Ο χαλβάς Φαρσάλων είναι ο τρίτος τη τάξει πιο διαδεδομένος και δημοφιλής χαλβάς στην Ελλάδα, λες και δε μας έφταναν οι άλλοι δύο, χρειαζόμασταν και τρίτο χαλβά. Μετά το σαρακοστιανό σησαμένιο, με διάφορες παραλλαγές και προσθήκες πχ κακάο στο ταχίνι και τον σιμιγδαλένιο, ο οποίος είναι τις περισσότερες φορές σπιτικός, ο χαλβάς Φαρσάλων έρχεται να συμπληρώσει την τριάδα των μεταλλίων στους αγώνες χαλβάδων, παρότι κάποιοι πιστεύουν ότι είναι ίσως ο πιο νόστιμος από όλους.
Τον χαλβά Φαρσάλων μάθαμε να τον αγοράζουμε από τα πανηγύρια όπου τον βρίσκουμε πάνω σε μεγάλους ταβάδες και συνήθως πωλείται με το κιλό. Έτσι ξεκίνησε να πωλείται και στα παζάρια της Θεσσαλίας από Τούρκους χαλβατζήδες που τον έφεραν στα μέρη μας. Εξάλλου ο χαλβάς των Φαρσάλων έχει και το προσωνύμιο πανηγυριώτικος ή παζαριώτικος αφού ποτέ δεν προσπάθησε να ξεγελάσει τους καταναλωτές ως γλυκό ζαχαροπλαστείου.
Παρόλα αυτά ο σαπουνέ αυτός χαλβάς φτιάχνεται και σε σπίτια, με τη διαφορά όμως στο τελικό προϊόν να είναι εμφανής όπως παραδέχονται πολλοί ειδικοί χαλβαδολόγοι.
Πριν καμιά δεκαριά χρόνια, στα Τρίκαλα, δοκίμασα για πρώτη φορά αυθεντικό χαλβά Φαρσάλων κι έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Μέχρι τότε τον ήξερα μεσω λυπηρών απομιμήσεων στα πανηγύρια της Νότιας Ελλάδας. Αν αυτό το γλυκό είχε άλλο όνομα, θα έκανε καριέρα μεγάλη.
— Χρήστος Αρμάντο Γκέζος (@charmgezos) March 18, 2024
Οι διαφορές ξεκινούν από το αρχικό μείγμα, το οποίο στους σπιτικούς χαλβάδες είναι πιο καραμελένιος ενώ στην πραγματικότητα ο γνήσιος χαλβάς των πανηγυριών ξεκινά με ένα παχύρευστο σιρόπι ζάχαρης. Άλλωστε για να επιτευχθεί το τελικό αποτέλεσμα του σαπουνέ χαλβά των πανηγυριών χρειάζεται μπακιρένιο καζάνι, πολλή τέχνη και φωτιά.
Όλα αυτά για να καταλήξουμε στο να πετύχουμε το βασικότερο και ελκυστικότερο μέρος του Χαλβά των Φαρσάλων, την αδιανόητη κρούστα του. Η κρούστα αυτή που αν υπήρχε περισσότερη στον χαλβά ή αν ήταν όλος ο χαλβάς μόνο αυτή η κρούστα τότε θα ήταν παγκοσμίως διαδεδομένος και ακόμα περισσότερο δημοφιλής.
Παλαιότερα φτιαχνόταν αποκλειστικά από βούτυρο, σιγά σιγά όμως αντικαταστάθηκε από μείγμα βουτύρου και λαδιού, φυσικά ζάχαρη και αλεύρι είτε σίτου είτε καλαμποκιού, με τους πιο μερακλήδες να του προσθέτουν αμύγδαλα.