Όλοι οι κινηματογραφόφιλοι geek αυτού του κόσμου κινούνται στους ρυθμούς της Marvel αυτές τις μέρες. Άλλωστε, δεν είναι οι μέρες μιας οποιασδήποτε ταινίας της αλλά της πιο πολυαναμενόμενης που δημιούργησε ποτέ στον κινηματογράφο η θρυλική εταιρεία κόμιξ.
Η Marvel θέτει τον υπερηρωικό συνασπισμό των χαρακτήρων της Marvel αντιμέτωπο με έναν από τους πιο αδίστακτους κακούς που έχουν κάνει την εμφάνιση στα μέρη μας. Και όταν λέμε «τα μέρη μας» δεν εννοούμε απλά τον πλανήτη μας, όπως κλειστόμυαλα θα μπορούσε να υποθέσει κανείς, αλλά ολόκληρο το γνωστό σύμπαν.
Ο Thanos, αυτός ο επιβλητικός και αδίστακτος τύπος, αυτό το ογκωδέστατο ντούκι που μοιάζει να είναι αποφασισμένος να τα διαλύσει όλα στο πέρασμά του είναι ό,τι πιο δύσκολο έχουν βρει ποτέ οι Avengers στον δρόμο τους. Και δεδομένου πως η Marvel το γνωρίζει αυτό, δεν υπήρχε περίπτωση να παρουσιάσει στο κοινό της έναν στερεοτυπικό και αδιάφορο κακό. Αυτά είναι για άλλες ταινίες, όχι για μια τόσο κομβική όσο «Infinity War».
Πράγματι, ο Thanos είναι ένας απολαυστικός κακός. Χαίρεσαι να τον ακούς να μιλάει, να τον βλέπεις να κινείται, να αναλύει την εσωτερική του λογική, να εκθέτει τις προσωπικές του αντιφάσεις. Ο Thanos είναι ένας από τους καλύτερους κακούς που έχουμε δει στη μεγάλη οθόνη και είναι δεδομένο πως τα επόμενα χρόνια θα φιγουράρει πολύ ψηλά στη λίστα με τους καλύτερους villain που πέρασαν ποτέ από το πανί.
Είναι άλλωστε κοινό μυστικό. Το γνωρίζουν οι πιο έμπειροι θεατές. Ο καλός ο κακός, ο κακός που είναι τόσο ενδιαφέρον σαν τύπος που όχι απλά ανταγωνίζεται στα ίσια τους πρωταγωνιστές, αλλά μπορεί να έχει και μεγαλύτερο ενδιαφέρον από αυτούς στα μάτια του θεατή, ο κακός που αφού δεις την ταινία θα συζητάς για αυτόν είναι προϋπόθεση για να γράψει εποχή μια τέτοιου τύπου ταινία.
Ρώτηστε και τον Κρίστοφερ Νόλαν: όταν ο Βρετανός υπέγραφε το «The Dark Knight», την ταινία που ό,τι και να γίνει θα αποτελεί πάντα την απόλυτη superhero movie (όχι απαραίτητα λόγω αξίας αλλά σίγουρα λόγω καινοτομίας και επιδραστικότητας), ήξερε πως η επιτυχία του έργου οφείλεται κατά βάση στον Τζόκερ του Χιθ Λέντζερ, τον villain που όχι απλά έσβησε για πλάκα τον (φαινομενικά μόνο) πρωταγωνιστή Μπάτμαν αλλά γράφτηκε και με χρυσά γράμματα στην ιστορία του σινεμά.
Ο Thanos πάντως, πετυχαίνει τόσο πολύ σαν villain επειδή αντιγράφει έναν άλλο καλοδουλεμένο και βαθύ κακό του είδους: τον Bane. Ο Thanos και ο Bane, ο αντίπαλος του Μπάτμαν στο «The Dark Knight Rises» μοιράζονται πολλά κοινά στοιχεία. Είναι και οι δυο γεροδεμένοι και με επιβλητική εμφάνιση. Κινούνται αργά όμως όχι επειδή είναι αργοί αλλά εξαιτίας του αρχοντικού τους στιλ. Όταν φτάνει η στιγμή να παίξουν ξύλο όμως είναι πολύ γρήγοροι και πολύ καλοί σε αυτό. Ρωτήστε τον Μπάτμαν αλλά και τον… Hulk.
Η ομιλία τους επίσης είναι παρόμοια: η βαθιά φωνή και το φιλοσοφικό περιεχόμενο στα λεγόμενά τους προσδίδει έξτρα γοητεία στις παρουσίες τους ενώ η βαθιά μελαγχολική τους φύση και η ευαίσθητη πλευρά που κρύβουν μέσα τους αλλά ξεπροβάλει σε κομβικές στιγμές τους κάνει μέχρι και συμπαθητικούς.
Αυτές τις θαυμαστές ισορροπίες που εκτοξεύουν «Avengers: Infinity War», ο Thanos τις κληρονόμησε ξεκάθαρα από τον Bane. Oι πιο έμπειροι θεατές δεν θα δυσκολευτούν να καταλάβουν αυτά που τους ενώνουν. Ωστόσο, ο Bane με την σειρά του υπήρξε το «παιδί» ενός άλλου ιστορικού κακού.
Του Darth Vader.
Η ιστορική σκηνή άλλωστε όπου ο Darth μονομαχεί με τον Λουκ στο «Η Αυτοκρατορία Αντεπιτίθεται»…
…μοιάζει να αποτελεί την βασική έμπνευση για το απολαυστικό ξυλίκι ανάμεσα στον Bane και τον Μπάτμαν στο «The Dark Knight Rises»:
Είναι αναμφισβητητο: ο Darth Vader υπήρξε η επιτομή του καλοδουλεμένου κακού. Του αντιφατικού, συμπαθητικού villain, εκείνου που είναι τόσο ανώτερος από τους αντιπάλους του που κερδίζει τη μάχη των εντυπώσεων, που δημιουργεί περισσότερους οπαδούς ακόμα και από τους ήρωες. Του κακού που αν ηττηθεί θα το κάνει με συγκινητικό τρόπο και πολλοί θεατές αντί να πανηγυρίσουν ίσως και να χαλαστούν.
Αν έλεγε κανείς στον Τζορτζ Λούκας ότι πάνω από 40 χρόνια μετά την αρχική εμφάνιση του Darth Vader στον κινηματογράφο, το Hollywood θα βασιζόταν ακόμα πάνω στις δικές του μανιέρες για να φτιάξει αξιοπρεπείς κακούς, μάλλον εκείνος δεν θα το πίστευε ποτέ. Λανθασμένα φυσικά: οι ισορροπίες που διανύει ο αρχοντικός Darth Vader τον μετουσιώνουν με διαφορά στον καλύτερo villain όλων των εποχών στον κινηματογράφο.
Άλλωστε, ποιος άλλος θα μπορούσε να εμφανιστεί σε μια μόλις σκηνή και ολόκληρα σινεμά σε όλο τον κόσμο να ζητωκραυγάζουν;
Οκ, η ζωή προχωράει και η pop κουλτούρα πρέπει να ανανεώνεται. Ο κύριος Thanos έχει όλα τα φόντα να γίνει ο νέος Darth Vader.
Αλλά όλοι εμείς που γνωρίζουμε Ιστορία θα τιμάμε πάντα αυτούς που ξεκίνησαν τις παραδόσεις.
Όχι τίποτα άλλο, αλλά δεν θέλουμε να στραβώσει μαζί μας ο Άρχοντας του Σκότους…