Δημήτρης Πετρίδης

Εδώ και μια διετία, σχεδόν, οργανώνω εκστρατεία για να ξανάρθει το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και να μπορέσω να διοριστώ στο δημόσιο λόγω τυπικών προσόντων (έχω τελειώσει το δημοτικό με 8). Έτσι, θα μπορέσω να κάνω τ’ όνειρό μου πραγματικότητα: θα κάθομαι ολημερίς και θα βλέπω αγώνες του Γκάλη, του Iverson και του Φέντερερ, grand prix του Σουμάχερ και του Ρόσι, ταινίες του Γούντι Άλεν και του Μπέργκμαν, το «Family Guy», θα διαβάζω ξανά και ξανά βιβλία του Στίβεν Κινγκ και του Μπουκόφσκι, κόμικ του Batman και του Daredevil και θα πληρώνομαι αδρά λόγω επιδόματος ενασχόλησης με το τίποτα. Γιατί, μεταξύ μας, σαν το ΠΑΣΟΚ δεν έχει.
25/12, απολογισμός: η μέρα που έφαγες μέχρι και το πνεύμα των Χριστουγέννων
Αισθάνεσαι μικρά τσιμπήματα στο στήθος. Παλεύεις να σηκωθείς από το κρεβάτι μ’ ένα μικρό άλμα σαν τον Μπρους Λι, αλλά η βαρύτητα σε τραβάει πίσω. Ζαλίζεσαι. «Διάολε, τι συμβαίνει;», αναρωτιέσαι φωναχτά και τότε θυμάσαι: χθες ήταν Χριστούγεννα και λίγο το παράκανες…