Το να τον βλέπεις αγωνιζόμενο στο παρκέ, αν αγαπάς πραγματικά το μπάσκετ, είναι σκέτη απόλαυση. Ένα σέντερ με σωματοδομή αλλοτινής εποχής αλλά που εκφράζει, στην ολότητά του, το παρόν και το μέλλον του αθλήματος. Με μπασκετικό IQ πολύ πάνω του μέσου όρου και σπάνιο ταλέντο, ο Αλπερέν Σενγκούν είναι ένας εκκολαπτόμενος σταρ. Μόνο που ο Τούρκος διεθνής πρέπει ακόμα να μάθει ένα πολύ σημαντικό μάθημα: Όταν είσαι παίκτης τοπ επιπέδου, πρέπει να είσαι το ίδιο και εκτός γηπέδων. Αλλιώς αδικείς τον εαυτό σου.
Αυτό δηλαδή που έκανε αμέσως μετά τον ημιτελικό του Ευρωμπάσκετ με την Ελλάδα. Ναι, έπαιξε καταπληκτικά. Ναι, οι γείτονες μας «πάτησαν» – μην προσπαθούμε να το ωραιοποιήσουμε με τον όποιον τρόπο. Αλλά τη στιγμή του θριάμβου του, ο Σενγκούν αντί να καταλάβει πως η αξία του νικημένου είναι σε τελική ανάλυση αυτό που δίνει τη δόξα στο νικητή, προτίμησε να πέσει στην κατηγορία της (αναίτιας) πρόκλησης και να κάνει ένα post στα social media που μόνο ντροπή (του) πρέπει.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Το έκανε και κουτοπόνηρα. Γιατί αυτό ήταν το ότι επέλεξε να βάλει ένα και καλά αθώο στίχο από ένα – κατά βάση ερωτικό – τραγουδάκι (Kafa της Sila), που όμως έχουν υιοθετήσει Τούρκοι εθνικιστές, αλλοιώνοντας εντελώς το αρχικό του μήνυμα και μετατρέποντάς το σε ένα εκ των συνθημάτων τους. «Δεν θα ήταν ωραίος καιρός για θάλασσα;», έγραψε ο Σενγκούν, παραπέμποντας εμμέσως πλην σαφώς στο ανθελληνικό τσιτάτο που λένε στην Τουρκία πως το 1922, στη Μικρασιατική Καταστροφή, έμαθαν στους Έλληνες κολύμπι. Επιπλέον, δημοσίευσε μια επεξεργασμένα με πρόγραμμα Τεχνητής Νοημοσύνης φωτογραφία που δείχνει την εθνική ομάδα της Τουρκίας στο φόντο και μπροστά, καθιστό σε καρέκλα, τον «πατέρα» τους, Κεμάλ. Τέτοια απαράδεκτα και εμπρηστικά πράγματα τα περιμένεις από οπαδούς, από τους «στρατούς» των social media. Ποτέ των ποτών από έναν παίκτη τέτοιου επιπέδου. Κι όμως…
Αμετανόητος και επιμένοντας στο ίδιο μοτίβο, ο 23χρονος άσος των Χιούστον Ρόκετς τα έβαλε με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, λέγοντας πως τον θεωρεί μεν μεγάλο παίκτη, αλλά όχι και καλό πασέρ. «Μπορεί να τσεκάρει τα βίντεο μου στο YouTube για να δει αν είμαι καλός πασέρ ή όχι», απάντησε ο Greek Freak, μαζί με μια υπενθύμιση πως τα έχει κερδίσει όλα στην καριέρα του, ενώ ετοιμάζεται για την 13η συνεχόμενη σεζόν του στο ΝΒΑ – μόνο τυχαίο δεν είναι πως οι 2 παίκτες δεν αντάλλαξαν ούτε βλέμμα όταν βρέθηκαν πλάι πλάι, ως μέλη της κορυφαίας 5άδας της διοργάνωσης. «Ο Σενγκούν είναι πολύ μικρό παιδί για να μιλήσει για τον Γιάννη», υπερθεμάτισε, από πλευράς του, ο Βασίλης Σπανούλης, βράζοντας από θυμό για το μέγεθος της ασέβειας προς τον παίκτη του και έναν εκ των κορυφαίων στον κόσμο.
Σε κάθε περίπτωση, τα πράγματα ήταν απλά στη βάση τους. Τα έχουν πει από πολύ παλιά οι αρχαίοι Έλληνες. Η «ύβρις» χρησιμοποιούνταν για να χαρακτηρίσει κάποιον που υπερεκτιμούσε τις ικανότητές του και συμπεριφερόταν με αλαζονικό και προσβλητικό τρόπο απέναντι στους άλλους. Κάτι που έφερνε κατά σειρά την «άτη», δηλαδή το θόλωμα, την τύφλωση του μυαλού, τη «Νέμεσις» (την οργή και εκδίκηση δηλαδή των θεών) για να καταλήξουμε στην «Τίσις», τουτέστιν την τιμωρία και τη συντριβή ή καταστροφή του ατόμου που διέπραξε την ύβριν.
Στην περίπτωσή μας, το ρόλο των… Θεών ανέλαβε η Γερμανία. Αφήνοντας την Τουρκία με το ασημένιο μετάλλιο. Και τον Σενγκούν βουρκωμένο. Θα μπορούσε να είχε απολογηθεί για τις δηλώσεις του. Δεν το έκανε, παρότι είχε μπροστά του το φωτεινό παράδειγμά του προπονητή του, Εργκίν Αταμάν που σε κανένα σημείο δεν επέδειξε αλαζονική συμπεριφορά, κάθε άλλο, για τη νίκη επί της Ελλάδας, σεβάστηκε την Εθνική μας και τον τόπο που ζει και εργάζεται ως επαγγελματίας, ως κόουτς του Παναθηναϊκού.
Η Τουρκία θα άξιζε το χρυσό μετάλλιο σε αυτό το Ευρωμπάσκετ. Ή για να το πούμε αλλιώς, αν είχε αυτή κερδίσει αντί της Γερμανίας, κανείς δεν θα είχε το παραμικρό να προσάξει ως αντεπιχείρημα για να μειώσει το επίτευγμά της. Σε μια τέτοια περίπτωση, είναι πιθανό αυτή τη στιγμή να ήταν ο Σενγκούν ο MVP της διοργάνωσης αντί του Ντένις Σρέντερ. Όμως ακόμα κι έτσι, αυτό το σχόλιο για τις «θάλασσες» θα τον ακολουθούσε, κηλίδα και όνειδος. Επήλθε πάντως νωρίτερα η τιμωρία. Ποιος ξέρει, ίσως τουλάχιστον να του γίνει μάθημα. Στο μεσοδιάστημα, λέμε να του αφιερώσουμε κι εμείς ένα τραγουδάκι για θάλασσες, ελληνικό αυτή τη φορά…