Αν το καλοσκεφτείς, θα μπορούσες ακόμα και να μηνύσεις την κατασκευάστρια εταιρία: αυτή η Bosch σ’ έχει βρει μπόσικο και κάθε φορά που παίρνεις τα ρούχα από το πλυντήριο είναι λες και κάποιος μονόφθαλμος γίγαντας τα έστριβε επίτηδες με τις χερούκλες του μέχρι να γίνουν αιδοίο (εντάξει, στην πιο «λαϊκή» μορφή της αυτή η τελευταία λέξη).
Μόλις τα βγάζεις και τα ρίχνεις στη λεκάνη για να τ’ απλώσεις, κοιτάζεις απελπισμένος δεξιά- αριστερά ψελλίζοντας «μανούλα…», γιατί ξέρεις πως μόλις στεγνώσουν θα ξεκινήσει το μαρτύριο του σιδερώματος.
Μετανιώνεις που όταν η μαμά σου σε ρωτούσε επί σειρά ετών (ας πούμε 25) «Πότε θα μεγαλώσεις, βρε; Εγώ μια ζωή από πίσω σου θα τρέχω;», εσύ δεν απαντούσες ξερά καταφατικά «ΝΑΙ». Αν το έκανες, δε θα τα είχαμε αυτά τώρα.
Στρέφεσαι στην κοπέλα σου με ματάκια που θα ζήλευε ακόμα και νεογέννητο κουτάβι, όμως η βουβή απάντησή της είναι ένα υψωμένο δάχτυλο- το μεσαίο- του δεξιού της χεριού.
Έτσι, το παίρνεις απόφαση: θα σιδερώσεις. Επειδή, όμως, είσαι αρχάριος αλλά ταυτόχρονα είσαι και φαν των Πυξ- Λαξ, πρέπει να φροντίσεις να μην αρχίσει να παίζει από τα ηχεία το «Φωτιά-αααα-ααα-ααα… Φωτιάαααα».
Μην απελπίζεσαι πρώην μαμμόθρεφτε άντρα. Γιατί το Menshouse είναι εδώ για σένα.
Μάθε, λοιπόν, μπαλίτσα νοικοκυριού από τους άρχοντες…
Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός
Ακόμα κι αν είσαι πολύγλωσσος, σήμερα θα μάθεις καινούριες λέξεις: λέγεται «σιδερώστρα» και, όχι, δεν είναι ένα περίεργο μεταλλικό τραπέζι φαγητού, αλλά το μέρος που τοποθετείς τα ρούχα.
Έπειτα, θα χρειαστείς ένα σίδερο. Προτίμησε αυτά του ατμού, γιατί κάτι κάνουν καλύτερα από τα άλλα που κανείς άντρας δεν έχει καταλάβει ποτέ, αλλά οι γυναίκες λένε ότι είναι καλύτερα. Οπότε…
Τέλος, απαραίτητη είναι και μια πρίζα. Τόσο για να συνδέσεις το σίδερο, όσο και για να μπεις στην πρίζα να σιδερώσεις εσύ ο ίδιος.
Και το ταξίδι ξεκινά…
Οι (σιδερένιες) πλάκες σου με καιν γιατί ’σαι “μανεκέν”
Αισθάνεσαι την κάψα κι εσύ, έτσι; Όχι, δεν είναι επειδή έχουν ανέβει οι παλμοί σου που ετοιμάζεσαι να κάνεις κάτι που δεν έχεις ξανακάνει, αλλά γιατί έχεις πλησιάσει πολύ κοντά το σίδερο στα μούτρα σου.
Απομάκρυνέ το, έπειτα γέμισε- χωρίς αντιρρήσεις, παρακαλώ- εκείνο το πλαστικό δοχείο με νερό, σήκωσε στο πάνω μέρος του σίδερου ένα καπάκι που θα βρεις και ρίξε μέσα του το νερό.
Θαύμα, ε; Άρχισαν να βγαίνουν ατμοί.
Αν βγουν καπνοί, πέτα το μακριά και τρέξε να σώσεις τον εαυτό σου.
Το βάπτισμα του πυρός- μεταφορικό, ευχόμαστε
Άσε ρε κάτω τα πουκάμισα- είναι σα να είσαι παρθένος, να κάνεις για πρώτη φορά σεξ και να πηγαίνεις απευθείας στη σελίδα 243 του Κάμα Σούτρα. Θα φτάσεις κι εκεί, αλλά να πάρεις πρώτα το κολάι.
Λοιπόν, ξεκίνα με κάτι απλό. Να, ας πούμε εκείνη την πετσέτα. Ρίξ’ την πάνω στη σιδερώστρα. Αν σε βλέπει η δικιά σου και θέλεις να το παίξεις ιστορία, κάνε την αμαρτία και «πιτσίλισε» την πετσέτα που κείτεται μπροστά σου σαν άψυχο βαμβακερό σώμα. Αυτό επιτυγχάνεται μ’ ένα κουμπί που βρίσκεται κάπου στο πάνω μέρος του σίδερου και έχει, συνήθως, κάτι σταγόνες ζωγραφισμένες πάνω του.
Τώρα, άρχισε να περιφέρεις απαλά το σίδερο πάνω από την πετσέτα, μέχρι που θα δεις τις α λα ράφλες γραμμές που είχε προηγουμένως να γίνονται λείες εντελώς.
Και μετά σου λέει θαύμα είναι μόνο το να περπατάς στην επιφάνεια του νερού…
Απορία απόρροια της απειρίας
Μη γίνεσαι ίδιος η μάνα σου: ΟΧΙ, δε σιδερώνουμε τις κάλτσες και δεν κάνουμε ΠΟΤΕ τσάκιση στα τζιν. Ούτε το ισοθερμικό κολάν που φόρεσες στο γυμναστήριο (εκείνη τη μία φορά που είχες πάει για να βγάλει τα λεφτά της η ετήσια συνδρομή) ή τα σορτσάκια από συνθετικό υλικό που βάζεις όταν κάνεις δουλειές του σπιτιού με τα εργαλεία της γυναίκας σου και στο τέλος φωνάζετε κάποιον μάστορα να διορθώσει τη ζημιά που έκανες.
Δώσε έμφαση στα εσώρουχα- τα οποία δε θέλεις να είναι για τον π#$τσο- γιατί αγγίζουν ευαίσθητες περιοχές (αφού δεν τις αγγίζει καμιά άλλη, ας τις αγγίζουν τουλάχιστον τα εσώρουχα) και πρέπει να σκοτώσεις τα όποια μικρόβια και κάνε ό,τι καλύτερο μπορείς με τα υπόλοιπα.
Αρχή είναι, (δε) θα μάθεις.
«Ναι; Πυροσβεστική εκεί;»
Οκ, το καταλαβαίνει ακόμα και ο Τσακ Νόρις που ήταν πάντα ατσαλάκωτος στην ταινίες του: τα δυο σου τα πουκάμισα θυμίζουν λίγο υφασμάτινο Two- Face, καθώς από τη μία πλευρά είναι σούπερ, αλλά από την άλλη είναι τίγκα στις ζάρες (ζάρες σκέτο, όχι εκ του «βυζάρες»).
Δεν πειράζει, το σημαντικό είναι πως για πρώτη φορά τα ψευτοκατάφερες. Τώρα, γράψ’τα όλα στα παπάρια σου και αποβλακώσου στην τηλεόραση πίνοντας μπύρες δώσε πολύ μεγάλη προσοχή, γιατί εδώ την πατάνε όλοι: βγάλε το σίδερο από την πρίζα και άφησέ το να κρυώσει πριν το ξαναβάλεις στο κουτί του, αλλιώς θα γίνει παρανάλωμα του πυρός κι εσύ δεν είσαι ακριβώς η επιτομή του πυροβάτη.
Μάζεψε τη σιδερώστρα, βάλε τα ρούχα στη θέση τους και μετά σήκωσε το τηλέφωνο. Πάρε το 199 και μόλις το σηκώσουν πες «Πυροσβεστική εκεί; Ήθελα να σας πω ότι είχε πάρει φωτιά ο κώλος μου με δυο λεκάνες ρούχα, αλλά τώρα την έσβησα: τα σιδέρωσα και όλα πήγανε καλά. Δε θα σας χρειαστώ σήμερα, καλό σας βράδυ».
Ύστερα, έτσι ανδροπρεπής νοικοκυρά που είσαι, γέμισε με ουίσκι ένα ποτήρι και βάλε το κομμάτι σου να παίζει στη διαπασών.
Το αξίζεις…