Λίγο πριν εκπνεύσει η χρονιά και υποδεχτούμε το 2024, στο Menshouse φτιάχνουμε τη λίστα μας με τις καλύτερες ταινίες του 2023. Τις πρώτες δέκα για την ακρίβεια, έχοντας ακόμα μια δεκάδα που θα μπορούσε να συμπληρώσει.
Για την τελική επιλογή, αφαιρέσαμε αυτές που κυκλοφόρησαν στο πρώτο δίμηνο της χρονιάς, καθότι η παρουσία τους στα Όσκαρ επιβεβαιώνει το πόσο καλές είναι, ενώ δε μπορέσαμε να συμπεριλάβουμε, σαφώς, όσες έχουν παιχτεί στο εξωτερικό, αλλά στα μέρη μας θα κυκλοφορήσουν στις αίθουσες μετά την 1η Ιανουαρίου. Έγιναν, αναγκαστικά, δύο εξαιρέσεις.
Αυτές είναι οι 10 καλύτερες ταινίες του 2023
Killers of the Flower Moon
Αν ήμασταν στις ΗΠΑ ή αν είχαμε ταξιδέψει σε όλα τα φεστιβάλ του κόσμου και είχαμε δει ταινίες όπως το All of Us Strangers ή το Dream Scenario, η ταινία του Σκορσέζε στη δεκάδα δεν έμπαινε. Τηρουμένων των αναλογιών και των προσδοκιών, είναι οι 3 φανταστικές ερμηνείες Γκλάντστοουν-ΝτιΚάπριο-Ντε Νίρο που την φέρνουν ψηλά, ειδάλλως αυτές οι σχεδόν 3.5 ώρες θα είχαν περισσότερα αρνητικά από θετικά.
Δες το review μας εδώ.
Mission Impossible: Dead Reckoning
Αυτή η ταινία «κάηκε» από το ότι 2 βδομάδες μετά την κυκλοφορία της στις αίθουσες, έσκασαν η Barbie και το Oppenheimer και ξεχάστηκε γρήγορα το πόσο καλή δουλειά έχει κάνει ο Κρουζ. Σκεφτείτε, είναι καλύτερη κι από το Top Gun Maverick, αλλά έπεσε στα θηρία πάνω.
Δες το review μας εδώ.
The Zone of Interest
Πολύ σκληρή ιστορία, ταινία με πολλά κοινά στοιχεία με το Son of Saul του 2015. Ο Τζόναθαν Γκλέιζερ μεταφέρει την ιστορία του βιβλίου του 2014 που περιγράφει ότι στα 1943 ο Ρούντολφ Ες με τη γυναίκα και τα 5 παιδιά τους, είχαν χτίσει τον δικό τους παράδεισο. Μόνο που τον είχαν φτιάξει λίγα χιλιόμετρα μακριά από το Άουσβιτς.
Τα ουρλιαχτά και οι πυροβολισμοί έδιναν κι έπαιρναν, το προσωπικό του Ναζιστή διοικητή μετέφερε στην οικογένεια υπάρχοντα των Εβραίων φυλακισμένων που κατάσχονταν και κάποιες φορές κομμένα μέλη σωμάτων ή και ολόκληρα πτώματα κολυμπούσαν στο ποτάμι που έπαιζαν τα παιδιά του.
Ο Ες παίρνει γράμμα από τα κεντρικά για την αναβάθμιση και μετακίνησή του στο Βερολίνο, φεύγει, αφήνει στην Εδέμ της τη γυναίκα και τα παιδιά, αλλά θα επιστρέψει με αποστολή να φτιάξει έναν θάλαμο αερίων και να μεταφέρει εκεί δεκάδες χιλιάδες Εβραίους της Ουγγαρίας, ώστε να τους δολοφονήσει.
Τα υλικά της ταινίας είναι από μόνα τους τέτοια που δεν μπορείς παρά να απολαύσεις την αφήγηση, αλλά σαφώς να έχεις ένα πολύ σφιγμένο στομάχι.
Fallen Leaves
Μια τραγική κωμωδία. Έτσι έχει αποκαλέσει την ταινία η πρωταγωνίστρια Άλμα Ποΐστι. Κι έχει δίκιο. Γιατί μέσα από την αβολοσύνη της πραγματικότητας και τον σαρκασμό του αδέξιου που περιέχει η ζωή, βλέπουμε πόσο δύσκολα έχουμε κάνει τα πράγματα για τους εαυτούς μας.
Τόσο δύσκολα ώστε οι δύο κεντρικοί ήρωες της ταινίας, η Άνσα και ο Χολάπα, ευρισκόμενοι στην 5η δεκαετία της ζωής τους, να θεωρούνται απιθανότητα στην εύρεση ενός ιδανικού συντρόφου σε αυτή την ηλικιακή φάση.
Η Άνσα και ο Χολάπα είναι δύο άνθρωποι που η ζωή τους τα έχει φέρει όλα αριστερά. Οικονομικά τα βγάζουν πέρα πολύ δύσκολα, η Άνσα είναι με συμβόλαιο βραχείας διάρκειας σε σούπερ μάρκετ, ο Χολάπα έχει εθισμό στο αλκοόλ, κουβαλούν και οι δύο τα «σκουπίδια» τους. Η ζωή τους φέρνει όμως ενώπιον του άλλου και αυτό, αν και γίνεται μετά πολλών κόπων, έχει την αξία του.
Μια χαρακτηριστική σκανδιναβική αφήγηση, από τον σπουδαίο Άκι Καουρισμάκι, με δύο εξαίρετες ερμηνείες, μια ταινία που αποτυπώνει την σκαιότητα της ανθρώπινης ύπαρξης και τη γλυκαίνει με τον έρωτα ανάμεσα σε δύο «απόκληρους».
Barbie
Κάποιοι την έχουν υποτιμήσει ως ταινία και αποδίδουν την εμπορικότητα της μόνο στο hype και στο μπόλικο μάρκετινγκ. Δεν είναι έτσι. Έχει πολλά χαρακτηριστικά σε υψηλό επίπεδο. Αφήνω στην άκρη τα προφανή, που είναι η μουσική, η μίξη ήχου, τα κοστούμια, το μοντάζ και η φωτογραφία και πάω στη σκηνοθεσία της Γκέργουικ και στις ερμηνείες Γκόσλινγκ-Ρόμπι.
The Holdovers
Τα γράψαμε μόλις χθες για την ερμηνεία του Τζιαμάτι και την πολύ ωραία ιστορία του Αλεξάντερ Πέιν. Αυτή είναι μια ταινία που με βάση τα κριτήρια που θέσαμε, δεν θα είχε θέση εδώ, αφού θα κυκλοφορήσει στις αίθουσες 25 Ιανουαρίου. Εν πάση περιπτώσει, την είδαμε στο εξωτερικό που προβλήθηκε, οπότε έχουμε άποψη. Κι αυτή δε μας αφήνει περιθώριο να αγνοήσουμε το The Holdovers.
Δες το review μας εδώ.
Anatomy of A Fall
Πήρε τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες, αλλά αυτό δεν ήταν ποτέ εχέγγυο για να βρεθεί μια ταινία στη 10άδα. Ας πούμε, το περσινό Triangle of Sadness δεν ήταν στις top-10 ταινίες του 2022. Η ταινία της Ζιστίν Τριέ είναι υπέροχη. Το παράξενο είναι πως δεν βρίσκεται στη βραχεία λίστα για το Όσκαρ Ξενόγλωσσης, αλλά θα διεκδικήσει Όσκαρ για Καλύτερη Ταινία και, εξαιρετικά πιθανό, για Σκηνοθεσία.
Η ταινία της Τριέ είναι σαν το Scenes from A Marriage, απλά μέσα από τη σκοπιά μιας ανίχνευσης ενός εγκλήματος, μιας δολοφονίας, μιας δίκης για τη Σάντρα, μια συγγραφέα που κατηγορείται για τον θάνατο του άντρα της, του Σάμουελ, επίσης συγγραφέα.
Το dynamic της σχέσης, λόγω της συγγραφικής ιδιότητας, έφερνε μια σύγκρουση ανάμεσα στους δύο. Όταν ο Σάμουελ βρίσκεται νεκρός από τον 11χρονο και τυφλό γιο τους, η Σάντρα θα κληθεί να έρθει αντιμέτωπη με όλες αυτές τις συγκρούσεις και να εκθέσει τον γάμο της και τον εαυτό της στο δικαστήριο, ενώ θα δει τον γιο της να στέκεται ως μάρτυρας κατηγορίας.
Past Lives
Μια πολύ όμορφη, πολύ ρομαντική ταινία είναι αυτή της Σελίν Σονγκ, που υιοθετεί αρκετά δυτικά πρότυπα για την αφήγησή της και ενώνει δύο κόσμους.
Η Νόρα και ο Χε είναι παιδικοί φίλοι, περνούν τις μέρες τους μαζί, ώσπου η οικογένεια της Νόρα φεύγει από τη Νότιο Κορέα. Οι δυο τους θα συναντηθούν ξανά 20 χρόνια μετά, για μια εβδομάδα, στην οποία θα καταλάβουν ότι από μικρά έτρεφαν συναισθήματα.
Μόνο που η Νόρα είναι παντρεμένη με τον Άρθουρ. Και είναι από τις περιπτώσεις που ο έρωτας μένει ανεφάρμοστος, μια ιδέα, κάτι το ανεκπλήρωτο. Ένα βράδυ στο οποίο η Νόρα, ο Χε και ο Άρθουρ τρώνε μαζί, με τους δύο παλιούς γνώριμους να συνομιλούν στα κορεάτικα, θα πυροδοτήσει ένα πάθος. Όμως το παρελθόν και το απωθημένο δεν διαφεντεύουν πάντοτε τις καρδιές των ανθρώπων.
Κι ο έρωτας μαθαίνει να αποχωρεί με σκυμμένο το κεφάλι!
Poor Things
Η ταινία του Λάνθιμου κυκλοφορεί 1η Ιανουαρίου στις αίθουσες. Δεδομένου όμως ότι στις 17 του Δεκέμβρη είχε επίσημη πρεμιέρα και πρακτικά είναι στην 1η μέρα του 2024, την μεταφέρουμε αναγκαστικά στις καλύτερες ταινίες του 2023, καθαρά και μόνο γιατί είναι το Νο2 μας – για λίγο όχι το Νο1 μας.
Δες το review μας εδώ.
Oppenheimer
Είναι επιτέλους η ώρα του Κρίστοφερ Νόλαν μετά το Dark Knight να βρεθεί στις μεγάλες οσκαρικές κατηγορίες και να διεκδικήσει τα πάντα; Λογικά, ναι. Με το Dunkirk και το Tenet δεν είχε τα φόντα να διαπρέψει, το Interstellar δεν εκτιμήθηκε στη μεγαλειότητα του, αλλά το Oppenheimer τα έχει όλα. Κάμποσες μεγάλες ερμηνείες, ιδίως οι τρεις κεντρικές, μουσική, σκηνοθεσία, μοντάζ, σενάριο, όλα.
Δες το review μας εδώ.