Ο Ματίας Αλμέιδα, το ξέρουμε πια καλά, ότι ανέλαβε το καλοκαίρι την ΑΕΚ για να αλλάξει την ιστορία της. Πρώτο νταμπλ ύστερα από 45 χρόνια, μόλις τρίτο από καταβολής της και με τρόπο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης της ανωτερότητάς της. Με στιλ που προοιωνίζεται ότι αυτή τη φορά δεν θα παραδώσει αμαχητί την κορυφή.
Αν μας ρωτούσε κάποιος ποια είναι η ομάδα που θα μπορούσε να ανταποκριθεί σε ένα τελικό κυπέλλου απέναντι σε έναν από τους άλλους τρεις του Big 4, παίζοντας με 10 παίκτες από το 6’, το μυαλό θα πήγαινε αυτόματα (μόνο) στην ΑΕΚ. Αυτή δηλαδή που μετά το (προ)τελευταίο πρωτάθλημα του Μανόλο Χιμένεθ το ’18 άλλαξε 8 προπονητές σε τέσσερα χρόνια και που πέρσι και πρόπερσι τερμάτισε στο -27 και στο -30 αντίστοιχα από τον Ολυμπιακό. Η μεταμόρφωση ήταν καθολική, σπανίζει να παρουσιάζεται τόσο βελτιωμένη μια ομάδα από χρονιά σε χρονιά, πόσο μάλλον όταν το μπάτζετ παραμένει γήινο, χωρίς φρου-φρου, αρώματα και εντυπωσιασμούς.
Σε λίγο καιρό όμως θα χρειαστεί το μπάτζετ να… ξεφύγει λίγο, αν η ΑΕΚ θέλει να διατηρήσει στο ρόστερ της έναν εκ των κορυφαίων της φετινής σεζόν και πιθανόν πιο πολυσύνθετο παίκτη του φετινού πρωταθλήματος. Ο Ορμπελίν Πινέδα είχε ήδη κερδίσει τον τίτλο του πολυεργαλείου με όσα κλήθηκε να κάνει – και έφερε εις πέρας – κατά τη διάρκεια της σεζόν, τον τελευταίο μήνα όμως αποθέωσε το χαρακτηρισμό.
«Είναι ένας παίκτης που μέσα στο γήπεδο μπορεί να παίξει παντού και να μεταλλαχτεί. Και δεξί μπακ να τον βάλω θα ανταποκριθεί. Προφανώς κάποια πράγματα θα τα κάνει καλύτερα από κάποια άλλα. Το βέβαιο είναι ότι θα τα δώσει όλα», δήλωνε στις 5 Απριλίου ο Ματίας Αλμέιδα μετά το 1-0 της ΑΕΚ επί του Βόλου στο Πανθεσσαλικό. Λες και είχε διαβάσει το κοντινό μέλλον, λίγο καιρό αργότερα χρειάστηκε να τον χρησιμοποιήσει και ως δεξιό μπακ, στο 0-0 με τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο, που η ΑΕΚ δεν είχε τον Σιντιμπέ και έχασε με τραυματισμό τον Ρότα.
Ο Πινέδα πήρε τότε το βάπτισμα του πυρός στο δεξί άκρο της άμυνας και έπαιξε τη θέση σαν να ήταν η «φυσική» του. Εχθρός του καλού είναι όμως το καλύτερο και στον τελικό του Βόλου με τον ΠΑΟΚ, ο Μεξικάνος το πήγε ένα βήμα παραπέρα, κάνοντας τρομερή δουλειά στα 62 λεπτά που αγωνίστηκε. Περίπου στα 55’ εξ αυτών ήταν ένας φουλ-μπακ που έπαιζε όλη την πλευρά και όταν έκρινε σκόπιμο ανέβαινε ψηλά για να μοιράσει σακούλες στους αντιπάλους του. Ένας από τους βασικούς λόγους που το αριθμητικό μειονέκτημα της ΑΕΚ καμουφλαρίστηκε.
Τι άλλο μπορεί να κάνει μέσα σε μια σεζόν ένας παίκτης; Ο Πινέδα είχε παίξει ήδη φέτος ως δεξί εξτρέμ, ως «οχτάρι» και στ’ αριστερά ως αντί-Γκατσίνοβιτς, ενώ έχει χρησιμοποιηθεί επίσης πίσω από τον επιθετικό και σε κάποια διαστήματα αγώνων ακόμα και ως τέτοιος. Μόνο στόπερ και τερματοφύλακας δεν έχει παίξει δηλαδή ακόμα, αλλά (αχρείαστος να ‘ναι) ποτέ δεν ξέρεις…
Η ΑΕΚ απέκτησε 10 ποδοσφαιριστές το καλοκαίρι, με τον Αλμέιδα να έχει ξεκάθαρες ιδέες στο μυαλό του για το τι ήθελε να παίξει και ποιοι θα εκτελούσαν το πλάνο του. Είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις ποιος απ’ όλους είναι ο πολυτιμότερος, αν και ο Ντέμης Νικολαΐδης έδωσε από την πρωτομαγιά τη δική του εκδοχή, ανάγοντας σε τέτοιον τον μοναδικό που αποκτήθηκε με δανεισμό. Τον ποδοσφαιριστή που κατέκτησε ακόμα και το Champions League Concacaf στην Τσίβας παρέα με τον Αλμέιδα και ήρθε εδώ για να θυσιαστεί και να «λερωθεί» σε κάθε θέση για τον πρώην και νυν προπονητή του, βάζοντας πλέον ένα δύσκολο task στη διοίκηση της ΑΕΚ.
Βλέποντας τα καμώματά του, η όρεξη της Θέλτα άνοιξε για τα καλά και φημολογείται ότι θα αξιώσει ένα πολύ γερό deal από την ΑΕΚ για να μετατραπεί σε αγορά ο δανεισμός του. Ο 27χρονος χαφ, μπακ ή οτιδήποτε άλλο είναι το μεγάλο αίνιγμα της νταμπλούχου ενόψει της επόμενης σεζόν και ενδεχόμενη παραμονή του θα καταδείξει πιθανόν την αποφασιστικότητα του μεγαλομετόχου να μην κοιτάξει ξανά πίσω.