Το πιο μαγκιόρικο πρωτάθλημα όλων των εποχών στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Το πιο «κόντρα σε όλους και σε όλα». Το λέγαμε εδώ στο Menshouse πως αυτό που έχει πετύχει ο ΠΑΟΚ φέτος είναι σπουδαίο, πάρει δεν πάρει το πρωτάθλημα. Τελικά έγινε κάτι το μεγαλειώδες. Με την επισημοποίηση της στέψης. Κακά τα ψέματα, οι τίτλοι είναι που μένουνε…
Κάθε φορά που νόμιζες πως ήταν κάτω, νοκ άουτ, ο Δικέφαλος σηκωνόταν, πιο δυνατός, πιο αποφασισμένος. Κάτι που κάνουν μόνο οι πραγματικά εξαιρετικές ομάδες. Οι δουλεμένες στην εντέλεια σε όλα τα επίπεδα, αθλητικά και ψυχικά.
Και γιατί τα κατάφερε εν τέλει ο ΠΑΟΚ; Γιατί πίστεψε στον εαυτό του. Ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές δεν εγκατέλειψε το ποδοσφαιρικό του πλάνο. Ποτέ δεν φάνηκε ίχνος αμφισβήτησης στο πρόσωπο του Ραζβάν Λουτσέσκου, ποτέ δεν διέρρευσε το οτιδήποτε αρνητικό.
«Προχωράμε όπως ξέρουμε, γνωρίζουμε πως είμαστε καλοί και ο χρόνος θα μας δικαιώσει – αν όχι δεν θα έχουμε τύψεις, γιατί τα δώσαμε όλα», αυτό ήταν το mindset που υπηρετήθηκε στην πράξη. Η υγιής φιλοδοξία, ο καλώς εννοούμενος εγωισμός.
Αυτό είναι που ανταμείφθηκε με την κατάκτηση του τίτλου. Κάτι που συνιστά τεράστια δικαίωση και ένα επίτευγμα που θα μνημονεύεται για πολλά χρόνια.
Κι όμως, υπάρχει κάτι ακόμα πιο σημαντικό εν μέσω μιας απολύτως επιβεβλημένης και δίκαιης φιέστας από πλευράς «Ασπρόμαυρων». Είναι πως ξεκινάει την επόμενη σεζόν έχοντας προβάδισμα έναντι των αντιπάλων.
Να το πούμε και με ακόμα πιο καθαρά λόγια: Ο ΠΑΟΚ είναι το φαβορί για να διαδεχτεί τον εαυτό του στην κορυφή, για την back to back στέψη δηλαδή. Έχει μια ομάδα στρωμένη που χρειάζεται μόνο λίγες και ποιοτικές προσθήκες σε συγκεκριμένες θέσεις για να γίνει ακόμα καλύτερη.
Έχει μικρό μέσο όρο ηλικίας, σταθερό κορμό άρα και περισσότερο προοπτική σε βάθος χρόνου, με παίκτες μεγάλης χρηματικής αξίας. Ναι κάποιοι εξ αυτών θα πουληθούν πιθανόν την καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδο, όμως όταν το γενικότερο project είναι καλό, τότε βρίσκεται πάντα τρόπος για να καλυφθούν οι απώλειες.
Την ίδια στιγμή, η ΑΕΚ βγαίνει βαθιά πληγωμένη από μια σεζόν που ζυγίστηκε ελλιπής σε όλα σχεδόν τα κρίσιμα σημεία και ο Ματίας Αλμέιδα, για πρώτη φορά ίσως, έδειξε να μην έχει όλες τις απαντήσεις.
Ο Ολυμπιακός με τον Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ βρήκε τον προπονητή που τόσο έψαχνε, όμως στο Λιμάνι η υπομονή δεν είναι προτέρημα και ποτέ δεν ξέρεις πως θα αντιδράσει το κλαμπ αν τα πράγματα δεν πάνε εξ αρχής όπως τα θέλουν.
Και ο Παναθηναϊκός; Με την αυτοκαταστροφική προσέγγιση που επέδειξε με την επιλογή του Φατίχ Τερίμ, δεν έχει πια σχεδόν καμία σταθερά για να πατήσει για την επόμενη μέρα του κι αυτό είναι στενάχωρο αν σκεφτούμε πόσο μεγάλη διαδρομή είχε διανύσει πριν κάνει αυτό το πισωγύρισμα.
Trust the process. Κάπως έτσι ο ΠΑΟΚ, η ομάδα με το 4ο μπάτζετ από τις 5 μεγαλύτερες ομάδες της χώρας μας, έγινε η Νο1 στο γήπεδο. Προσπερνώντας και ένα παρασκήνιο που για να το θέσουμε κομψά δεν της ήταν και ιδιαίτερα φιλικό.
Με ένα φώτο φίνις που σβήνει κάθε πιθανή φωνή αμφισβήτησης. Νίκησε και τους 4 μεγαλύτερους του αντιπάλους ο ΠΑΟΚ στο φινάλε των playoffs της Super League. Σερί. Ό,τι πρόβλημα και αν βρέθηκε στο διάβα του, αυτός βρήκε τη λύση. Μια τον βαράγανε, που λέει ο λόγος, δέκα ανταπέδιδε. Όρθιος παντού και πάντα.
Αυτό το πρωτάθλημα είναι σημαντικότερο από εκείνο του αήττητου. Για το πώς ήρθε, για το τι προοπτική καλλιεργεί για τη συνέχεια, το «τι σου έχω για μετά». Ο Δικέφαλος έβαλε τον πήχη πολύ ψηλά, αλλά δεν το βλέπει ως βάρος, γελάει με αυτοπεποίθηση που καλείται να υπερασπιστεί το status, τις προσδοκίες που ο ίδιος δημιούργησε.
Είναι μια ομάδα που συνάντησε το πεπρωμένο της αφού πρώτα έστρωσε το δρόμο για να πάει ως εκεί. Δεν φοβάται συνεπώς το μέλλον τι θα φέρει. Ίσα ίσα ανυπομονεί.