Ο χαρακτηρισμός «προδότης» είναι από τους ηπιότερους που χρησιμοποιούν πολλοί Τούρκοι για τον Τανέρ Ακτζάμ. Τον άνθρωπο που αφιέρωσε τη ζωή του στο να πείσει την πατρίδα του να παραδεχτεί τη γενοκτονία των Αρμενίων.
Πραγματικά στην περίπτωση του σνούκερ ισχύει πως «είναι για αρχόντους και όχι για λινάτσες».
Κανείς δεν αμφισβητεί ότι η αγάπη ενός γονέα για το παιδί του είναι η δύναμη που οδηγεί τις αποφάσεις του. Καμιά φορά όμως τα μεγαλύτερα εγκλήματα γίνονται με τις καλύτερες προθέσεις.
17 χρόνια μετά θυμόμαστε τις ομορφιές που είχαν ακουστεί για το Euro 2004 (και όχι μόνο)
Σκληρό το μεροκάματο όταν ο άλλος έχει τζογάρει ακόμη και το στρίψιμο της δεκάρας σε αγώνα Β' Ουγκάντας και πρέπει εσύ -ως επαγγελματίας αθλητικός συντάκτης- να του απαντήσεις αν τελικά σέντρα έκανε η Σάντολιν Πέιντς FC ή η Οντουπαράκα Γιουνάιτεντ.
Κανονικά έπρεπε να το γράφουμε σχολειό και όχι σχολείο για να φανούμε πιο ψαγμένοι από όσο πραγματικά είμαστε, αλλά δεν βαριέσαι, κι εμείς σ΄ένα τέτοιο μάθαμε γράμματα.
Γιατί, ναι, ορισμένες μορφές τέχνης πρέπει να είσαι από Μαέβιους Παταχουρίδης και πάνω για να τις πιάσεις.
Πάνε 12 χρόνια που έχει φύγει από τη ζωή ο Νίκος Παπάζογλου, παίρνοντας μαζί του όλα όσα συμβόλιζε εκείνο το κόκκινο φουλάρι που έμεινε μέχρι το τέλος δεμένο στο λαιμό του.
Τα χειρότερα πράγματα που μπορεί να σου συμβούν την Κυριακή του Πάσχα...
Και μια ζωή ολόκληρη να έχεις στη διάθεσή σου για να ταξιδέψεις στο μυαλό του David Lynch, είναι πολύ δύσκολο να προλάβεις να περάσεις από όλα τα σοκάκια του.