Αν υπήρχε βραβείο για τον «μπαγλαμά της εβδομάδας» στην ποδοσφαιρική Ευρώπη, το φαβορί θα είχε κλειδώσει από τις στοιχηματικές εταιρείες.
Χωρίς άλλον υποψήφιο και χωρίς δεύτερη συζήτηση, η απονομή θα γινόταν στον Ολλανδό Μαρκ Φλέκεν.
Σε περίπτωση που δεν υπέπεσε στην αντίληψή σου, ο παλίκαρος τερματοφύλακας που αγωνίζεται στην Ντούισμπουργκ υπέπεσε σε μια ανεπανάληπτη τσιφτεκιά.
Έφαγε ένα γκολ απ’ αυτά που μπαίνουν στο playstation όταν τελειώσει η μπαταρία στο χειριστήριο και κατόπιν το μηχάνημα κινδυνεύει με εκσφενδονισμό στο κεφάλι του αντιπάλου που το πέτυχε (επειδή δεν κρατήθηκε να μη γελάσει).
Αυτός ο αητός λοιπόν δεν έφαγε γκολ επειδή του γλίστρησε η μπάλα από τα χέρια. Επειδή του τη γύρισαν και έκανε λάθος κοντρόλ. Επειδή ξενιτεύτηκε από το τέρμα του σαν τον Χιγκίτα και του έκλεψαν το πορτοφόλι.
Το ‘φαγε επειδή… πήγε να πιεί νερό!
Αφού ξεπεράσεις λοιπόν τον συνειρμό με τον Βασίλη Τσιάρτα (που κατά δήλωσή του είχε βγάλει την μπαλιά στον Χαριστέα στο Euro με την ίδια ευκολία που βάζει ένα ποτήρι νερό) προσπαθείς να σκεφτείς για ποιον άλλον λόγο ένας τερματοφύλακας θα άφηνε ποτέ την εστία του.
Και συνειδητοποιείς ότι (τελικά) υπάρχουν αρκετοί…
Επειδή τον πήρε τηλέφωνο η γυναίκα του
Μπορεί να είναι έγκυος και να ‘χει άγχος μήπως σπάσουν τα νερά. Μπορεί να περιμένει απάντηση σε κάποιο κρίσιμο ερώτημα όπως «κοκκινιστό ή γεμιστά»; Ίσως απλά είναι «παντόφλας» και τρέμει τις συνέπειες αν δεν το σηκώσει. Ειδικά στην τελευταία περίπτωση πόσο απίθανο θα ήταν να να τρέξει προς την εξέδρα ψελλίζοντας «σου τ’ ορκίζομαι, αγάπη μου, αγώνα έχω. Να, άκου τους φιλάθλους…»;
Επειδή ανακοίνωσαν από τα μεγάφωνα ότι το αμάξι του εμποδίζει
Κατά τη διάρκεια του αγώνα ανακοινώνονται διάφορα στο γήπεδο. Ανάμεσα στα κλασικά «φίλαθλοι, μην πετάτε αντικείμενα, υπάρχει κίνδυνος τιμωρίας της ομάδας μας» και «παρακαλούνται οι φίλαθλοι των φιλοξενούμενων μετά τη λήξη να μείνουν στις θέσεις τους», θα μπορούσε (αλά πανηγύρι φάση) ν’ ανακοινωθεί ότι το αμάξι του πρέπει να μετακινηθεί. Ε, τι α κανς τότε, α τ’ αφήσεις να το πάρει ο γερανός;
Επειδή ήθελε να κλάσει
Είναι δύσκολα τα πράγματα όταν νιώθεις ότι έρχεται… τηλεγράφημα, αλλά δεν είσαι μόνος σου. Να την πνίξεις και να πονέσει η κοιλιά σου ή ν’ αφήσεις το άντερό σου ελεύθερο κι όποιον πάρει ο χάρος; Αν ήταν γκολκίπερ με τρόπους, αποκλείεται να επέλεγε το δεύτερο. Γι’ αυτό θα μπορούσε να πάει διακριτικά προς το κόρνερ (που δεν είναι πολυσύχναστο σημείο) και ν’ ανακουφιστεί χωρίς το άγχος ότι οι αναθυμιάσεις θα τον προδώσουν…
Επειδή του μύρισε να φάει «βρώμικο»
Σύμφωνα με τον άγραφο κανόνα της αλάνας, «ο χοντρός κάθεται πάντα τέρμα». Και κοιλιόδουλος όμως να μην ήταν, πάλι ο γκολκίπερ θα μπορούσε να παρασυρθεί. Λίγη από τη μαγική τσίκνα των καντινών έξω από το γήπεδο να έφτανε στην εστία του θα μπορούσε να τον δελεάσει. Κι αντί να κάθεται στο τέρμα (όπου μόνη πιθανότητα να φάει κάτι θα ήταν… γκολ) να πεταχτεί στον «ομορφάντρα» απέξω για ένα με απ’ όλα.
Επειδή τσακώθηκε με τον στόπερ
Σκέψου τώρα να ‘σαι κανένα «θηρίο» τύπου Όλιβερ Καν, να ‘χεις τα νεύρα σου που έφαγες γκολ και να τολμήσει κάποιος μπαγλαμάς συμπαίκτης να σου την πει. Να διανοηθεί (ακόμα κι αν η μπάλα ζωντάνεψε στα χέρια σου ή πέρασε κάτω από τα πόδια σου) ότι μπορεί να σου κάνει παρατήρηση. Για να μην τον σβερκώσεις και του ταΐσεις τα γάντια σου, είναι προτιμότερο να μιμηθείς τον αλησμόνητο Κρητικό γκολκίπερ και να την κάνεις…