Ποιος θα πίστευε ότι στην Γαλλία, στην πατρίδα του Λουί Παστέρ, πατέρα της μικροβιολογίας, θα υπήρχε τόσο μεγάλη αντίδραση και σκεπτικισμός για τα εμβόλια; Κι όμως, οι σχετικές έρευνες δείχνουν ότι ειδικά τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί στην χώρα ένα άνευ προηγουμένου κίνημα αντιεμβολιαστών που όμοιό του δεν συναντά κανείς εύκολα στην Ευρώπη.
Για να φτάσουμε ωστόσο στην πηγή του τρέχοντος σκεπτικισμού των Γάλλων χρειάζεται να κάνουμε ένα μικρό ταξίδι στον χρόνο και να κάνουμε μια στάση περίπου μια δεκαετία πριν, όταν η ανθρωπότητα ερχόταν αντιμέτωπη με έναν άλλον ιό, όπως συμβαίνει τώρα με τον COVID-19.
Χρειάζεται δηλαδή να πάμε στο 2009, την περίοδο που ξέσπασε η γρίπη των χοίρων ή Η1Ν1 όπως είναι επίσης γνωστή. Τότε υπήρξαν φόβοι ότι θα εξελισσόταν σε πανδημία, γεγονός που σήμανε συναγερμό και ώθησε πολλές χώρες (ανάμεσά τους και η Ελλάδα) να παραγγείλουν μεγάλες ποσότητες του εμβολίου που αναπτύχθηκε για την αντιμετώπισή της.
Όπως είμαστε σε θέση να επιβεβαιώσουμε όσοι διαβάζουμε αυτές τις γραμμές, η γρίπη των χοίρων δεν έφτασε ποτέ στο σημείο να απειλήσει την ανθρωπότητα, γεγονός που έκανε τα κράτη που είχαν προμηθευτεί εμβόλια να πετάξουν στην ουσία πολλά χρήματα άνευ λόγου. Βέβαια, οι μετά Χριστόν προφήτες πάντα δικαιώνονται, αλλά στην περίπτωση της Γαλλίας το θέμα πηγαίνει ακόμα πιο βαθιά και αιτιολογεί σε αρκετά μεγάλο βαθμό την σημερινή άρνηση.
Τότε η όλη υπόθεση της διαχείρισης του θέματος από την γαλλική κυβέρνηση κατέληξε σε ένα πρωτοφανές φιάσκο αφού η ασυνεννοησία ήταν έκδηλη, όπως και τα διπλά μηνύματα προς τους πολίτες. Και αναμφισβήτητα, το κερασάκι στην τούρτα το έριξαν οι ίδιοι οι αρμόδιοι υπουργοί που τότε άναψαν το πράσινο φως στην κυκλοφορία δύο διαφορετικών εκδοχών του εμβολίου. Με το ένα εξ αυτών να απευθύνεται στον γενικό πληθυσμό και το άλλο μόνο σε γυναίκες σε εγκυμοσύνη και παιδιά. Με αυτόν τον τρόπο, πολλοί ήταν εκείνοι που τόνισαν ότι η πιο «αθώα» εκδοχή θα έπρεπε να είναι διαθέσιμη σε όλους και δεν δέχτηκαν να εμβολιαστούν με την πιο «ενισχυμένη», θεωρώντας την επικίνδυνη.
Το αποτέλεσμα ήταν τελικά να εμβολιαστεί μόλις το 9% του πληθυσμού, εμβόλια αξίας εκατομμυρίων ευρώ να μείνουν στα αζήτητα και σήμερα ο κόσμος να μην βλέπει με καλό μάτι τον εμβολιασμό για τον COVID 19, παρά τους χιλιάδες νεκρούς στη χώρα.
