Ήταν γενικότερα καλοί παίκτες. Για μια περίοδο της καριέρας τους ωστόσο έδειχναν ανίκητοι. Οι μεγαλύτερες αγωνιστικές «εκρήξεις» Ελλήνων στόπερ έχουν τρία συγκεκριμένα ονοματεπώνυμα…
Όταν ήμασταν πιτσιρικάδες δεν χρειαζόμασταν προπονητή. Γιατί ήταν συγκεκριμένα -και απαράβατα- τα κριτήρια με τα οποία επιλεγόταν το ποιος θα παίξει πού!
Ούτε τόνος, ούτε σαρδέλες, ούτε ζαμπονάκι και «γκοτζίλα»… Άλλη είναι η κονσέρβα που σε αναγκάζει να γλείψεις και το τενεκεδάκι!
Κάνε ένα διάλειμμα στις παραγγελίες. Άσε να ανησυχήσουν λίγο στο σουβλατζίδικο της γειτονιάς για το αν είσαι καλά...
Ας μην ήταν Ριβάλντο, Μπορέλι και Τσιάρτες… Και κάποια από τα πιο πρόσφατα «δεκάρια» να απολαμβάναμε ακόμα στην Ελλάδα θα ήμασταν ποδοσφαιρικά χαρούμενοι…
Θα πάθεις πλάκα -μα τον Χριστό- όταν θα φας αντικριστό…
Μια μεγάλη καψούρα μπορεί να σε φτάσει στην τρέλα. Ε, για τον Τζον Μπέριτζ το ποδόσφαιρο δεν ήταν απλά καψούρα. Ήταν η ζωή του όλη. Γι’ αυτό σκέφτηκε να την τερματίσει όταν κρέμασε τα γάντια του…
Ας μην κρυβόμαστε, έγινες κι εσύ -για ένα και μόνο βράδυ- σκληροπυρηνικός οπαδός του Άγιαξ, της Γιουβέντους ή της Λίβερπουλ…
Τι «about_last_night», βρε μυαλοφυγόδικε, μη σου πω τίποτα about… της θειάς σου το μπουγαδοκόφινο!