Δεν θυμάμαι να έχει υπάρξει άλλοτε τέτοιο καλοκαίρι όπως το προηγούμενο, του 2023. Μέσα σε μερικές μόνο εβδομάδες κυκλοφόρησαν μαζεμένα φοβερά blockbusters: Indiana Jones, Mission Impossible 7, Barbie και Oppenheimer.
Τελικά το φαινόμενο Barbenheimmer επισκίασε όλα τα υπόλοιπα. Είχε βάση, λογική και εξήγηση, δεν παύει όμως να ήταν και ένα μεγάλο κρίμα. Το Mission Impossible 7 ή Dead Reckoning ειδικά, άξιζε πολύ μεγαλύτερης αναγνώρισης. Μιλάμε για την ταινία που έκανε κοτζάμ Στίβεν Σπίλμπεργκ να πει την εξής μνημειώδη ατάκα με αποδέκτη τον Τομ Κρουζ: «Φίλε, έσωσες το σινεμά»
Απελευθερωμένος από καιρό, έχοντας πλέον και την αναγνώριση της παγκόσμιας κινηματογραφικής αγοράς, με τεράστιους σκηνοθέτες να του υποκλίνονται και να τον θεωρούν σωτήρια των κινηματογράφων και της τέχνης τους τη χρονιά που πέρασε, ο Τομ Κρουζ παρέδωσε την καλύτερη ταινία που κυκλοφόρησε το 2023. Ναι, τόσο εμφατικά.
Κι όχι μόνο αυτό, αλλά δεν μπορούμε να σκεφτούμε έτσι πρόχειρα πολλές ταινίες που θα το εκτόπιζαν από την 5άδα των καλύτερων action films της δεκαετίας.
Η κεντρική φωτογραφία αυτού του κειμένου τον αποτυπώνει, τον Τομ Κρουζ, όπως του αξίζει. Να ίπταται και γύρω του να μην φαίνεται πουθενά έδαφος. Κι αυτό να μην είναι green screen, να μην είναι μοντάζ, να είναι η αλήθεια.
Ο τύπος ήθελε από μικρό παιδί να είναι στην υπηρεσία του κοινού, να είναι σόουμαν και στα 60 και κάτι του το καταφέρνει με τη μεγαλύτερη επιτυχία της 40χρονης καριέρας του.
Έχουν γραφτεί τα πάντα για τα stunts που κάνει μόνος του. Γι’ αυτό το stunt στο Mission Impossible: Dead Reckoning ακόμα περισσότερα, μιας και το επικοινώνησε η παραγωγή λίγες ημέρες μετά τα Όσκαρ και σε μια περίοδο που όλοι του φιλούσαν τα χέρια για αυτό που πέτυχε με το Top Gun: Maverick.
Κι αν αυτό τους φάνηκε εντυπωσιακό, θα πρέπει να έχουν ξεχάσει σε ποια εποχή ζουν με το Mi7. Μπορεί να φαινόμαστε υπερβολικοί ή να έχουμε τόσο τυφλωθεί από τον ενθουσιασμό που αυτός ο τύπος βρίσκεται στο πάνθεον, εκεί που του αξίζει, την στιγμή που του αξίζει – γιατί δεν θα είχε την ίδια γλύκα να του συνέβαινε αυτό πριν 10 χρόνια κι είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε το timing κι ότι η ζωή ξέρει πάντα περισσότερα από εμάς.
Μπορεί λοιπόν να έχουμε υπερβεί την αντικειμενικότητα κατά πολύ, αλλά το Mission Impossible 7 δεν αφήνει και πολλά περιθώρια. Συνδυάζει τα ιδανικότερα στοιχεία από το action, το sci-fi και τον κοινωνικό σχολιασμό.
Έχει τεχνητή νοημοσύνη, έχει στοιχεία από Terminator, αλλά τόσο άρτια αποτυπωμένα που ο Ρίντλεϊ Σκοτ θα το δει και θα νιώσει λίγος.
Κάθε σκηνή σε αυτή την ταινία είναι κι ένα ξεχωριστό άρθρο. Πώς κινείται η κάμερα, πώς τοποθετούνται τα props, πώς συνδέεται με την προηγούμενη της σκηνή και την επόμενη, πώς εξυπηρετεί τις κλιμακώσεις.
Από το ξεκίνημα της κιόλας, όπου δεν εμφανίζεται καν ο Τομ Κρουζ, η ταινία σου σηκώνει την τρίχα, σε βάζει σε μια διαδικασία να σβήσεις τα πάντα γύρω σου και σε απορροφά. Δεν θυμόμαστε ταινία 165 λεπτών να μην έχουμε νιώσει μια μικρή νύστα, ένα γλάρωμα έστω για 5-10 λεπτά.
Στο Mission Impossible 7 συμβαίνει. Ούτε δευτερόλεπτο δεν κλείνει το βλέφαρο και υπάρχει μια διαρκής αγωνία για το τι θα συμβεί. Χτίζεται, εξάλλου, τόσο σεναριακά όσο και σκηνοθετικά, τόσο γοητευτικά τρομακτικά η ύπαρξη της Οντότητας, του αόρατου εχθρού, του αόρατου κακού, που η ταινία ακουμπάει για πρώτη φορά και την περιοχή του θρίλερ.
Ο Ίθαν Χαντ καλείται στο MI7 να βρει ένα πολύ ειδικό κλειδί το οποίο ξεκλειδώνει μια σφαιρική συσκευή σε ένα ρωσικό υποβρύχιο, όπου βρίσκεται η καρδιά της Οντότητας. Αυτό ο ίδιος δεν το γνωρίζει.
Στην πορεία αυτής της αναζήτησης θα ενωθεί με την Ίλσα και με τη συμβολή των δύο συμπαραστατών του, του Μπέντζι και του Λούθερ, θα ψάξει για το άλλο μισό του κλειδιού, έχοντας ήδη ανακτήσει το πρώτο κομμάτι.
Μπροστά του θα εμφανιστεί η γοητευτική και επαΐων στο κλέψιμο Γκρέις, αλλά, κυρίως, θα εμφανιστεί, ως εκπρόσωπος της Οντότητας, ο Γκάμπριελ, ο άνθρωπος που, πριν μπει σε αυτή τη μυστική υπηρεσία, του έμαθε πολλά κόλπα, σκότωσε όμως και μια γυναίκα που αγαπούσε.
Οι παγκόσμιες δυνάμεις αναζητούν το κλειδί γιατί θέλουν να ελέγξουν την Οντότητα και να την χρησιμοποιήσουν εις βάρος των άλλων χωρών, η Οντότητα θέλει το κλειδί γιατί δεν θέλει να γίνει υπηρεσία κανενός και ο μόνος που σκέφτεται την σωτηρία του κόσμου είναι ο Ίθαν Χαντ.
Κάτι τρομερό για το Mission Impossible 7 είναι ότι δεν χρειάζεται να καταφύγει σε κανένα γέμισμα, ούτε σε κάποια ερωτική συνυποδήλωση. Δεν υπάρχει κάποια σεξουαλική-ερωτική έκφραση στην ταινία πέραν αυτής που αποκτήσαμε εμείς για την Χέιλι Άτγουελ. Ο Ίθαν Χαντ είναι ένας ήρωας χωρίς σεξουαλικό προσανατολισμό, για να προσφέρει ταύτιση σε όλους.
Το Mission Impossible 7 είναι μια ταινία που και 30 ευρώ να μας έλεγαν ότι κάνει το εισιτήριο για το σινεμά, δεν θα το σκεφτόμασταν καθόλου αν θα το αγοράσουμε. Και 30, και 40, και 50.
Εδώ και λίγες μέρες, την πρόσθεσε στη λίστα της η COSMOTE TV και πολύ την ευχαριστούμε γι’ αυτό. Ναι, ειναι κυρίως ταινία για τη σκοτεινή αίθουσα του κινηματογράφου, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν βλέπεται με γνήσια και ανόθευτη απόλαυση και απο τον καναπέ του σπιτιού μας.
Ο Τομ Κρουζ, ο σκηνοθέτης Κρίστοφερ ΜακΚουάρι και οι συνεργάτες τους μας χάρισαν μια φαντασμαγορία αισθητικής, τέχνης και αφήγησης που υπερβαίνει κάθε κανόνα, κάθε νόρμα.
* Το Mission Impossible: Dead Reckoning – Part 1 κυκλοφορεί στις αίθουσες από την Feelgood