαϊλιά, από όπου και ξεκίνησε η παραγωγή του γλυκίσματος. Επίσης «Ακανέδες» αποκαλούν τους Σερραίους πειραχτικά οι υπόλοιποι Βορειοελλαδίτες. Δεν το βρίσκουμε άλλωστε πουθενά αλλού στην Ελλάδα.
Κανείς, σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί να φάει μόνο έναν, ο Ευτύχης Μπλέτσας είπε χαρακτηριστικά, φεύγοντας με κέρασμα ένα κουτί ακανέδες, πως θα ψάξει να βρει μια γωνιά, θα πάρει έναν καφέ και θα τους… τσακίσει όλους! Συμβουλή πάντως όσων ξέρουν, είναι να καταναλώνεται ο ακανές ζεστός. Έτσι, μας λένε, απελευθερώνει φουλ γεύσεις και αρώματα. Όχι πως «χάνει» κρύος, απλά επιζητούμε την τελειότητα!