Ζούμε σε εποχές αφθονίας. Όχι χρηματικής. Αλλά παραγωγικής. Και συνήθως η αφθονία δεν έρχεται με καλά πράγματα. Ή δεν περιλαμβάνει καλά πράγματα. Στην ελληνική μουσική φερ΄ειπείν η αφθονία οδηγεί τα κομμάτια σε μια πολύ μικρή διάρκεια ζωής. Αν επιβιώσουν δέκα καλλιτέχνες και πάνω από 30-40 τραγούδια της τελευταίας 5ετίας ως το 2025, τότε θα μιλάμε για ευτύχημα. Στους καλλιτέχνες που θα πόνταρα ότι η νοσταλγία θα τους κρατάει ζωντανούς για ακόμα μια δεκαπενταετία ήταν οι Πυξ Λαξ.
Ήταν. Δεν είναι. Έχουν συμβεί μια σειρά από πράγματα που αργοσβήνουν τις αναμνήσεις και δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι άλλο να κάψουν.
Τρεις μήνες πριν ήταν η ανακοίνωση συναυλίας στο Rockwave του 2018. 14 χρόνια μετά την διάλυση τους. 7 χρόνια μετά το τουρ που έκαναν για να τιμήσουν τον Μάνο Ξυδού. Μέσα σε μια εξαετία τα δύο βασικά μέλη, ο Πλιάτσικας και ο Στόκας αποφάσισαν να ακολουθήσουν κάποιους δρόμους. Ο πρώτος λοιδωρήθηκε αρκετά για την υπόσταση του έξω από τους Πυξ Λαξ. Δεν το κατάλαβα στην αρχή αυτό. Μέχρι που τον είδα να γίνεται ο Νταλάρας της έντεχνης (κάποια στιγμή θα μιλήσουμε και για το έντεχνο σήμερα) σκηνής. Ο Μπάμπης Στόκας από την άλλη είχε διατηρήσει ένα πολύ χαμηλό προφίλ. Μέχρι που άρχισε να ξεπουλιέται η προσωπική του ζωή στο γκόσιπ. Όχι από τον ίδιο, έχω την αίσθηση. Εκεί ίσως κάτι να πειράχτηκε μέσα στον Στόκα που αγάπησα. Αγαπήσατε. Αγαπήσαμε.
Η είδηση ότι οι Πυξ Λαξ θα ετοιμάσουν ένα νέο δίσκο εν όψει της περιοδείας τους το 2018 δεν είναι απαραίτητα κακή. Ούτε απαραίτητα καλή. Το γεγονός ότι αυτό θα γίνει υπό τη σκέπη της Panik Records είναι που τα κάνει όλα αρνητικά. Καλώς ή κακώς η Panik είναι η εταιρεία που έχει τη Φουρέιρα, την Demy, την Ζοζεφίν, είχε τους κάγκουρες κι ατάλαντους Boys & Noise, έχει γενικά ένα συγκεκριμένο ύφος μουσικής. Και εκπροσώπους του ποπ, άντε στο τσακίρ κέφι ελαφρολαϊκού ποπ.
Οι Πυξ Λαξ πώς κολλάνε σε αυτά τα στοιχεία; Πώς ακριβώς μπορεί να συμβαδίσει η κληρονομιά τους με αυτή την δισκογραφική; Θα με πείτε στερεοτυπικό και εμμονικό. Μπορεί. Μπορεί να κάνω λάθος σε αυτή την εκτίμηση. Αλλά όσο κι αν το προσπαθώ δεν βλέπω κάποιον μη χρηματικό λόγο που να έγινε αυτή η συμφωνία. Έχω την αίσθηση ότι ο Πλιάτσικας κι ο Στόκας έχουν πάθει την παράνοια που πιάνει τους πάλαι ποτέ κυρίαρχους. Λες και τόσα χρόνια καταπίεζαν μια φωνή που τους έσπρωχνε στο mainstream και τώρα τους έχει καταλάβει για τα καλά. Αυτό δεν φαίνεται μόνο από την Panik.
Φαίνεται από τον Στόκα που έγινε κριτής στο X-Factor, φαίνεται από τον Στόκα που τραγούδησε με τις Μέλισσες (wtf?) στα Mad, φαίνεται από τον δίσκο που έβγαλε και τον έχει υπογράψει ο Σαμπάνης στιχουργικά (πολύ καλός ο Σαμπάνης στιχουργικά, αλλά άλλη φάση από τον Στόκα), φταίει από το ότι ο Πλιάτσικας θέλει να φαίνεται παντού.
Αυτά σαφώς είναι εκτιμήσεις και εικασίες. Με σοβαρή βάση μεν, αλλά όχι αναντίρρητες. Όπως και να το κάνουμε όμως ξεφτίζουν με τον τρόπο τους όσα σήμαιναν κάποτε οι Πυξ Λαξ. Ναι, μέχρι και το 2011. Και φυσικά δεν είναι ποινικό αδίκημα αν έχουν σε μεγάλο ποσοστό οικονομικό κριτήριο. Όλοι μας μπορεί να κάναμε κάποια πράγματα στη θέση τους. Δυστυχώς για αυτούς, είναι καλλιτέχνες, έχουν πίσω τους μια ιστορία και το τώρα τους συγκρούεται με αυτή. Και το αποτέλεσμα είναι μια κηλίδα, μια μουντζούρα…
