Όσο μεγαλώνεις αρχίζεις να συνειδητοποιείς πόσο σημαντικό είναι για σένα να αναγνωρίζεις την διαφορετικότητα σου από την πλειοψηφία. Από κει που ήθελες να αισθάνεσαι το ανήκειν σε ένα μεγάλο πληθυσμό, ξαφνικά προτιμάς να βρίσκεσαι σε μειονότητες. Γιατί εκεί αισθάνεσαι πιο ξεχωριστός. Αν έζησες τα παιδικά σου χρόνια κάπου στα τέλη του 90 μέχρι τα μέσα του 2000, τότε είχες ένα πρώιμο επιχείρημα διαφορετικότητας. Το Batfink.
Τα περισσότερα παιδιά σηκώνονταν πρωί να δουν κινούμενα στο Star. Εντάξει, όχι τα περισσότερα. Όλα τα παιδιά. Και το τρίωρο στην τότε ΝΕΤ.
Αλλά υπήρχαν οι πιο ψαγμένοι (όχι να περιαυτολογήσω) που τα απογεύματα παρατούσαν μαθήματα, αδιαφορούσαν για το κρώξιμο της μάνας και άνοιγαν την τηλεόραση στο 0-6. Που μετά έγινε Junior. Ή το ανάποδο. Δεν θυμάμαι πως έγινε. Θυμάμαι όμως ότι και τα δύο έδειχναν ένα από τα καλύτερα κινούμενα.
Το Batfink έκανε την πρεμιέρα του το 1966. 51 χρόνια πίσω. Δημιουργήθηκε από έναν τρομερό καρτουνίστα, τον Χαλ Σίγκερ. Γεννηθείς το 1917 και αποβιώσας το 2005. Και ήρθε (το Batfink) στο δικό μας γνωστικό πεδίο μαζί με το 0-6. Παρέα με αυτά τα καταθλιπτικά ρώσικα animation. Μια νυχτερίδα με ατσάλινα φτερά, που ζει σε μια σπηλιά. Η ατάκα My wings are like a shield of steel. Ένας καράτεκα. Κι ένας διαβόητος και παλαβός επιστήμονας που έβρισκε πάντα τον τρόπο να αναστατώνει την πόλη.
Ο Batfink είχε τα ατσάλινα φτερά, αλλά είχε και το υπερηχητικό ραντάρ του. Ένα Beep Beep που έβγαινε από το στόμα του και του έδειχνε που να αναζητήσει τον κακό. Είχε και το Batillac με το οποίο μετακινούνταν μαζί με τον Karate.
Τον αγαθιάρη και πιστό φίλο του. Το Batillac ήταν εξοπλισμένο με πλουτώνιο, είχε έλικες για να μετατρέπεται σε πλοίο στο νερό και έβαζε κάτω κάθε άλλο όχημα. Απέναντι τους ήταν σχεδόν κάθε φορά ο Hugo A-Go-Go. Φριζαρισμένες τρίχες σε ένα πρακτικά καραφλό κεφάλι, μικρόσωμος και τρελός όσο δεν πάει, ο κύριος A-Go-Go πίστευε ότι θα την σκαπουλάρει. Αλλά τα σχέδια του καταστρέφονταν κάθε φορά από τον ήρωα Νυχτερίδα και τον φίλο του.
Κάθε επεισόδιο ήταν το πολύ εφτά λεπτά. Σε κάθε ένα υπήρχαν επαναλαμβανόμενες σεκάνς. Το τηλεφώνημα του αστυνομικού στον Batfink. Η εμφάνιση του με τα ατσάλινα φτερά να τον προστατεύουν. Η διακοπή της ροής τη στιγμή που μια βόμβα ή μια σφαίρα κατευθυνόταν καταπάνω του. Απ΄όπου κι αν το πιάσεις, πρόκειται για μια πανέξυπνη σειρά για την εποχή της.
