Δείγμα γραφής για τα… προσεχώς μπορεί να αποδειχθεί η εμφάνιση και η νίκη του Παναθηναϊκού με τον ΟΦΗ. Μπορεί η ομάδα του Ντιέγκο Αλόνσο να μην… μας θάμπωσε κιόλας, αλλά έδειξε ξεκάθαρα πώς πρέπει να κινηθεί για να πάρει το μάξιμουμ από τους παίκτες του. Και ειδικά το πιο βαρύ χαρτί που διαθέτει αυτή την ώρα, δηλαδή τον Τετέ.
Ο Βραζιλιάνος είναι ο ποδοσφαιριστής που έχει κουβαλήσει πιο πολύ από όλους στις πλάτες του την ομάδα. Ειδικά από την στιγμή που τραυματίστηκε ο Φώτης Ιωαννίδης, το βάρος ήταν μεγάλο. Και σε τέτοιες καταστάσεις ο προπονητής από μόνος του δεν αρκεί. Ό,τι ιδέες κι αν κατεβάσει, χρειάζεται το step up από τους παίκτες που δεν διαθέτουν μόνο ποιότητα, αλλά και προσωπικότητα.
Να ΄ναι καλά ο Τετέ
Δίχως συζήτηση ο Τετέ αποδεικνύεται ως τώρα η μεταγραφή της χρονιάς. Όχι μόνο για τον Παναθηναϊκό, αλλά και γενικότερα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Σε μια καλοκαιρινή σεζόν που στη χώρα μας ήρθαν πολλά μεγάλα ονόματα βάσει βιογραφικού, ο Βραζιλιάνος ξεπερνά τους πάντες σε προσφορά. Τουλάχιστον ως τώρα.
Τα δικά του γκολ είναι εκείνα που κράτησαν σε μεγάλο βαθμό όρθιο το τριφύλλι. Με τον Φώτη Ιωαννίδη παροπλισμένο λόγω τραυματισμού, τον Άντραζ Σπόραρ να είναι πότε καλά και πότε όχι από θέμα υγείας και κυρίως να έχει χάσει σε ψυχικό και νοητικό επίπεδο την επαφή του με την ομάδα και τον Αλεξάντερ Γερεμέγεφ να έχει ταβάνι στις ικανότητές του, το γκολ για τον Παναθηναϊκό είναι το απόλυτο ζητούμενο.
Η ως τώρα πενιχρή συγκομιδή τα λέει όλα. Οι πράσινοι σκοράρουν με το σταγονόμετρο κι ένας θεός ξέρει πόσο χειρότερα θα ήταν τα πράγματα αν δεν βοηθούσε σε αυτόν τον τομέα ο Τετέ. Αλλά και οι εκλάμψεις του Φίλιπ Τζούρισιτς, για να είμαστε δίκαιοι…
Να τον βοηθήσει το σύστημα
Υπό αυτή την έννοια, ο Ντιέγκο Αλόνσο καλείται να προστατέψει τον Βραζιλιάνο. Να του εξασφαλίσει δηλαδή τέτοιο ρόλο ώστε να είναι σε θέση να βοηθήσει ακόμη περισσότερο. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι ο Ουρουγουανός ως τώρα είχε (και έχει) να αντιμετωπίσει πιο σοβαρά και ζωτικά ζητήματα. Όπως αυτό της βαθμολογικής συγκομιδής αλλά και της προσωπικής του επιβίωσης, κατά συνέπεια.
Όμως για να συμβεί αυτό, χρειάζονται αποτελέσματα. Και για να έρθουν οι επιτυχίες απαιτείται τα όπλα σου να τα χρησιμοποιήσεις σωστά. Κι εδώ είναι που επανέρχεται η συζήτηση στην αξιοποίηση του ρόστερ και την προσαρμογή του τρόπου παιχνιδιού στα χαρακτηριστικά των παικτών και των αναγκών της ομάδας.
Η αγία τετράδα
Αγωνιζόμενος ως δεξί εξτρέμ, ο Τετέ δεν είναι αυτό που λέμε παίκτης που κινείται μόνο στον… ασβέστη. Έχει τη δυνατότητα να συγκλίνει, μπορεί να παίξει άνετα πίσω από τον φορ, ενώ και στο ματς με την Τσέλσι δεν αποκλείεται και η… υπέρβαση. Με βάση το ρεπορτάζ είναι πιθανό ο Βραζιλιάνος να παίξει μέχρι και ψευτοεννιάρι. Ενδεικτικό και αυτό του για πόσα πράγματα υπολογίζεται από τον Ουρουγουανό τεχνικό.
Αφήνοντας όμως αυτές τις ειδικές συνθήκες στην άκρη, ας δοκιμάσουμε να μπούμε στο μυαλό του Ντιέγκο Αλόνσο, σε νορμάλ καταστάσεις. Όταν δηλαδή θα επιστρέψει με το καλό ο Φώτης Ιωαννίδης και όλα σιγά-σιγά θα μπουν στη θέση τους.
Τότε ο Παναθηναϊκός θα έχει τη δυνατότητα να εφαρμόσει το πρέσινγκ που θέλει να βλέπει ο Αλόνσο, αλλά σε μια πιο ορθολογική παραλλαγή του. Σε αυτό τον τομέα του παιχνιδιού ίσως δεν θα ήταν και το πιο σοφό να αφήσεις τον Τετέ να αναλώνει τις δυνάμεις του. Ειδικά όταν στην κορυφή της επίθεσης βρίσκεται ο βιονικός Ιωαννίδης που διαθέτει αστείρευτες δυνάμεις.
Εφόσον την… τρύπα πίσω του καλύπτει ο Μπακασέτας, δημιουργείται επιπλέον χώρος για να ανέβουν ακόμη πιο ψηλά τόσο το 6άρι όσο και το 8άρι της ομάδας. Με τόσο κόσμο μαζεμένο στο επιθετικό τρίτο του αγωνιστικού χώρου, η δυνατότητα να κλαπούν μπάλες τις οποίες θα τελειώσει με τον δικό του τρόπο ο Τετέ, πολλαπλασιάζονται.