Τα μεγάλα κινηματογραφικά franchises που πρέπει να βάλουν ένα τέλος στον πρωταγωνιστή τους, αλλά να συνεχίσουν, συναντούν τις μεγαλύτερες προκλήσεις και το No Time To Die έπρεπε να δώσει στον Daniel Craig το κατάλληλο closure.
Οι περισσότεροι που θα δουν το No Time To Die, θα το κάνουν αγνοώντας αυτή την παράμετρο. Δε θα σκεφτούν δηλαδή τους περιορισμούς του σεναρίου και τις αναγκαίες επιλογές στη σκηνοθεσία και στο μοντάζ.
Είναι εντελώς άλλη η οπτική αν ο Daniel Craig συνέχιζε με τον ρόλο του Double O Seven. Οι περισσότερες κριτικές που έχουν κυκλοφορήσει ως τώρα, αφήνουν ηθελημένα έξω από το κάδρο αυτή την πολύ σημαντική λεπτομέρεια.
Το ίδιο έγινε και στο Endgame. Δέχτηκε δυσανάλογη κριτική για το μέγεθος της, ούσα η πιο εμπορική ταινία όλων των εποχών.
Το No Time To Die είναι η 5η ταινία του Daniel Craig και το τέλος ενός ταξιδιού 15 ετών. Θα μπορούσαν να ήταν 13 αν δεν είχε εμφανιστεί η πανδημία και μια αλλαγή σκηνοθέτη, άρα και σεναρίου.
Κάποια μοίρα όμως ήθελε ο Craig να κάτσει λίγο παραπάνω με αυτή την ούγια πάνω του και να δοθεί η ευκαιρία στον Cary Joji Fukunaga (και οι θεοί πείθονται) να δουλέψει περισσότερο το editing, να κάνει ακόμα καλύτερες τις σκηνές που οδηγούν στην κλιμάκωση του φινάλε και στο τέλος εποχής.
Αυτό δεν είναι κάποιο spoiler. Είναι το αναμενόμενο, αφού ο Craig δε θα έχει πια αυτόν το ρόλο και παραδίδει τη σκυτάλη στον/στην επόμενη, ανάλογα με το τι θα διαλέξει η σενιόρα Μπρόκολος που της ανήκει το franchise.
Η ταινία έχει διάρκεια 160 λεπτά περίπου και δεν υπάρχει ούτε λεπτό ολόκληρο που να σε κουράζει, που να βαριέσαι, που να μπορεί να κριθεί ως περιττό. Είναι 160 λεπτά πλήρους προσοχής και δεν πιέζεσαι καθόλου να κρατήσεις το βλέμμα στην οθόνη. Ξεχνάς κινητό, ξεχνάς τα πάντα.
Το No Time To Die είναι ταινία-ορόσημο
Η δράση είναι συνεχής, ξεκινάει από τα πρώτα 10-15 λεπτά, διακόπτεται για λίγο από το υπέροχο 3λεπτο που διαρκούν οι τίτλοι αρχής με το τραγούδι No Time To Die των Billie Eilish και Finneas και συνεχίζει με αμείωτη ένταση μέχρι το τέλος.
Με το Spectre να μην έχει ενθουσιάσει και πάρα πολλούς, το No Time To Die δεν είχε δύσκολο έργο για να το υπερβεί. Αλλά το πήγε ένα βήμα παραπέρα.
Αρχικά, πέρα από τον Christopher Waltz, τον γεννημένο για παρανοϊκό villain, στο κάδρο μπαίνει και ο Rami Malek που ισοφαρίζει την ερμηνεία του Javier Bardem στο Skyfall. Ναι, το Skyfall παραμένει η κορυφαία των ταινιών του Craig ως James Bond.
Αλλά το No Time To Die ανταποκρίνεται άριστα στην ιδιαίτερη συνθήκη του και δίνει στον Craig τη δυνατότητα να αφήσει το κοινό με την καλύτερη δυνατή εικόνα του ως James Bond. Οι σκηνές δράσης αψεγάδιαστες, ο ηρωισμός του στην πιο ολοκληρωτική του μορφή, αλλά υπήρξαν και οι διαφοροποιήσεις.
Αυτές ίσως ενοχλήσουν τους φανατικούς. Ο James Bond δεν είναι πια ένας σκληρός 007. Δεν είναι ένας πράκτος με license to kill. Το No Time To Die είναι στην πράξη ένα love story. Κι αυτό παίζει τον ρόλο του στην «βουτυροποίηση» του James Bond.
Είναι πιο συναισθηματικός. Λυγίζει πιο εύκολα. Δε νοιάζεται πια να διαφύγει από μια δύσκολη κατάσταση. Του αρκεί που έσωσε αυτούς που αγαπάει. Ναι, στο φινάλε του μπορεί να πει ότι αγαπάει. Ο Daniel Craig ευαισθητοποίησε τον James Bond, αρέσει δεν αρέσει.
Οι εποχές απαιτούν άλλης μορφής χαρακτήρες. Δε θα άντεχε σήμερα ο Bond του Connery ή του Moore. Δε θα άντεχε τότε ο Bond του Craig. Στο No Time To Die βλέπουμε μια μετάβαση του 007 στο άλλο άκρο αυτού που ήταν. «Ο κόσμος σήμερα χρειάζεται περισσότερη ευαισθησία» είχε πει σε μια συνέντευξη η Barbara Broccoli από την παραγωγή.
Σε αυτή την ευαισθησία βοήθησε πολύ η Phoebe Waller-Bridge, δημιουργός του Fleabag, η οποία κιόλας άφησε να εννοηθεί πως ετοιμάζει παράλληλο franchise με γυναίκα πράκτορα. Όχι James Bond. Άλλο franchise.
Το No Time To Die είναι καθ΄ολοκληρία μια ταινία που θα μνημονεύεται και ξέχωρα από το ότι ήταν το φινάλε του Craig. Η εποχή που ξημερώνει μπορεί να μην έχει θέση για τον James Bond όπως τον όρισε ο Βρετανός ηθοποιός. Απ΄όσα ακούγονται, το μέλλον είναι παντελώς άγνωστο.
Αυτό αναδεικνύει και τις δυσκολίες του να κάνει κάποιος αυτή την ταινία. Ο James Bond είναι πια ευάλωτος, αλλά η οξυδέρκεια του καλύπτει το handicap απέναντι σε έναν villain που δεν έχει πια συναίσθημα.
Ο Rami Malek έχει στα χέρια του έναν χαρακτήρα γραμμένο με τέτοια στοιχεία, όπως οι γνώσεις του για τις παραλυσιακές ιδιότητες των φυτών, που του επιτρέπει να οργιάσει. Και το κάνει. Με βλέμμα, με φωνή, με χροιά.
Ο Fukunaga με την dark προσέγγιση του και ο Hans Zimmer με τις μελωδίες του, κάνουν το No Time To Die ένα ορόσημο 30ετίας για τον James Bond και μπορώ να πω ότι ο Daniel Craig θα λείψει.
Αν δηλαδή ζούμε όντως σε μια προσομοίωση, εσείς εκεί πάνω κάντε κάτι να μείνει για πάντα σε αυτή την ηλικία και να κάνει τον James Bond…
* Το No Time To Die κυκλοφορεί από τα μεσάνυχτα της Πέμπτης στις αίθουσες σε διανομεί της Tulip Entertainment