Ποιος είπε ότι τα ανατολίτικα γλυκά αποτελούνται μόνο από παραλλαγές φύλλου, ξηρών καρπών και σιροπιού; Όποιος το είπε δεν έχει ακούσει και ακόμα χειρότερα για εκείνον δεν έχει γευτεί το κιουνεφέ. Το γλυκό για το οποίο πολλές πόλεις μαλώνουν διεκδικώντας την πατρότητά του, εμείς όμως δεν μπλέκουμε στον καβγά, θέλουμε μόνο να το τρώμε.
Προερχόμενο από κάποια αραβική χώρα ή την Τουρκία (όπως η ίδια το διεκδικεί) το κιουνεφέ έχει κάνει τη δική του επανάσταση ανάμεσα στα υπόλοιπα γλυκά αφού ανάμεσα στα φύλλα κανταϊφιού τα οποία έχουν ψηθεί και εμποτιστεί με γλυκό σιρόπι ζάχαρης, βρίσκεται αυτή η στρώση απαλού, ανάλατου τυριού, που λιώνει στο στόμα και σε ταξιδεύει μέχρι την επόμενη μεγάλη μπουκιά.
Το κιουνεφέ σε κάθε περιοχή της Μέσης Ανατολής φτιάχνεται με άλλο τυρί ή κρέμες τυριών και με μικρές παραλλαγές στο είδος του σιροπιού του (πχ από λιωμένο βούτυρο αγελαδινού γάλατος).
Η ιδιαιτερότητά του είναι ότι πρέπει να φαγωθεί ζεστό για μεγαλύτερη απόλαυση καθώς τότε μόνο το τυρί του, που κρύβεται ανάμεσα στα φύλλα κανταϊφιού, θα είναι ζεστό και λιωμένο, με την υφή του πολύ διαφορετική απ’ όταν το δοκιμάσεις με το τυρί στερεοποιημένο. Να βλέπεις το λιωμένο τυρί να τεντώνεται και να προσπαθεί να μείνει πίσω μαζί με το υπόλοιπο κιουνεφέ όσο εσύ έχεις κόψει και μεταφέρεις ένα γενναίο κομμάτι στο πιάτο σου. Η μισή απόλαυση είναι στο μάτι και η άλλη μισή όταν φτάνει στα χείλη σου.
Γι’ αυτό είναι και δύσκολο να το βρεις και να το δοκιμάσεις σωστά από ζαχαροπλαστείο καθώς δε διαθέτουν όλα τραπεζοκαθίσματα για να το φας όπως πρέπει, ζεστό ζεστό, μόλις βγαίνει από τον φούρνο. Άλλωστε αυτό προτείνουν και πολλοί ζαχαροπλάστες πουλώντας το κατεψυγμένο ώστε να το ψήσει ο πελάτης στον φούρνο του και να απολαύσει όλη την εμπειρία του ζεστού γλυκού.
Είναι και ένας από τους λόγους για τους οποίους τα ελληνικά νοικοκυριά δεν το έχουν ψηλά στα πρώτα γλυκά που επιλέγουν να φτιάξουν οι μαμάδες ή οι γιαγιάδες. Είναι μπελαλίδικο και το να πετύχεις σωστά αυτόν τον συνδυασμό θέλει πολλή προσπάθεια και πολλές δοκιμές. Αν το πετύχεις όμως… Ακούς αγγελούδια να σου τραγουδούν σε κάθε κατάποση κιουνεφομπουκιάς.
Στα ζαχαροπλαστεία φυσικά θα το βρεις με πολλές παραλλαγές και συνοδευτικά, με καλύτερο κατά τη γνώμη μας το τριμμένο φιστίκι Αιγίνης πάνω στα φύλλα και μία μπάλα παγωτό καϊμάκι από πάνω από το ζεστό κιουνεφέ. Παγωτό, κρεμώδης τυρί, τραγανό φύλλο κανταϊφιου και τριμμένο φιστίκι, τι άλλο να ζητήσεις για να νοιώσεις την ευτυχία να διαρρέει το σώμα σου;