Σ' αυτές τις περιπτώσεις είθισται να λέμε ότι «Δεν υπάρχουν λόγια», όμως επιστρέψτε μας να το προσπαθήσουμε.
Και, δυστυχώς, δε φαίνεται... δημοκρατία στο εγγύς μέλλον.
Αυτό το παιδί έπαιζε «μπροστά» από τον Δημήτρη Διαμαντίδη…
Άραγε να πιάσαμε πάτο ή ακόμα;
«Είμαι αθώος, αλλά όχι ελεύθερος…»
Όχι ρε φίλε- όχι, όχι, όχι!