Ελάχιστα λεπτά νωρίτερα με δικό του γκολ χαρίζει στην ΑΕΚ όχι μόνο τη νίκη επί του Ολυμπιακού αλλά κι ένα κοτζάμ πρωτάθλημα μετά από δέκα χρόνια ξηρασίας. Κι όμως στις φωτογραφίες και στα βίντεο από τους πανηγυρισμούς για τον τίτλο, ο ήρωας εκείνης της βραδιάς, ο Τάκης Καραγκιοζόπουλος διακρίνεται να είναι ντυμένος στα χρώματα του αντιπάλου, φορώντας ένα κόκκινο φανελάκι, που έχει την δική του ιστορία!
«Το αριστερό το είχα μόνο για το… αμπραγιάζ» είχε πει κάποτε σε συνέντευξή του ο Τάκης Καραγκιοζόπουλος για να περιγράψει πόσο σπάνια και μόνο για… ειδικές αποστολές χρησιμοποιούσε το συγκεκριμένο πόδι. Και πόσο πιο ειδική αποστολή να φανταστεί, βέβαια, κανείς από αυτή που είχε μπροστά της η ΑΕΚ το 1989, όταν έφτασε να διεκδικεί το πρωτάθλημα, το παρθενικό της στα χρόνια του επαγγελματικού ποδοσφαίρου και πρώτο μετά από δέκα πέτρινα χρόνια.
Ήταν η περίοδος που το μόνο που είχαν να θυμούνται οι οπαδοί της ήταν εκείνο το Κύπελλο του 1983, με την επικράτηση επί του ΠΑΟΚ στον τελικό του ΟΑΚΑ κι από εκεί και πέρα… πίκρα. Πολλή πίκρα…
Υπήρχαν σεζόν που η ομάδα δεν κατόρθωνε καν να βγει Ευρώπη. Πρόεδροι και παράγοντες έρχονταν και έφευγαν, ενώ κανένας από αυτούς δεν είχε την δυνατότητα να τα βάλει με Νταϊφάδες, Βαρδινογιάννηδες και άλλους τέτοιου τύπου κολοσσούς που κρατούσαν στα χέρια τους τις τύχες του Ολυμπιακού ή του Παναθηναϊκού.
Η αλήθεια είναι πάντως ότι ούτε ο Στράτος Γιδόπουλος που βρισκόταν τότε στο τιμόνι της είχε αντίστοιχη επιφάνεια, φρόντισε όμως να δώσει το γενικό κουμάντο της ομάδας στον Ντούσαν Μπάγεβιτς, ο οποίος όπως απέδειξε η ίδια η ιστορία, είχε πάντα τον τρόπο να κατακτά τίτλους.
Και ο πρώτος δικός του ως τεχνικός, μετά από αυτούς που κέρδισε ως παίκτης με τον δικέφαλο της Αθήνας, ήρθε το 1989 με έναν εντελώς απρόσμενο ήρωα. Τον Τάκη Καραγκιοζόπουλο! Τότε είχε ήδη συμπληρώσει μια 8ετία στην ομάδα, προερχόμενος από την Βέροια και παρά το γεγονός ότι είχε μια καλύτερη πρόταση από τον Άρη και πολλά ακούγονταν για τον Παναθηναϊκό, εκείνος βρέθηκε στα… Φιλαδέλφεια και μάλιστα ως σέντερ φορ, πριν ο αείμνηστος Ζλάτκο Τσαϊκόφσκι τον γυρίσει στη θέση του αμυντικού, μετά τον σοβαρό τραυματισμό του Πέτρου Ραβούση.
Στα χρόνια του Μπάγεβιτς δεν παίζει πια τόσο συχνά ως βασικός, αλλά έμελλε να γίνει ο απόλυτος πρωταγωνιστής μιας μαγικής βραδιάς που για πολλούς άλλαξε την ιστορία της ΑΕΚ και επακόλουθα και του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Το ημερολόγιο έγραφε 7 Μαΐου 1989 και ο Ολυμπιακός υποδέχεται τους κιτρινόμαυρους για την προτελευταία αγωνιστική. Αν και η Ένωση είναι 1 βαθμό μπροστά και θεωρητικά βολεύεται και με ισοπαλία, σχεδόν όλοι έχουν προεξοφλήσει ότι ο τίτλος θα καταλήξει στον Πειραιά. Μάλιστα στη βίλα του τότε προέδρου των ερυθρολεύκων Αργύρη Σαλιαρέλη στην Αίγινα κόβουν και… τούρτα στην οποία αναγράφεται «Ολυμπιακός-ΑΕΚ 4-0», την ίδια ώρα που ο Ντούσαν Μπάγεβιτς έχει μαντρώσει τους παίκτες σε ξενοδοχείο στην Πάρνηθα, με τον Οκόνσκι πάντως να βρίσκει τον τρόπο να… το σκάει για να επισκέπτεται το καζίνο!
Όπως και να έχει –και παρά τις… ατασθαλίες του Πολωνού- αυτή η διαφορετική προσέγγιση ήταν απολύτως ενδεικτική του κλίματος που επικρατούσε στα δύο στρατόπεδα.
Την βραδιά του αγώνα είναι αλήθεια ότι ο Ολυμπιακός ήταν η καλύτερη ομάδα μέσα στο γήπεδο. Πίεσε, έχασε ευκαιρίες, είχε δοκάρι, είδε ένα γκολ να ακυρώνεται (απολύτως σωστά πάντως) και θα μπορούσε να ανοίξει το σκορ εάν ο Οικονομόπουλος δεν έκανε ακόμη μία σπουδαία εμφάνιση, στην πιο μαγική σεζόν της καριέρας του.
Το πολυπόθητο γκολ για τους Πειραιώτες δεν ήρθε ποτέ και καθώς το γεμάτο ένταση παιχνίδι (συνολικά υπήρξαν 5 αποβολές, Μπανιώτης, Χαντζίδης – Χατζής, Πεππές, Μανωλάς) πλησίαζε στο τέλος του, ο Μπάγεβιτς αποφασίζει να ρίξει στο ματς ακόμη έναν κεντρικό αμυντικό που δεν ήταν άλλος από τον Τάκη Καραγκιοζόπουλο.
Με το ρολόι να σημαδεύει το 83ο λεπτό, ήταν αυτός που φεύγει στην αντεπίθεση με τον Οκόνσκι. Παίζουν το 1-2, αλλά ο Καραγκιοζόπουλος έχοντας την μπάλα στο κακό, αριστερό του πόδι, δεν δείχνει να έχει αυτοπεποίθηση να τελειώσει την φάση. Πασάρει, λοιπόν, ξανά στον Πολωνό, ο οποίος του την δίνει και πάλι χωρίς πλέον να υπάρχουν άλλα περιθώρια. Το γκολ θα έμπαινε ή τότε ή ποτέ! Και ο Τάκης, με το πόδι που είχε μόνο για να πατάει το αμπραγιάζ, θα στείλει το τόπι στα δίχτυα και θα γράψει το 1-0 που έδωσε τον πολυπόθητο τίτλο!
Στις φωτογραφίες από τους πανηγυρισμός μετά το σφύριγμα της λήξης ξεχωρίζει ο σκόρερ, αλλά όχι μόνο επειδή γίνεται αντικείμενο λατρείας! Εκείνο το… κόκκινο φανελάκι που φορά, μετά το απαραίτητο… στριπτίζ που προηγήθηκε, βγάζει μάτι! Όπως εξηγεί πάντως ο ίδιος ο ήρωας εκείνης της βραδιάς, ήταν το μόνο που είχε ξεμείνει όταν παραπονέθηκε ότι κρύωνε στον πάγκο.
«Λέω στον αείμνηστο φροντιστή μας, τον Μιχάλη Κεραμιδόπουλο, ‘’κύριε Μιχάλη, εγώ δεν πρόκειται να παίξω, οπότε δεν μου δίνεις σε παρακαλώ ένα μάλλινο από κάτω, γιατί έχει υγρασία μες στο Ολυμπιακό στάδιο;’’. Μου λέει ‘’Τάκη μου, μόνο αυτό έμεινε, το κόκκινο, θες να το πάρεις;’’ και του απαντάω ‘’δεν πειράζει, δώσ’ το μου, ας είναι κόκκινο, κάτω απ’ τη φόρμα δεν φαίνεται τίποτα»…
Τελικά η μοίρα επέλεξε τα πράγματα να γίνουν διαφορετικά από ό,τι φανταζόταν κανείς. Ο παραγκωνισμένος Τάκης Καραγιοζόπουλος έπαιξε. Οι προπονήσεις και οι αγώνες που είχε κάνει στην αρχή της καριέρας του ως επιθετικός έπιασαν τόπο. Και με το αριστερό το πόδι έβαλε το γκολ που έγραψε ιστορία. Και ο… αθεόφοβος το πανηγύρισε φορώντας ένα κόκκινο φανελάκι απέναντι στον Ολυμπιακό!