Στίχος και μελωδία σμιλεμένοι σε οργασμό έμπνευσης των δημιουργών. Μουσικές για όλα τα γούστα, η γκάμα τείνει στο… άπειρο, από ελαφρολαϊκό μέχρι ραπ. Ναι, μέχρι ραπ!
Το ελληνικό πεντάγραμμο ήταν πιο φτωχό προτού… κυκλοφορήσουν οι ύμνοι των ελληνικών ποδοσφαιρικών ομάδων και δη των μικρομεσαίων. Για να μην παρεξηγηθούμε ο ΟΦΗ έχει τρυπώσει λίγο αυθαίρετα σε αυτή την κατηγορία, καθώς διαφέρει σε δυναμική από τις άλλες ομάδες της λίστας (ο Μανώλης Γρηγοράκης άλλωστε ήταν και θέλουμε να παραμείνει φίλος μας…).
Η έρευνα εις βάθος του Menshouse φέρνει στο φως τους 5 πιο καλτ ύμνους ελληνικών ομάδων. Αν δεν έχετε υπόψιν σας περί τίνος πρόκειται, δεν πάει το μυαλό σας.
Ομοίως και οι δημιουργοί φαίνεται ότι δεν είχαν στο μυαλό τους ότι αυτά τα κομμάτια παίζονται κάθε Σαββατοκύριακο από τα μεγάφωνα των γηπέδων. Αν είχαν ενεργήσει βάσει της λογικής ότι θα «ακουγόμαστε κάθε εβδομάδα από Σεπτέμβρη μέχρι Μάη», μάλλον θα είχαν… βασανιστεί λίγο παραπάνω για να καταλήξουν στο επίσημο μουσικό έμβλημα της εκάστοτε ομάδας.
Βάλ’τε στο τέρμα τα ηχεία, το αυτί δεν πρέπει να χάσει ούτε στίχο. Μιλάμε για πραγματικά ακατέργαστα (αυτό είναι βέβαιο) διαμάντια. Η πανδαισία που ακολουθεί φλερτάρει με τα όρια της μουσικής κατάνυξης. Υποσημείωση: κάποιες ομάδες, με ανάλογο μουσικό μπακράουντ, μοιραία αδικήθηκαν διότι η λίστα είναι πενταμελής.
ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ
Χάι-λάιτ: Οι φήμες ότι κάποιο βράδυ αποτέλεσε κομμάτι στο ρεπερτόριο του «Πλανητάρχη» (οι οποίες ελέγχονται πάντως ως ανακριβείς). Και φυσικά η ατάκα «Αστέρα μου, ανάσα μου και αέρα μου, αφήνω την δουλειά και την παρέα μου, να βρίσκομαι στο πλάι σου, Αστέρα μου».
ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ
Χάι-λάιτ: Η ευρηματικότητα και η διαχρονικότητα του στίχου «ΠΑΣ, ΠΑΣ, ΠΑΣ και σίγουρα θα πας, στην Α’ Εθνική ομάδα θρυλική» (δεν είχε προνοηθεί φαίνεται ότι κάποια στιγμή ο ΠΑΣ μπορεί πράγματι να παίξει στην Α’ Εθνική).
Ασφαλώς και οι ωραίες εικόνες που δημιουργεί, ήτοι να συμμετέχεις σε παραδοσιακό γλέντι στην πλατεία ηπειρώτικου χωριού και τύφλα στο μεθύσι (προφανώς) να ξελαρυγγιάζεσαι με το «Απόγονοι των Σουλιωτών, Γιαννιώτες λεοντάρια, δείξτε και στο ποδόσφαιρο πως είστε παλικάρια…»
ΚΕΡΚΥΡΑ
Χάι-λάιτ: Η μουσική του Γιούπι-για για που τραγούδησε ο Κηλαηδόνης (και παρεμπιπτόντως προέρχεται από παραδοσιακό αμερικανικό τραγούδι του 19ου αιώνα), η φιλοδοξία του ερμηνευτή να κάνει καριέρα τενόρου και η ικανότητα του δημιουργού να ερεθίσει από τη μία τα πατριωτικά αντανακλαστικά σου και από την άλλη… όλο σου το είναι: «Μπλε και κόκκινο είναι η στολή, δες το χρώμα και σε προκαλεί, μπλε Ελλάδα μας θυμίζει, κόκκινο μας ερεθίζει, να φωνάξουμε Α.Ο. Κέρκυρα μαζί».
ΟΦΗ
Χάι-λάιτ: Ο προσκοπικός ρυθμός και όλος ο στίχος από την αρχή μέχρι το τέλος. Κυρίως όμως το αποθεωτικό φινάλε, με το λυρικό (και ουδόλως διαφημιστικό της κρητικής φιλοξενίας) «βάλε τους στα δίχτυα να μη ράβονται ποτέ»!
Είναι σαφές ότι ο αείμνηστος Μανώλης Ρασούλης έχει ξοδέψει και με μεγαλύτερο κέφι το δημιουργικό χρόνο του…
ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΣ
Χάι-λάιτ: Δεν υπάρχει. Ούτε λόγια να περιγραφεί το όλο έπος. Ξεκινάει με το που θα πατήσεις «play» και από τη στιγμή που έγινες (έστω μια φορά κοινωνός του) δεν σταματάει ποτέ. Νιώθεις ότι για αυτό έγινε ο κόσμος. Για να γεννηθείς εσύ κι αυτό. Και να το συναντήσεις…
«Μεγάλωσα με αξίες από πολύ μικρός, εσύ με ολοκληρώνεις δεν έμεινα μισός», αναφέρει μεταξύ άλλων ο βγαλμένος απ’ τη ζωή στίχος, σε αγαστή αρμονία με το ρυθμό του «δρόμου».
Ηθικό δίδαγμα: Ο Θρασύβουλος πρέπει να επιστρέψει, με προεδρικό διάταγμα, στη Σούπερ Λίγκα. Όχι αύριο, χθες!
- #Οι καλύτεροι ύμνοι ελληνικών ομάδων
- #οι πιο καλτ ύμνοι ελληνικών ομάδων
- #ύμνοι ελληνικών ομάδων
- #ύμνος της Κέρκυρας
- #ύμνος του Αστέρα Τρίπολης
- #ύμνος του Θρασύβουλου
- #ύμνος του ΟΦΗ
- #ύμνος του ΠΑΣ Γιάννινα