Όταν έχεις γεννηθεί στο Γκράνθαμ της Αγγλίας, την πόλη στην οποία ήρθε στον κόσμο η Μάργκαρετ Θάτσερ, ξέρεις πως πολύ δύσκολα θα συναγωνιστείς σε αναγνωρισιμότητα την περίφημη «Σιδηρά Κυρία» που κυριάρχησε για δεκαετίες στην κεντρική πολιτική σκηνή του πλανήτη, διαμορφώνοντάς τον μέχρι ενός σημείου. Για να έχεις μια κάποια ελπίδα για να ξεχωρίσεις κι εσύ θα πρέπει να δοκιμάσεις κάτι παράτολμο, ριψοκίνδυνο και μοναδικό. Κάτι για το οποίο όλοι προδικάζουν την αποτυχία σου και επιμένουν να σου λένε ότι είναι αδύνατο. Όπως, ας πούμε, να κάνεις τον περίπλου της Μεγάλης Βρετανίας κολυμπώντας, όπως συνέβη με τον Ρος Έτζλι, που κατόρθωσε έτσι όχι μόνο να στρέψει πάνω τα του φώτα της δημοσιότητας, αλλά και να κερδίσει μια θέση στο Βιβλίο Γκίνες.
Ο Ρος Έτζλι δεν ξύπνησε ένα πρωί και αποφάσισε να υλοποιήσει αυτήν την τρελή ιδέα. Τέτοιες… παλαβομάρες τις δοκίμαζε από μικρός, αφού δύσκολα μπορούσε να ευχαριστηθεί οτιδήποτε χωρίς μεγάλες δόσεις αδρεναλίνης. Ο πατέρας του είχε ασχοληθεί με το τένις ως προπονητής, ενώ η μητέρα του υπήρξε στα νιάτα της σπρίντερ. Όμως αυτά τα σπορ δεν συγκινούσαν τον γιο τους, ο οποίος αφού πέρασε από τα συνηθισμένα αθλήματα, κατέληξε στο συμπέρασμα πως ήταν κάπως βαρετά. Αποφάσισε λοιπόν να αλλάξει επίπεδο. Μεταξύ των πολλών ακραίων εγχειρημάτων του ήταν να τρέξει σε μαραθώνιο τραβώντας ένα αυτοκίνητο ή να κολυμπήσει για 100 χιλιόμετρα σέρνοντας ξωπίσω του τον κορμό ενός δέντρου!
Κι ενώ έψαχνε την επόμενη περιπέτειά του, έλαβε γνώση για το κατόρθωμα του Μάθιου Γουέμπ. Του πρώτου ανθρώπου που είχε διασχίσει την Μάγχη κολυμπώντας.
Αυτό το γεγονός λειτούργησε ως παράδειγμα για τον νεαρό Άγγλο, παρά το ότι ο συμπατριώτης του είχε χάσει αργότερα την ζωή του στους καταρράκτες του Νιαγάρα, δοκιμάζοντας κάτι ακόμη πιο παράτολμο. Χρειαζόταν κάτι δυσκολότερο. Κάτι που όλοι τον συμβούλευσαν να αποφύγει. Κάτι που του έλεγαν πως δεν είναι δυνατό. Να κάνει τον περίπλου της Μεγάλης Βρετανίας…
Έπεσε στο νερό του λιμανιού του Μάργκεϊτ, στο νοτιοανατολικό τμήμα του νησιού, την 1η Ιουνίου. Επέστρεψε μετά από 157 ημέρες, έχοντας διανύσει μια απόσταση 2.882 χιλιομέτρων. Ήδη από την 74η είχε μπει στα Ρεκόρ Γκίνες για το μεγαλύτερο διάστημα συνεχούς παραμονής στη θάλασσα. Πήρε έτσι κουράγιο για να αντιμετωπίσει της αδιανόητες δυσκολίες που βρέθηκαν μπροστά του. Κακός καιρός, κύματα, στοιχεία της φύσης, οι φονικές καταιγίδες Άλι και Κάλουμ. Και μέδουσες. Πολλές μέδουσες. Για την ακρίβεια 37, όσα και τα τεράστια τσιμπήματα που αποκόμισε τα 12ώρα που βρισκόταν στο νερό!
Τις υπόλοιπες ώρες ο Ρος προσπαθούσε να ανακτήσει τις δυνάμεις του πάνω στο καταμαράν «Εκάτη». Για να το πετύχει αυτό χρειάστηκε να καταναλώνει περίπου 15.000 θερμίδες καθημερινά. Καθόλου παράξενο που στο τέλος του ταξιδιού του είχε πάρει 8 κιλά! Άλλωστε χρειαζόταν το επιπλέον λίπος ως έξτρα προστασία από τα παγωμένα νερά σε συνδυασμό με την στολή του. Κι επειδή το εγχείρημά του έγινε στις μέρες μας, με τα σόσιαλ μίντια να είναι κυρίαρχα, ενημέρωνε τους σχεδόν 300.000 ακολούθους του στο instagram! Η όλη επιχείρηση είχε χρηματοδοτηθεί από την Red Bull και σε αυτό το πλαίσιο υπήρχαν καθημερινά γυρίσματα και ζωντανή προβολή των περιπετειών του μέσω διαδικτύου.
Όταν βρέθηκε κοντά στα δύο χιλιόμετρα από το σημείο τερματισμού 300 κολυμβητές έπεσαν μαζί του στο νερό για να τον συνοδεύσουν σε αυτές τις τελευταίες απλωτές. Στο λιμάνι του Μάργκεϊτ τον περίμεναν μερικές εκατοντάδες ανθρώπων που τον επευφημούσαν καθώς εκείνος ολοκλήρωνε τον άθλο του. Όπως όλα τα πράγματα σε αυτά την ζωή έτσι και το δικό του κατόρθωμα δεν ήρθε δίχως κόστος. Ο Ρέτζλι χρειάστηκε να περάσει μεγάλο διάστημα με φυσιοθεραπείες αφού μυϊκές ομάδες, τένοντες και σύνδεσμοι είχαν επιβαρυνθεί πέρα από κάθε φαντασία, σε σημείο του να μην μπορεί να περπατήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Ίσως, μετά από όλα αυτά, θα περίμενε κανείς ο Ρέτζλι να… αράξει και να απολαύσει τους καρπούς των κόπων του. Κάποιος άλλος στη θέση του ίσως. Ο 33χρονος αθλητής, όχι. Ήδη καταστρώνει το επόμενο «κόλπο» του, χωρίς να δίνει λεπτομέρειες γι’ αυτό. Ό,τι κι αν είναι, δεν θα πρόκειται για κάτι απλό κι εύκολο…