Όσο κι αν εσύ θες να βρίσκεστε σε παράλληλα μονοπάτια, οι ζωές έρχονται και στήνουν τις δικές τους λοξές πορείες. Μπορεί κάπου να ξαναβρεθείτε, μπορεί και όχι.
Αν σε λένε Βασιλοπούλα, Ευριάνθη, Κουζίνα, Κουκίτσα, Κορτέσα, Ακριβό, Παραδείση, Δερπούλη, Κανακάρη, Ντοκλή ή Ευμορφούλη πραγματικά...δε μας αφορά. Αλλά σε συμπονούμε.
Όσα δεν είχε καταφέρει να μας προκαλέσει με την καριέρα του, τα πέτυχε μέσα σε ένα λεπτό.
Κάθε ταινία που φτιάχνει, κάθε τι που συμμετέχει τραβάει την προσοχή μας. Αξίζει κάθε...Φράνκο που θα δώσεις!
Τα πράγματα δεν είναι μονοσήμαντα. Δεν υπάρχει μόνο το άσπρο και το μαύρο. Κι αυτό είναι κάτι που δεν αλλάζει ανάλογα με το άτομο.
Είναι εκείνες οι φορές που η κοπέλα σου σε ξυπνάει με το ζόρι το πρωί της Κυριακής για να πάτε σε μουσείο ή σε τραβολογάει κάτι απογευματοπέμπτες για να πάτε σε εγκαίνια έκθεσης.
Πολλοί ξεκίνησαν να πίνουν γιατί τους φαινόταν cool. Άλλοι γιατί ένιωθαν ότι μόνο έτσι θα περάσουν καλά. Άλλος είναι όμως ο πραγματικός λόγος που υποκύπτουμε στο αλκοόλ.
Μπορείς να ανεχτείς τον ψεύτη, τον σκληρό, τον προσβλητικό, αλλά έχει και η ανοχή τα όρια της.
Δεν παίζει να μην έχεις γελάσει με κάποιο αστείο του. Δεν παίζει να μην έχεις ακούσει τον Μαλιάτση να τον φωνάζει τα βράδια στο κρεβάτι.
Το σύνδρομο «Λάμπρος Κωνσταντάρας» πιάνει και ακόμα πιο τρανούς ηθοποιούς, που αν και μπορούσαν να γίνουν επιλεκτικοί, το έριξαν στις αρπαχτές. Κάποιοι με one way εισιτήριο!