Η ειλικρίνεια είναι το μεγαλύτερο αγαθό στις διαπροσωπικές σχέσεις. Αν δείχνεις την αλήθεια στον άλλον, τότε δε θα βρεθείς ποτέ σε θέση να απολογείσαι. Καλά ως εδώ; Καλά. Κι αφού συνεχίζω σίγουρος ότι συμφωνείτε, έχω να απευθυνθώ σε όλους εκείνους τους γλωσσολόγους που μαζεύτηκαν κάποτε πριν από αιώνες και σκέφτηκαν ότι κάποια περιεχόμενα της ανθρώπινης ζωής χρειάζονται την περιγραφή τους. Τις λέξεις-ορισμούς. Κάπου το πράγμα δεν τους έκατσε καλά με αποτέλεσμα να φορτώσουν στα ωραία περιεχόμενα αντιαισθητικές λέξεις. Λέξεις που αν ήταν άνθρωποι θα ήταν ο Νίκος Ξανθόπουλος, ο Βασιλάκης Καΐλας και η Ρούλα Βροχοπούλου. Αν ήταν μέρα θα ήταν Μεγάλη Παρασκευή και αν ήταν φαγητό θα ήταν vegan.
Μετά από συζήτηση, ενδελεχή έρευνα και ανάλυση των μοτίβων η επιστημονική ομάδα που αποτελείται από εμένα μόνο, κατέληξε στο ότι οι λέξεις που περιλαμβάνουν τα γράμματα κάπα και λάμδα, παρεμβαλλόμενα από βραχέα φωνήεντα και διφθόγγους, ηχούν άσχημα. Αυτός είναι ο επίσημος ορισμός, έχει κατατεθεί στον ΕΒΕΑ, αλλά σαφώς δεν αφορά όλο το φάσμα. Όσο επιχειρείται η κανονικοποίηση των υπόλοιπων συνδυασμών, δες μερικές λέξεις που τις ακούς και σκέφτεσαι δυσκοιλιότητα και τούρκικα σίριαλ.
Μπατζανάκης-Συνυφάδα
Κάθε συγγενικός βαθμός προδιαγράφει μια σχέση. Και κάθε νέα σχέση που αποκτάς ξεκινάει με χαρά. Όχι όμως εδώ. Εκτός του ότι κανείς ποτέ δεν έμαθε τι σχέση περιγράφουν οι δύο λέξεις, είναι και άσχημες. Κυριολεκτικά, δίχως βαμβάκι. Ο μπατζανάκης θυμίζει μπατζάκι παντελονιού, η συνυφάδα νιφάδα. Μάλλον ο εφευρέτης σιχαινόταν τα πρόσωπα και είπε να βρει ένα συγκεκαλυμμένο μπινελίκι.
Ταραμάς-Παστουρμάς
Από τα πιο υποτιμημένα εδέσματα. Είναι λίγο δίκοπο μαχαίρι. Μπορεί να πέσεις και σε μάπες, μπορεί και σε πολύ καλή ποιότητα. Προφανώς όποιος τους έβαλε και τις συγκεκριμένες ταμπέλες είχε πετύχει τον κατιμά. Να μια λέξη που ταιριάζει απόλυτα σε αυτό που περιγράφει. Ο κατιμάς. Ίδια κατάληξη με τον παστουρμά και τον ταραμά.
Κούλουμα
Η Καθαρά Δευτέρα είναι μαζί με την Τσικνοπέμπτη ο μοναδικός λόγος που αξίζουν οι Αποκριές. Ο μύθος λέει ότι υπήρχε μια κοπέλα που την έλεγαν Καθαρά Δευτέρα και η θεία της που την έλεγαν Αποκριά. Η Αποκριά ζήλευε την ομορφιά της ανιψιάς της και γι΄αυτό της φόρτωσε στο ληξιαρχείο το «Κούλουμα», γιατί δεν ήταν βασίλισσα και δεν είχε κυνηγό να τον στείλει στο δάσος να την σκοτώσει. Ευτυχώς η Τσικνοπέμπτη γλύτωσε. Φαντάσου να την έλεγαν Ξυγκοπέμπτη…Στην ίδια κατηγορία ανήκει και η λέξη Καλούμπα που αφορά το εξάρτημα του χαρταετού. Αν σκεφτείς ότι συνοδεύεται από το ρήμα «αμολάω», τότε αναρωτιέσαι τι κακό έκανε στην προηγούμενη ζωή και απέκτησε τόσο κακό κάρμα.
Λουκουμάς-Τουλούμπα
Δύο ωραιότατα γλυκίσματα. Από αυτά που γεμίζουν την παιδική σου ηλικία. Ευτυχώς τότε δεν διαθέταμε την κατάρτιση για να σταθούμε στην ονομασία τους. Τα βλέπαμε, τα λιγουρευόμασταν, τα τρώγαμε. Αν όμως έπεφτες στον πλανήτη Γη και σου έλεγαν να τα φας, δεν θα το σκεφτόσουν 2-3 φορές με τέτοιο όνομα;
Βακαλάος
Όταν το πρωτοάκουσα σκέφτηκα ότι είναι κάποιος τελειωμένος συγγραφέας που γράφει ερωτικές νουβέλες. Χρύσανθος Βακαλάος. Ή Ευφρόσυνος. Ευτυχώς οι κοινωνίες αντιλήφθηκαν το έγκλημα που έκαναν οι πρόγονοι μας και το γύρισαν σε «μπακαλιάρος». Σκέψου απλώς ότι μπήκες να διαβάσεις το κείμενο επειδή είδες τον μπακαλιάρο στη φωτογραφία. Αν όμως σου έβαζα πλακάτ που αναγράφει Βακαλάος, θα έκλεινες το tab σαν το Pornhub όταν μπαίνει η μάνα σου στο δωμάτιο.
Σερπαντίνα
Το περιεχόμενο της υποδηλώνει το πολύχρωμο, το αέρινο, αυτό που του χρειάζεται ένα φύσημα για να πετάξει και να μεταπηδήσει. Κι εμείς οι αμαρτωλοί περιγράψαμε όλη αυτή την ευτυχή εικόνα με το σερπαντίνα. Μόνο για την ανάγκη μας αξίζει να χρησιμοποιείτε.
Οστρακιά
Εδώ έχουμε το ανάποδο. Ένα χάλια περιεχόμενο, με μια γοητευτική λέξη. Το όστρακο το τρως, το όστρακο κρύβει το μαργαριτάρι, ακόμα και ο εξοστρακισμός στην αρχαιότητα σου ακούγεται γλυκός. Εμείς σοδομίσαμε τις συγκρίσεις και ονομάσαμε την αρρώστια οστρακιά.
Κολλύριο